Chapter- 2
2028 Words
"HACIENDA MONTEMAYOR"
Late hour na dumating si lance at nakaalis na ang katiwala. Napilitan siyang bumaba ng sasakyan para buksan ang malaking gate.
Nagmamadaling ipinasok ang sasakyan saka bumaba para isara iyon. Mabilis kilos na pinangko ang babae'ng wala pa ding malay. Kailangan malapatan ng gamot ang madungis na babae. Kahit hindi niya nakikita ang mukha dahil madilim kanina alam niyang bata pa ito.
Agad itong dinala ni Lance sa master bedroom at halos takbohin ang hagdanan pababa. Dumiretso sa kusina hinagilap ang medical kit at nagmamadaling umakyat. Sa second floor diretso sa kwarto kung saan niya iniwan ang babae.
Wala padin malay ito ng lapitan at hinawi ang buhok nito. Ang mahabang buhok na nakasabog at halos natatakpan ang buong mukha. Napatitig si Lance sa maamong mukha at pinasadahan ang kabuoan ng babaeng wala padin malay.
Kailangang mapalitan ng damit ito dahil sa basa, maputik at may nga bahid ng duho. Maraming gasgas sa braso, paa meron din sa leeg at pisngi.
Sa kwarto ng kapatid na babae nagpunta. Alam niya na may naiwan pang mga damit ang kapatid na si Ashley doon. Kahit nag migrate na ito sa London madami pa din gamit ito dito na iniwan.
Kumuha siya ng isang bestida na white at naghanap ng underware pero walang makita. Binalikan ang babae at nagtukoy siya sa bathroom. Kumuha ng white towel saka binasa iyon ng maligamgam na tubig. Nag lagay na djn siya sa bucket at nilapaitan ang babae.
Habang pinupunasan ang babae ay hindi niya maiwasan na mapatitig sa mukha nito. Napaka amo at napakaganda. Ano kaya nangyari sa kanya bakit nasa ganong lugar siya at dis oras pa ng gabi. Hindi maiwasang mag alala si Lance para dito.
Naipilig ang ulo, "bakit ba ako nag aalala sa kanya ni hindi ko nga sya kilala baka masamang tao?" Naisip niya at natigilan, nagkaramdam ng takot. Bigla itong kumilos akala niya ay gising na, pero pagkatapos non dina naulit gumalaw.
Habang hinuhubaran niya ay hindi maiwasang suyurin ang katawan nito. Kinakabahan at nanginginig ang kamay ni Lance. Naturingan na kabikabila ang babae bakit kakaiba ang nararamdam niya sa babae. Parang naku-koryente habang inaalis ang pang itaas nito. Pinanuyuan siya ng lalamunan sa kakaibang init na dumadaloy sa buong katawan niya.
Sinikap na ibaling ang paningin sa ibang bagay dahil tumataas ang kanyang tempiratora. Kakaiba na ang nararamadaman at baka hindi niya mapigila'ng mapagsamantalahan ang babaeng wala'ng malay.
"Humn, ano ba itong iniisip ko f**k!" Kailangan nang madaliin niya ang ginagawa para magamot ang mga galos nito. Sa pagmamadaling hilahin pababa ang jeans. Napasama ang kumot na tumatakip sa katawan nito. Lumantad ang katawan at ilang beses na napalunok si Lance sa kagandahang nakalatag sa kanyang harapan.
Nakaramdam siya ng matinding pagnanasa at unti-unting nanigas ang pagkalalake niya. Kakaiba ang dating sa kanya ng babae'ng ito. Napakaliit ng waistline nito, napakakinis ng mapuputi na balat at ang boobs.
"s**t!" halos umapaw sa suot na bra sa laki. Nanginig ang kamay ni Lance habang binibihisan ito. Dapat madaliin na niya ang paglalagay ng gamot sa mga galos nito. Mabilis ang mga kilos na na inayos ang mga pingagamitan at nagmamadaling umalis.
Isasara na sana niya ang pinto ng may maalala. Bakit wala padin ito'ng mala, lumapit siya at idinikit ang taenga sa dibdib nito. Siniguro kung humihinga paba ito. Sa tingin niya ay normal naman ang pintig ng puso. Kaya tuloyan nang lunayo at umalis na si Lance. Kailangan na niyang makatulog dahil mag uumaga na. Maaga pa siyang gigising para maglilibot sa hacienda. Hindi siya maaring magtagal kaya dapat matapos niya agad ang mga dapat taposin. Kung sana narito sa bansa ang kanyang kakambal hindi sana siya nagmamadaling makabalik ng Manila.
Napabaliwas ng bangon si arriane at may pagtataka.
"Nasaan ako? kaninong bahay ito?"
Mga katanongan na gumugulo sa isipan niya habang pinipilit bumangon. Nguniy kahit anong gawin ay hindi niya maigalaw ang mga legs. Subrang sakit pati na ang buong katawan ay makirot.
"What happen to me? bakit ganito ang kanyang pakiramdam, buhay paba ako? Funny of course yes buhay kapa!" Sigaw ng utak niya. Nasan ba siya at saang lugar ba siya naruon?
Kinurot ang balat baka nanaginip lang siya pero hindi ito panaginip at buhay pa naman siya. Luminga-linga sa kabuo'an ng silid at napansing hindi ordinary ang silid na iyon. Siguro mayaman ang may ari ng bahay na ito. Dahil sa mga gamit na mamahalin at puro expensive ang nasa palihid niya. Napatingala siya sa orasan at ganon nalang ang pagkabigla.
"Oh 's**t! it's two o'clock noon, ganon siya katagal na tulog? Ang natatandaan niya ay gabi ng siya ay tumakas. Paanong nangyari na nasa bahay siya at sino ang tunulong sa kanya? Habang iginagala ang paningin ay biglang nakarinig ng mga yabag sa labas ng pintuan. Kinabahan siya at nakaramdam ng takot. Paano kong bahay pala ito ng lalake'ng nakabilis sa kanya. Iyon ang usapan ng nga taong kumindap sa kanila. Nag kunwari siyang tulog at sinisikap na hindi gumalaw.
"Ma'am?"katok nito sa pinto.
Boses ng babae ang kanyang narironig, sasagot ba siya o hindi? Sa bandang huli ang nag deside siyabg sumagot.
"P-pasok ho kayo," tanging ulo lang niya ang nakalabas sa makapal na comforter.
"Ma'am kain na po kayo 'ito po oh dinalhan ko kayo ng tanghalian kahit late na. Kumusta na ang pakiramadam mo ma'am, may masakit pa ba sa'yo?"
Hindi agad siya sumagot habang pinagmamasdana ng may edad na babae. Kaya kang baka naiinip na ito kaya naman tumikhim muna siya.
"O-okay naman ho, kanino ho ang bahay na ito, at saang lugar ito?"
Sunod-sunod na tanong niya sa ginang.
"Nandito po kayo sa hacienda Montemayor. Katiwala po ako dito kami ng asawa ko na si Pedring."
"Papano ho ako napunta ditto, ang huling na natatandaan ko ay tumatakas ako sa mga humahabol sa akin. Nahulog ako sa bangin dahil sansubrang dilim ay wala akong makita. Ahm, s-sino ang nagbihis sa akin, kayo po ba?"
"Naku ma'am hindi ko po masasagot ang mga katanongan mo. Dahil si Master Lance po ang nagdala sa inyo dito kagabi. Dahil pag ganoong oras ho ay nakauwi na'ho kami sa bahay ng aking asawa. Kaya hindi ko po alam kung anong oras kayo dumating dito. Maaga lang po ako pinuntahan sa bahay ni Master Lance para sabihan na asikasohin ka. Kung may mga kailangan ka at ipag luto na din kita."
"OMG! sya ba ang nagbihis sakin? i mean ang Master Lance nya? Wala ba syang ginawa sa akin?"
"Bakit po ma'am?"
"Ah, wala naman ho may naalala lang ako."
"Maiwan ko na kayo ma'am madami pa ako gagawin. Tawagin na lang ninyo ako pag may kailangan ka."
Nakangiti nang umalis ang katiwala, nakalimutan niya tuloy itanong ang pangalan nito.
Habang nag iisip kung papano siya makakaalis sa bahay na ito ng ganito ang kalagayan niya. Nakakahiya sa may ari hays, pinilit niyang bumangon para kumain. Hindi niya maiwasan balikan ang mapait na alala.
"NO! ma, please don't do this to me! ayaw ko pumunta ng New York!" 1st year BS Accountancy ang course ko at nasa deans list ako. i was 17 ng maganap ang trahidya.
"Go, anak kailangan mo na umalis please makinig ka sa akin. Ginagawa ko lahat ng ito para sa ikabubuti mo."
"Ayaw ko ma!" at tumakbo siya palayo. Ngunit hindi pa man lang nakakalabas ng gate nila ay nakarinig siua ng malakas na putok ng baril. Napahinto siya sa pagtakbo kaya lang may bigla humablot sa likod niya. Muntik na siyang mapasigaw ng bigla tinakpan ang bibig ko.
"Arriane makinig kang mabuti , go to the airport now! Ang mga papeles mo ay nasa driver at ang dalawang maleta mo."
"Pero ma! ayaw ko po umalis ayaw ko'ng iwan kayo ni papa."
Kahit hindi ko siya tunay na ama minahal ko ng higit pa. Dahil ipinadama niya sa akin ang pagmamahal ng isang tunay na ama.
Bago pa ako nakakilos nakita ko tumatakbo ang nakilala kong ama na duguan at nahihirapan na paikaika.
