📚 เราควรมีปุ่ม “หยุด” ꙳⋆ᯭ ⨷

1604 Words

📚 ꙳⋆ᯭ ⨷ ✦ เวลา 13:45 น. ณ ชั้น 54 ห้องเงียบจนได้ยินเสียงฝนกระทบกระจกไกล ๆ ผู้ถือหุ้นคนหนึ่งดันเก้าอี้เข้ามาใกล้โต๊ะกลาง ยื่นเอกสารสัญญาใหม่มาให้คาริสา “คุณลองอ่านสิครับ แค่เข้าถึงข้อมูล ไม่ได้ห้ามชุมชนตัดสินใจ” ธีรภพเอื้อมมือมาก่อน เอกสารถูกหยุดด้วยปลายนิ้วเขา “ผมอ่านแทนก็ได้” น้ำเสียงต่ำแต่นิ่ง เขากวาดตาเร็ว ๆ แล้วหัวเราะห้วน “สัญญาแบบนี้ ไม่ใช่การตรวจสอบ แต่คือการเฝ้าระวัง มันให้สิทธิ์คุณดึงข้อมูลทุกยอด ทุกเสียง ทุกการกดหยุดขึ้นไปเก็บบนเซิร์ฟเวอร์ส่วนตัว” ผู้ถือหุ้นยักคิ้ว “แล้วไงครับ นักลงทุนต้องการความมั่นใจ” “ความมั่นใจหรือความควบคุม?” ธีรภพย้อนทันที ดวงตาคมหันไปจ้องตรง ๆ “อย่าบิดคำ” บรรยากาศในวงเริ่มร้อนขึ้น เสียงแม่ค้าคนหนึ่งสอดขึ้นมา “ถ้าเป็นแบบนี้ พวกเราพูดอะไรที่นี่ก็ไม่มีค่า เพราะเขาจะบันทึกหมดใช่ไหม” เด็กสเก็ตยกมือ “งั้นปุ่มหยุดของเราก็ไร้ค่า—เพราะเขาเห็นอยู่ดี” ผู้ถือ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD