Murat, yönünü Deniz'in odasına çevirdiğinde, alaycı farenin mutfak tarafına doğru gittiğini de görmüştü. Gene de o gelmeden odaya girip biraz kendi kendine kalmak niyetindeydi ki, Ceylan'ın sesini duydu. İsmiyle seslenen karısının sözü ile durup yönünü çevirdi ve yüzünü beklediğini ifade edecek şekilde eğdi.
"Nereye gidiyorsun" diye soran Ceylan'ın soğuk bakışlarını hiç yadırgamadan, her zaman olduğu gibi onu kızdırmanın bir yolunu bulup: "Odama" dedi, umarsızca.
Kadın içerlemiş bir halde: "Odana? " diye sorarken, Murat da sözünün arkasında ısrarla tekrarladı:
"Odama! "
" Senin odan o tarafta mı? "
" Evet, yanlış mı gidiyorum? "
Buğday teni öfkeden koyulaşan Ceylan, güçlükle yutkundu. Boğazına takılı kalan güçlük tam olarak Murat'ın ihanetinde gizliydi.
" Benimle alay etme. " de
