📚 เบื้องหลังเงา ࿐ ࿔*:

2045 Words

📚࿐ ࿔*: ✦ กลับไปยังคนที่เฝ้ามอง ขณะเดียวกัน มีกลุ่มหนึ่งกำลังจับตามองทุกการเคลื่อนไหวของคาริสา โดยเฉพาะคนที่ยังเชื่อมั่นในพลังของ MIRAGE พวกเขาคิดว่าเธอกำลังจะ “ทรยศ” สิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาอย่างแม่นยำ ✦ เบื้องหลังเงา – ห้องสังเกตการณ์ ณ ฐานข้อมูลลับ – ห้องควบคุมของ MIRAGE (ไม่ทราบพิกัด) จอนับร้อยสว่างอยู่รอบห้อง แสงนั้นสะท้อนบนใบหน้าของชายคนหนึ่ง เขานั่งนิ่งท่ามกลางความเงียบ มีเพียงเสียงของระบบที่รายงานอย่างต่อเนื่อง “คาริสา ศิลาเวศน์ เข้าสู่พิกัด K.E.Y.” “ระบบตรวจสอบคำตอบสุดท้ายแล้ว” “ผลลัพธ์: อนุญาตให้เข้าถึง” “คำตอบ: เลือก ‘ปลดอำนาจ’ ไม่ใช่ ‘ควบคุม’” ชายคนนั้นหลับตาไปชั่วครู่ เหมือนเขารู้ล่วงหน้าอยู่แล้วว่าจะเป็นแบบนี้ ✦ ชายผู้เคยร่วมโต๊ะกับธีรภพ ชายวัยกลางคน แววตาคมกริบ นิ่งแต่น่ากลัว ไม่มีชื่ออยู่ในบันทึกใด ๆ แต่ทุกคนเรียกเขาว่า “อัครา” หนึ่งในผู้ร่วมก่อตั้ง MIRAGE เคียงข้างธีรภพในยุคแรก เขาพูดเสียงเรียบ ราวกับคุยกับตัวเองและระบบ “เธอเลือกจะปลดปล่อยไม่น่าแปลกใจ” “ธีรภพคงฝากทุกอย่างไว้กับเธอ” ระบบถามต่อ “ต้องการดำเนินการหรือไม่: ยุติการเข้าถึง / แทนที่ระบบ” อัคราเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนเอ่ยเสียงเย็น “ไม่…ยังไม่ถึงเวลา” “จงเฝ้าดูเธอต่อไป จนกว่าเธอจะกลับสู่สนามจริง” “ตอนนั้นเราจะรู้เองว่า เธอแค่ ‘ไม่ใช้พลัง’…หรือเธอกำลังจะ ‘เปลี่ยนโลก’ โดยไม่รู้ตัว” ✦ เบื้องหลังอัครา — ผู้หญิงที่ชื่อ “อัยรา” จากมุมห้อง เงาของหญิงสาวในชุดคลุมดำค่อย ๆ ก้าวออกมาผมเธอยาวเรียบสวย ใบหน้าปิดด้วยหน้ากากครึ่งหน้า เธอคือ “อัยรา” นักวิเคราะห์ระดับสูงของ MIRAGE ครั้งหนึ่งเคยถูกคาดหวังว่าจะเป็น “ตัวแปรสุดท้าย” ของระบบ ถ้าเพียงแค่ธีรภพไม่หายไปเสียก่อน เธอถามเสียงเรียบ “คุณยังเชื่อว่า MIRAGE สมควรมีอยู่เหรอ?” อัคราหันมามอง ดวงตาไม่ได้บังคับ แต่เต็มไปด้วยแววของ “ผู้สร้าง” ที่เคยสูญเสียสิ่งสำคัญไป “มิราจไม่ได้ถูกสร้างมาเพื่อตอบคำถามของใครคนเดียว” เขาพูดช้า ๆ “มันคือกระจกสะท้อนโลกทั้งใบ ถ้าโลกยังไม่พร้อม เราไม่อาจปล่อยให้เธอถือกุญแจเพียงลำพังได้” อัยราเงียบไป มองภาพในจอที่แสดงให้เห็นคาริสา เธอเดินออกจากจุดควบคุม K.E.Y. มือเปล่า แต่แววตากลับมั่นคงกว่าผู้มีอำนาจคนไหน อัยราพึมพำเบา ๆ “แต่ถ้าเธอเปลี่ยนโลกด้วยมือเปล่าจริง ๆ ล่ะ?” อัคราตอบสั้น ๆ “นั่นแหละที่เราต้องหาคำตอบ” สายตาของเขาหยุดที่ภาพสุดท้าย คาริสากำลังแตะสร้อยบนอกจี้เล็กสีเงินที่สลักคำว่า let go ✦ โลกกำลังเฝ้าดู