บทที่ 4 NC

1300 Words
“อ๊ะ…”ร่างบางร้องครางยามนิ้วเรียวใหญ่แทรกตัวเข้าไปยังกลีบกุหลาบของเธอ ลากถูน้ำเยิ้มที่ไหลออกมาโดยที่เธอไม่รู้ตัว ชายหนุ่มยกยิ้มพอใจเมื่อเห็นว่าเธอพร้อมจะเป็นของเขาแล้ว จึงผลักให้เธอล้มตัวนอนราบกับเตียงกว้างอีกครั้ง “ขอฉันชิมหน่อยนะว่าหน้าตาร้ายๆแบบนี้ น้ำกุหลาบของเธอจะหวานขนาดไหน”นิ้วเรียวยาวแยกกลีบกุหลาบที่ปิดสนิทให้อ้าออกรับลิ้นเรียวที่กำลังดูดกลืนชินน้ำหวานอย่างมูมมาม “อ๊า…ไม่ไหวแล้ว”เจ้าของร่างบางนอนดีดดิ้นแอ่นสะโพกให้อีกฝ่ายอย่างลืมตัว อารมณ์ที่เดือดพล่านขึ้นมาบวกกับฤทธิ์ยาทำให้เธอไม่เป็นตัวของตัวเอง น้ำหวานสีใสถูกปล่อยออกมาหลังเสียงกรีดร้องครั้งสุดท้าย เธอนอนหอบหายใจอยู่บนเตียง ยิ่งร่างกายเธอได้รับการปลุกเร้าด้วยความช่ำชองแบบนี้เธอยิ่งอยากได้อะไรที่เยอะกว่านี้เพื่อปลดปล่อยความร้อนรุ่มภายในกาย “หวานจริงด้วย คราวนี้ถึงเวลาของจริงแล้วนะ”ไอศูรย์เอ่ยชมกับความหอมหวานที่เขาได้เชยชิมไม่รอให้ร่างบางได้ตั้งตัว มือแกร่งเลื่อนเข้าไปจับเอวคอด จัดท่าให้เหมาะสม ก่อนจะจับเจ้ามังกรขนาดใหญ่จ่อไปที่ปากทางเข้ากลีบกุหลาบสวย “อย่า…”เสียงหวานร้องห้ามด้วยความตื่นกลัว แต่ร่างกายกลับตอบสนองเรียกหา เธอทำได้เพียงกำผ้านวมผืนหนาแน่น “อะ…อึก…เจ็บ เอาออกไป”จากเสียงหวานกลายเป็นเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด “…”ท่ามกลางความมึนงงของไอศูรย์ที่ไม่คิดว่าคนอย่างจารวีจะยังซิงอยู่จนถึงตอนนี้ แต่ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วมีเหรอคนอย่างเขาจะยอมปล่อยเธอไป ปึก!! ในที่สุดความทรมานที่เขาต้องพบเจอเมื่อส่งท่อนเอ็นแทรกเข้าไปในกลีบกุหลาบก็ทุเลาลง เมื่อเขาออกแรงกระแทกตอกอัดเข้าไปจนสุดลำ ท่ามกลางเสียงหวานที่กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด “เอาออกไป หนูขอร้อง” “ไม่ทันแล้วฉันก็เจ็บเหมือนกัน อดทนอีกหน่อยนะคะคนสวย” “อือออ…หนูจุก รู้สึกแปลกๆด้วย”เธอไม่มีแรงพอที่จะต่อต้านหรือผลักไสคนตรงหน้าออกไปได้ หลังจากที่พยายามขอร้องให้เขายอมถอนมันออกแล้วไม่เป็นผล เธอจึงทำได้แค่อดทนตามที่เขาบอกเท่านั้น “เดี๋ยวมันก็ดีขึ้น” “แทนตัวเองว่าหนูก็น่ารักดีนะ เวลาหนูครางก็เรียกมังกรเฉยๆนะฉันชอบ”เขาปล่อยแช่ท่อนเอ็นค้างไว้ให้หญิงสาวทำความคุ้นเคย ชวนเธอคุยเพื่อลดความเกร็งภายในช่องทางรักของเธอ ที่ตอนนี้กำลังทำให้เขารู้สึกเจ็บไม่ต่างไปจากกัน “คุณเป็นใค…”ไม่ทันที่เสียงหวานจะได้เอ่ยถามจบ มังกรตัวใหญ่ก็อัดกระแทกเข้าหากลีบกุหลาบของเธอช้าๆ “หยุด…ก่อน”ขวัญนรีร้องห้าม “ครางเรียกชื่อฉันหน่อยสิ ขอเสียงหวานๆนะคนสวย”เขาจ้องมองคนใต้ร่างที่บิดตัวไปมา ใบหน้าบิดเบี้ยวอยู่ตรงหน้า “หนู…ไม่”ไม่ทันที่เธอจะได้ร้องห้ามต่อ แขนแกร่งจับเอวคอดบังคับให้ร่างบางกระแทกตอกอัดเข้าหาท่อนเอ็นของเขา เน้นๆหนักๆหลายต่อหลายครั้งจนร่างบางต้องส่งเสียงครางหยาบโลนออกมา “อะ…อ๊ะ… อืออ” “เรียกชื่อฉัน”เมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่ยอมครางเป็นชื่อเขา จากคำขอกลายเป็นคำสั่งเสียงแข็งในทันที “มะ…ไม่”ร่างบางร้องเสียงหลงพยายามใช้มือบางดันอกแกร่งให้ผละออกจากตัวเธอ แต่ด้วยแรงอันน้อยนิดของเธอมันไม่ได้ส่งผลอะไรกับเขาเลยแม้แต่น้อย หนำซ้ำเขายังตอกอัดเข้าหาเธอแรงขึ้นอีกเมื่อเห็นเธอมีท่าทางขัดขืน “เรียก…ชื่อ…ฉัน”เสียงเรียบเริ่มอารมณ์ขุ่นมัว เมื่อเจ้าของเสียงหวานไม่ยอมทำตามคำสั่ง เขาพลิกตัวเธอให้นอนคว่ำยกสะโพกขึ้นทั้งที่ส่วนนั้นยังเชื่อมกันอยู่ “ขอร้อง หนูจุกหยุดก่อนได้ไหม”ความใหญ่โตที่ถาโถมเข้าหาไม่หยุดให้เธอได้พักหายใจ ทำเธอจุกช่องท้องแถมตอนนี้เธอมีความรู้สึกแปลกๆที่ไม่เคยเป็นมาก่อน “ถ้าหนูเป็นเด็กดี พี่จะยอมทำเบาลง”เขารับปากเธอไปอย่างนั้น ใครจะยอมทำเบาลง ร่องเธอทั้งรัดแน่นแถมตอดท่อนเอ็นเขาไม่หยุดขนาดนี้ เขาเสียวหัวจนจะแตกอยู่แล้ว “ได้ค่ะ หนูจะเป็นเด็กดี”เธอรับปากเขา “ครางชื่อฉันสิ” “พี่มังกร เบาๆได้ไหมคะ”เธอจำได้ก่อนหน้าว่าเขาชื่อนี้ เพียงแต่ไม่อยากจะเอ่ยเรียกเท่านั้น “ดีมากค่ะ” ปัก!! ปัก!! ปัก!! ไหนว่าเขาจะทำเบาๆไง นี่มันเหมือนจะแรงกว่าเดิมด้วยซ้ำ ร่างบางได้แต่นึกในใจ เขามันคนขี้โกง “อะ…อ๊ะ พี่มังกร”เสียงหวานครางรื่นหู เจ้าของท่อนเอ็นยิ่งได้ฟังยิ่งชอบใจ ถาโถมความใหญ่โตตอกอัดเข้าหาสะโพกสวยหนักขึ้น จับแขนทั้งสองข้างยกตัวเธอขึ้น ให้ใบหน้าของทั้งสองคนแนบชิดเข้าหากัน ริมฝีปากหนากัดใบหูสวย ส่งลิ้นเรียวไปโลมเลียสร้างความเสียวซ่านให้แก่หญิงสาว ขณะที่เอวสอบยังคงทำงานอย่างต่อเนื่อง “หนูรู้สึกแปลกๆ”มันเป็นความรู้สึกเหมือนอยากปลดปล่อยหรือเธอจะปวดฉี่ ไม่นะตอนนี้มันน่าอายชะมัดหากเธอปล่อยฉี่ให้ราดออกมา “เธอเสียวไงคนสวย ปล่อยมันออกมา” “ไม่ค่ะ มันน่าอาย” “ปล่อยมันออกมาพร้อมฉัน”เขาสั่งเสียงเรียบ ทำให้หญิงสาวที่ตัวสั่นเทาต้องทำตามสั่ง “อาาาาส์//โอ้วววส์” ทั้งคู่ครางออกมาพร้อมกัน ร่างบางถูกปล่อยลงคว่ำหน้าบนเตียงอีกครั้ง ฤทธิ์ยาที่ค่อยๆจางหายทำให้เธอรู้สึกอายจนอยากจะมุดแทรกตัวเข้าไปในที่นอนนุ่ม เธอมีอะไรกับคนที่ไม่รู้จักแถมนั่นก็เป็นครั้งแรกของเธออีก ยิ่งคิดดวงตาที่เห่อร้อนก็ปลดปล่อยหยดน้ำตาให้ไหลออกมา หญิงสาวภาวนาให้เขาลุกออกไปจากตัวเธอเพราะไม่อยากให้ใครได้เห็นใบหน้าของเธอในตอนนี้ “เป็นอะไรรึเปล่า”เขาหันไปสนใจหญิงสาว “เปล่าค่ะ”เธอส่ายหัวบอกเขาทั้งที่ภายในใจเจ็บปวดราวกับใครเอามีดมากรีดหัวใจของเธอ “มานอนค่ะ พี่รู้ว่าหนูเหนื่อย”อีกฝ่ายยังคงพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงไพเราะ ดึงร่างอ่อนแรงของเธอขึ้นมานอนบนหมอนพร้อมโอบกอดเธอไว้ การกระทำของเขาช่างอ่อนโยนจนเธอทำตัวไม่ถูก ถึงแม้จะไม่รู้ว่าเขาเป็นใครกันแน่และทำไมเธอถึงมาอยู่ตรงนี้ได้ “จีนเป็นของพี่แล้ว เรามาคบกันนะ พี่จะให้พ่อไปขอหนู”ไอศูรย์วาดแขนแกร่งพาดกอดหญิงสาวก่อนที่เขาจะหลับไป จีนงั้นเหรอ ราวกับฟ้าผ่าลงมากลางใจของเธอผู้ชายคนนี้คิดว่าเธอคือพี่สาวงั้นเหรอ ยิ่งรู้ว่าผู้ชายคนนี้เป็นแฟนของพี่สาวมันทำให้เธอละอายใจหนักกว่าเดิม หากพี่รู้เธอจะทำยังไง ขวัญนรีพยายามจับแขนแกร่งออกจากตัวแต่ไม่เป็นผล ยิ่งเธอพยายามเขายิ่งกอดรัดเธอแน่นขึ้น จนในที่สุดเธอก็เผลอหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD