1 Sophia
591 Words
Mataman kong pinagmasdan ang lugar
kung saan ako isinilang at lumaki hang-
gang sa nagkaisip.Dito rin sana ako
makapagtapos ng aking college kaso
hindi na kaya nang konting ipon ko para
matustusan ko pa ang kolehiyo.Ayaw ko
naman ibenta ang maliit naming lupa
kung saan nakatayo ang bahay na mana
pa nang aking itay sa lola ko.Wala na
akong ibang pamilya dahil noong isang
taon lamang namatay ang aking inay sa
sakit sa puso.Ang ama ko naman ay
naaksidente sa pinapasada niyang
tricycle.Nagkaroon naman kami ng pera
noong pagkamatay niya at sagot lahat
yun nang nakabangga sa kanya.Lasing
daw ang driver ng kotse.Hindi na kami
humabol pa sa korte sapagkat alam
namin na aksidente lamang ito at hindi
naman sadya,isa pa wala kaming pam
bayad sa abogado.Ilolock ko na lamang
ito at patingnan tingnan ko nalang din ito
kay Ester ang bestfriend ko simula bata
pa lamang kami.
Luluwas ako ngayon sa Maynila upang
makipagsapalaran doon.Baka andun
ang aking swerte.
"Bff,pagdating mo dun wag mo kong
kalimutan ha.Pati ang lugar natin at kung
panget ang kapalaran mo dun libre kapa
ring makabalik sa San Ignacio",biro ni
Ester.Sinalubong niya ako sa labas ng
bakuran namin.Napangiti ako sa kanya.
Mabait ang kaibigan ko at alam kong
pinapagaan lamang niya ang loob ko at
siya na rin dahil sa totoo lang ngayon pa
lang kami maghihiwalay nang ganito
kalayo.
"Oo naman Es,tsaka ikaw pa hindi kita
makakalimutan at tatawag ako sa'yo
kapag may oras ako at walang trabaho.
Pano ikaw nalang muna bahala dito sa
bahay ko ha.Alam mo naman ikaw lang
ang pwede kong pagbilinan nito pati na
din ng mga halaman ko,"wika ko dito.
Ngumiti siya sakin at niyakap ako ng
mahigpit.Niyakap ko na rin siya at alam
kong mamimiss ko ang aking bestfriend.
"Oh siya..pano umalis kana at kanina pa
naghihintay sa'yo si Benny at baka
gabihin ka pa sa daan".Tukoy nito sa
nobyo nito na nagpapasada ng tricycle.
Ito ang maghahatid sakin sa sakayan ng
mga bus patungong Maynila.
Nagpaalam ako ulit sa kanya bago
sumakay sa tricycle.Pagdating sa termi-
nal ng mga bus agad akong bumaba at
daladala ko ang isang malaking bag at
isang backpack.
"Salamat sa paghatid Benny",wika ko at
dinampot na ang aking dalahin.
"Welcome Pia at mag-iingat ka sana dun
hindi mo pa naman kabisado ang lugar
na pupuntahan mo,"anito.Nginitian ko
lamang siya at bago na tumuloy sa bus.
Kumaway ako ulit sa kanya bago umibis
sa loob ng bus.Konti na lamang pala at
aalis na ito mabuti na lang nakahabol pa
ako.
Habang nasa byahe,iniisip ko pa rin ang
ibinigay ni Aling Dolor sa akin na address
at dito daw ako pupunta dahil kailangan
daw nang katulong nang kaibigan ng
kanyang amo.Bago ako umalis kanina sa
bahay ay kinausap ko muna siya na
nagyon ako dadating sa Maynila at okay
na din daw ako sa aking magiging amo.
Hindi na daw kailangan ng interview kasi
kilala naman niya daw ako.Si Aling Dolor
ay kapitbhay nina Benny,tatlong taon na
din itong katulong sa Maynila at dahil sa
walang pamilya dahil matandang dalaga
ito minsan lang nakakauwi sa kanilang
lugar.Nagkataon pa na tumigil na siya sa
pagpasok nun at nakausap niya ito.
Hindi na rin niya tinanggihan ang alok
nito na maging kasambahay.Yun nga
daw ang iniuwi niya sa San Ignacio ang
makakuha nang katulong at swerte siya
dahil sa kanya inalok iyon.Kung wala
siya ngayon trabaho mahihirapan siya sa
kanyang pang araw-araw na gastos at
hindi siya makakaipon ng pera para sa
susunod na pasukan.Sisikapin pa rin
niyang makatapos at maabot ang gusto
niyang propesyon.
- Writer
