Hindi rin naka-tagal sa pagod ang asawa ko, bumigay rin siya at ngayon ay natutulog na sa kwarto niya. Hinayaan ko lang siyang magpahinga muna. Ako muna ang nag-asikaso sa lahat maging sa mga nagpupunta para makiramay. Ramdam ko narin ang pagod pero pilit ko pa rin asistahin ang mga nagpupunta. Nang wala ng bisita ay tahimik akong nakatingin sa harap ni mama. Marahan kong hinaplos ang salamin sa ataol niya at malungkot na ngumiti.
Hindi ko pa kailanman naranasan ang malaman ng mga mahal sa buhay pero batid ko kung gaano ito kasakit sa mga naiwan nila. Lalo na kung ang namatay ay malaking bahagi sa buhay nila kagaya na lang ng kay Jillian. Hindi biro ang bigat ng kalooban at pagdadalamhati na nararanasan nila. Ako nga na hindi ko naman talaga kaano-ano si mama at si papa ay labis na ang p