ในห้องวิเคราะห์ลับขององค์กรที่เคยต่อสู้กับ MIRAGE ภาพเดียวกันถูกฉายอยู่บนจอ ชายหนุ่มในชุดฮู้ดสีเทานั่งไขว่ห้าง มองภาพคาริสา ริมฝีปากเขายกยิ้มบาง ๆ ก่อนพูดกับเพื่อนร่วมโต๊ะ “เธอกลับมาแล้ว” “และครั้งนี้ ไม่มีใครควบคุมเธอได้อีก ไม่ว่าฝั่งไหน” คาริสาเลือกเดินด้วยหัวใจ แต่หัวใจของเธอกำลังถูกจับตามอง โดยโลกที่ไม่เคยเชื่อในมันตั้งแต่แรก 🖋️ “เกมที่ไม่มีผู้ควบคุม” คาริสากลับสู่โลกเดิม แต่โลกไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ไม่ใช่เพราะเธอถืออำนาจแต่เพราะเธอ วางมันลง และนั่นต่างหาก ที่ทำให้ทุกฝ่ายเริ่มหวั่นไหว คาริสาปลดล็อกรหัสสุดท้ายของระบบ K.E.Y. แล้วก้าวกลับเข้าสู่ “โลกแห่งอำนาจ” ภายใต้สายตาที่กำลังจับจ้องจากทั้งสองฝั่ง แต่ครั้งนี้ เธอไม่ได้กลับมาเพียงลำพัง… ✦ เกมที่ไม่มีผู้ควบคุม ณ เวลา 09:44 น. – สนามบินส่วนตัวนอกเมืองหลวง อากาศที่นี่อบอุ่นกว่าบนภูเขา แต่ในใจคาริสายังไม่สงบลงเลย ภัทรกรเดินข้าง ๆ เธอ ไม่ถาม ไม่เร่ง เพียงมองด้วยความไว้ใจเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา รถสีดำที่รออยู่พาทั้งสองเข้าสู่เมือง แต่ยังไม่ทันถึงสำนักงานใหญ่ คาริสาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เปิดดูข้อความที่ถูกเข้ารหัสไว้ มี 23 ข้อความที่ยังไม่ได้อ่าน บางข้อความจากคนในองค์กร บางข้อความจากนักลงทุน บางข้อความจากคนที่เธอเคยเชื่อว่า “อยู่ข้างเธอ” และมีหนึ่งข้อความจากเบอร์ที่ไม่มีชื่อ เขียนเพียงว่า: “กลับมา แล้วเจอกัน” เธอรู้ทันทีว่าเป็นใคร ✦ เบื้องหลังอาคารกระจก – การกลับมาที่สั่นสะเทือน ผู้บริหารระดับสูงของ MIRAGE หลายคนรีบประชุมฉุกเฉิน บางคนหยุดสิ่งที่ทำอยู่ทันที บางคนเริ่มสั่งให้ “ระบบสำรอง” กลับมาออนไลน์ เพราะชื่อของ คาริสา ศิลาเวศน์ ในวันนี้ ไม่ได้ถูกมองว่าเป็น “ผู้สืบทอด” อีกแล้ว แต่คือ “ความผิดพลาดที่ควบคุมไม่ได้” ✦ คาริสา – ในห้องทำงานของเธอเอง เมื่อมาถึงสำนักงานใหญ่ ไม่มีการต้อนรับ ไม่มีคำพูดทักทาย มีเพียงสายตาของคนที่มองมา เหมือนรอให้เธอ “ทำพลาด” เธอก้าวเข้าไปในห้องทำงานที่เคยนั่ง ภาพของธีรภพยังแขวนอยู่บนผนังแต่ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะหันไปมอง คาริสายืนหน้ากระจก ถอดสร้อยจี้คำว่า let go ออก ก่อนวางไว้บนโต๊ะกลางห้อง เธอพูดช้า ๆ “ไม่ใช่ของบูชา แต่มันเตือนว่าเราไม่จำเป็นต้องควบคุมทุกอย่าง” ภัทรกรก้าวเข้ามา วางแฟ้มเล่มหนึ่งบนโต๊ะ “นี่คือรายชื่อคนที่ถอนตัวจาก MIRAGE ตั้งแต่คุณหายไป” “และนี่คือรายชื่อที่กลับมา หลังรู้ว่าคุณกลับมาอีกครั้ง” คาริสาเปิดแฟ้ม ไล่ดูรายชื่ออย่างนิ่ง ๆ แต่ภัทรกรมองออกทันทีว่ามีชื่อหนึ่งที่ทำให้เธอชะงัก “ดร. พิมพ์พิชชา ศิลาเวศน์” ชื่อของแม่… คนที่เคยบอกเธอว่าอำนาจนั้น “สืบทอดทางสายเลือด” ✦ การเจอกันเงียบ ๆ ที่รออยู่ ช่วงบ่ายวันนั้น คาริสาได้รับคำเชิญ ไม่ใช่จากบอร์ดใหญ่ แต่จาก ห้องประชุมลับ ที่จะถูกใช้ก็ต่อเมื่อมีเรื่องสำคัญระดับสูงสุด เมื่อเธอเดินเข้าไป มีผู้หญิงเพียงคนเดียวที่นั่งรออยู่แล้ว พิมพ์พิชชา ศิลาเวศน์ ใส่สูทสีเทาเข้ม ผมเรียบตึง เธอวางมือมั่นคงบนโต๊ะ มองลูกสาวตรง ๆ หลังจากไม่ได้เจอกันหลายปี “ฉันได้ยินว่าเธอไปเปิดระบบของธีรภพ” คาริสาเงียบไปครู่หนึ่งก่อนตอบเสียงเรียบ “คุณหมายถึง ‘ระบบที่เขาออกแบบมาเพื่อไม่ควบคุมใครใช่ไหม’” พิมพ์พิชชาเลิกคิ้วเล็กน้อย เหมือนกำลังชั่งใจว่าลูกสาวเปลี่ยนไปแค่ไหน “แล้วเธอคิดว่าโลกนี้ จะยอมให้คนที่ ‘ไม่อยากควบคุมใคร’ ยืนอยู่กลางสนามได้จริง ๆ หรือ?” คาริสาไม่ได้ตอบทันที เธอเดินไปเปิดหน้าต่าง มองเมืองที่เต็มไปด้วยแสง สี และเงาอำนาจ “ฉันไม่ได้อยากยืนกลางสนามเพื่อเอาชนะ” “ฉันแค่อยากทำให้สนามนี้ ไม่ถูกใครควบคุมอีกต่อไป” ✦ คำเตือนจากแม่ – หรือจากอดีต “ระวังตัวไว้เถอะ คาริสา” พิมพ์พิชชาพูดเสียงเรียบ “เพราะถ้าเธอไม่เลือกควบคุม คนอื่นก็จะเลือกควบคุมเธอแทน” คาริสาหันกลับมา ดวงตาไม่แข็งกร้าว แต่เต็มไปด้วยความแน่วแน่ “ถ้าพวกเขาจะควบคุมฉันด้วยสิ่งที่ฉันเคยเป็น งั้นฉันก็จะเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่เคยเข้าใจ” ไม่นาน ภัทรกรเดินเข้ามารับเธอออกจากห้องประชุม เขาไม่ได้ถามอะไร เพียงพูดเบา ๆ ขณะเดินเคียงกัน “คุณเริ่มลงสนามแล้วใช่ไหม?” คาริสายิ้มบาง “ไม่ใช่การเล่น… ครั้งนี้ฉันแค่ ‘อยู่’ ในสนาม โดยไม่ให้ใครลืมว่า ฉันไม่จำเป็นต้องควบคุมใคร แต่ก็ยังเปลี่ยนโลกได้” 🖋️ “คนที่กลับมา พร้อมสิ่งที่ไม่ควรอยู่ในมือใครคนเดียว” บุคคลลึกลับจากอดีตของธีรภพจะปรากฏตัวอีกครั้ง พร้อมข้อมูลลับที่แม้แต่คาริสายังไม่รู้ “อมีเลีย” จะกลับมา พร้อมสิ่งที่เธอเคยเก็บไว้เพียงลำพัง แต่วันนี้มันเริ่มจะ “ไม่ควรอยู่ในมือของใครคนเดียว” ✦ สิ่งที่ไม่ควรอยู่ในมือใครคนเดียว ณ เวลา 21:07 น. – อาคารสำนักงานเก่าใจกลางเมือง ฝนโปรยเบา ๆ ฟ้าไร้ดาว คาริสาเดินขึ้นบันไดเหล็กแคบ ๆ อาคารนี้ไม่มีชื่อในแผนที่ ไม่มีระบบกล้อง ไม่มีเครือข่าย มิราจ และไม่มีใครรู้ว่าเธอมาที่นี่ แต่มันคือจุดนัดพบ เมื่อเธอเปิดประตูเหล็กชั้นบนสุด กลิ่นกาแฟดำและกลิ่นไฟเก่า ๆ ลอยเข้ามา และที่นั่นมีผู้หญิงที่เธอไม่คิดว่าจะเจอเร็วขนาดนี้ “อมีเลีย” เธอหันมาช้า ๆ เสื้อโค้ทยังเปียกฝน เส้นผมแนบข้างแก้ม แต่สายตาเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน “ขอบคุณที่มา” อมีเลียพูดเบา ๆ ก่อนยื่นสิ่งหนึ่งให้ ✦ กล่องที่ไม่มีรหัส แต่หนักเกินคำอธิบาย กล่องโลหะเล็ก ๆ ห่อด้วยผ้าฝ้าย ไม่มีตรา ไม่มีสัญลักษณ์ แต่คาริสารู้ทันทีว่านี่ไม่ใช่ “ข้อมูลธรรมดา” “มันคืออะไร?” เธอถามขณะรับกล่องมาอย่างระวัง อมีเลียถอนหายใจเบา ๆ เหมือนคำตอบจะหนักกว่าสิ่งที่อยู่ในนั้น “นี่คือสิ่งที่ฉันได้จากธีรภพ ก่อนเขาจะลบตัวเองออกจากระบบหลักของมิราจ” “มันไม่ใช่แค่ข้อมูลหรือระบบ” “แต่มันคือ ‘โครงสร้างความคิด’ ของเขาทั้งหมด ทั้งแบบร่าง ความคิดดิบ ๆ และตรรกะที่ยังไม่ผ่านการแก้ไข” คาริสาชะงักทันที “หมายถึง ต้นแบบของทุกอย่างที่เขาเคยสร้าง?” อมีเลียพยักหน้า “และรวมถึงสิ่งที่เขาไม่เคยให้ใครเห็น” ✦ เหตุผลที่เลือกมอบให้วันนี้ “ฉันเคยคิดจะเก็บมันไว้เอง เพราะกลัวว่าถ้าโลกได้เห็น มันจะไม่ใช่เครื่องมืออีกต่อไป แต่จะกลายเป็น ‘อาวุธ’” คาริสามองเธอ ไม่ได้ต่อว่า ไม่ได้สงสัย แค่ฟัง เพราะเธอรู้ว่าความลับบางอย่างก็หนักเหมือนระเบิด “แล้วทำไมถึงเลือกมอบมันให้ฉันวันนี้?” อมีเลียเงยหน้าขึ้น ดวงตาไม่ใช่สายตาของคนที่ถือพลัง แต่เป็นสายตาของคนที่เคยสูญเสีย “เพราะฉันเห็นแล้วว่าเธอเลือกที่จะไม่ควบคุมใคร” “และนี่แหละคือสิ่งที่มันควรอยู่ด้วย” เธอวางมือเบา ๆ บนกล่อง “ข้อมูลนี้ไม่มีสำเนา ไม่มีบนคลาวด์ ถ้าเธอเลือกเผาทิ้ง ฉันจะไม่ห้าม” “แต่ถ้าเธอจะใช้มัน ก็ขอให้ใช้ในแบบที่ยังเป็น ‘คาริสา’ คนเดิม คนที่ยอมวางอำนาจลง เพื่อปกป้องหัวใจของตัวเอง” ✦ บทสนทนาเงียบก่อนลาจาก คาริสาถือกล่องแน่น ไม่ใช่เพราะกลัวตก แต่เพราะรู้ว่านี่ไม่ใช่ของขวัญ แต่มันคือ “บททดสอบ” “แล้วคุณจะไปไหนต่อ?” อมีเลียยิ้มบาง “ที่ไหนก็ได้ ที่ไม่มีใครพูดถึงธีรภพว่าเป็นแค่ ‘ระบบ’” “แต่พูดถึงเขาในฐานะมนุษย์ ที่เคยรักสุดหัวใจ” เธอก้าวถอยหลังสองก้าว ก่อนหยุดพูดประโยคสุดท้าย “โชคดีนะคาริสา คราวนี้เธอไม่ได้ถือแค่ความจริง แต่เธอยังถือหัวใจของเขาไว้ด้วย” ประตูเหล็กปิดลงพร้อมเงาของอดีตที่จากไปอย่างเงียบสงบ คาริสายืนอยู่ลำพัง มือยังกอดกล่องไว้แน่น สายตามองออกไปนอกหน้าต่าง โลกภายนอกยังเหมือนเดิม แต่โลกภายในเธอไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปเพราะตอนนี้เธอไม่ได้เผชิญกับ “ระบบ” แต่เธอกำลังเผชิญกับ “หัวใจของผู้สร้าง” ที่ฝากทุกอย่างไว้ในมือเธอ 🖋️ หัวใจของสถาปนิก – หัวใจของผู้สร้าง คาริสาต้องตัดสินใจว่าจะทำยังไงกับ “ต้นแบบของทุกสิ่ง” ที่อมีเลียฝากไว้ จะทำลาย ปิดผนึก หรือเปิดมันออกมา แม้รู้ว่าคำตอบนั้นจะเปลี่ยนทุกอย่างไปตลอดกาล ♡ 𐬹𓏸 ◌יִ 𓂂𓏸 ꔣ ˖ ⌨︎ ༘

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more