"Papa!" sigaw ko at kitang kita ko kung paano siya binaril ng mga taong nakasuot ng itim na bonet. Unti-unti sya bumagsak sa sahig at hindi na gumalaw pa.
Hinila na ako ng driver papunta sa gilid, kung saan pwedi kaming lumusot. Sa maliit na butas ng pader na iyon ay duon kami dumaan. Habang naririnig ko ang pagmamakaawa ng aking mama. Patuloy kami sa pagtakas at ng narating ang sasakyan ay halos iutlak ako ng kasama ko.
"Get in primcess! Dapat makarating agad tayo ng airport bago mag liwanag!"
"Manong sino po ang mga taong iyon at anong kasalanan ng aking mga magulang. Bakit nila pinatay ang aking papa at sinaktan nila ang aking mama?"
"Wala akong masasagot sa tanong mo iha. Ang kailangan mong gawin sumunod sa mga sasabihin ko. Para sa kaligtasan mo ang lahat ng ito. Nangako ako sa mama mo na makakalabas ka ng bansa ng ligtas."
"O-opo, gagawin ko ang mga bilin mo."
"H'wag na h"wag kang magtitiwala sa kahit na sino. Tatawagan kita pag may pagkakaton, mag iingat ka duon iha."
"Salamat po manong."
Ilang weeks na siya sa New York ng mabalitaan niya na nailibing na ang kanyang papa. Hanggang nalaman niya na pati ang kanyang mama ay pinahirapan ng mga taong pumatay sa kanyang papa. Wala silang awa at ipinakulong pa nila ang mama ko.
"Ma'am!" tawag sa kanya ng ginang kaya naputol ang kanyang pagbabalik tanaw sa mapapait na alala.
"Pasok ho," nakangiti ako habang papalapit siya sa akin.
"Ah, ma'am tumawag po pala si Master Lance kinukumusta ang kalagayan nyo. Baka hindi po kasi sya makabalik dito ng ilang araw. Dahil may emergency po siya sa company nila sa manila. Ibinilin po nya sakin na asikasohin ka at ipaalala ang mga gamot mo."
"Ah ganon ho ba?"
"Ano nga po pala ang maari kong itawag saiyo ma'am?"
"Arriane Marie ho ang first name ko."
" Anita naman ang itawag mo sakin o kaya manang. Humgikgik pa ito kaya natawa na din siya dito.
"Masayahin ho pala kayo manang?"
"Ay syempre naman para manatiling bata kahit edad matanda."
Natawa siya sa biro nito.
"Arriane matanong nga kita ano ba ang nangayri sayo. Bakit nga ba may tinatakasan ka kaya nahulog ka sa bangin?"
Isinalaysay ko ang buong pangyayari , hindi na namalayang tumutulo na pala ang luha niya.
"Naku ma'am hwag napo kayo umiyak. Ang mahalaga ngayon ay ligtas ka. Pasalamat nakang tayo sa dyos na si Master ang nakakita sa'yo. Oh sya ito pala ang mga damit na pwedi mo gamitin, pinadala ito ni Master Lance sa diver. Basta kung may kailangan ka sabihin mo lang ha?" at nakangiti itong lumabas.
"Salamat ho manang Anita."
Sa mga pananalita ng caretaker ay mukhang mabait ang taong tumulong sa kanya. Sa katunayang ipinamili pa siya ng mga damit. Kung hindi siya nagkakamali ay nasa malayong probinsya siya. Baka mga limang oras ang tatakbohin ng sasakyan para lang makarating dito. Swerte padin siya dahil mabait ang nakapulot sa kanya.
Papaano kaya kung iba ang nakakita sa pagkahulog niya sa bangin. Sa dami ng masasamang tao sa panahong ito. Malamang na kung hindi siya ma-rape ay baka patay na siya sa m,ga oras na ito.
Dinampot ang paper bag at nagtungo sa banyo. Ayaw muna niyang mag isip ng kong ano-ano. Total maganda naman ang lugar ay sasamtalahin na niya. May mga natatanaw siyang lugar na gusto niyang punatahan. Bago man lang siya bumalik ng manila ay makapasyal siya. Naalala tuloy ang kaibigan na si Nicole. Sana kong kasama niya ito baka hindi nangyari ang ganon sa kanya. May sasakyan ang kaibigan niya dangan lang at masyadong abala na para sa kaibigan. Busy ito sa trabaho at isa pa ayaw nito ng buhay probinsya.
Halos thirty minutes din na nagbanad sa tub at lumabas na. Matapos makapag bihis ay lumabas at nagpaalam kay manang Anita.
Habang naglalakad ay palinga-linga siya sa paligid. Napaka presko ngbhangin at kahit mainit ang sikat ng araw ay nalamig parin. Hindi noya maiwasan na mangarap. Sana magkaron siya ng chance na makapamuhay sa ganiting lugar.
-----
- Writer
