THE MAFIA'S HIDDEN GEM.

CHAPTER 6.

"Aliyah, you are strong; you are stronger than you'll ever know, my child! Your kindness will shine even in the deepest of darkness, Aliyah!"

Ngumiti siya at yumakap sa leeg ng kanyang ama habang nakakandong dito. "Am I, Daddy?"

Her father kissed her on her forehead. "Yes, you are, Aliyah!" Ngumiti ang kanyang ama habang nakatitig sa kanya at haplos-haplos ang kanyang mukha. "Your kindness and good heart are your strong weapons which make you shine, Aliyah!"

Ang alaalang iyon ang dahilan kung bakit nagawa niyang muling bumalik sa silid ni senyor Hellion. She even asked for forgiveness, kahit na alam niyang hindi niya sinasadya ang nangyari.

She saw anger and pain in Hellion's ashes-colored eyes. Galit. Kung para saan ang galit na iyon ay hindi niya alam. In her almost eighteen years of existence, ngayon niya lang nakita si senyor Hellion. Kaya alam niya sa sarili na walang rason ito upang magalit ito sa kanya.

"Like what I told you earlier. Every mistake you've made has an appropriate punishment," he said to her with full authority. "Raise your head and look at me!" Mahina ngunit mariin nitong utos sa kanya.

Inangat niya ang kanyang mukha at tuwid na tumitig sa mukha ni senyor Hellion. Sa konting sandali ay nagkaroon siyang muli ng pagkakataon na muling matitigan ang malaabong kulay na mga mata nito.

Sa likod ng maawtoridad nitong boses at sa likod ng galit na kanyang nakikita ay naroon ang munting boses sa kanyang isip at puso na nagsasabing; this man is lonely, maybe this man is full of hatred in his heart simply because he is alone and lonely.

Her father once told her, walang taong isinilang na masama, naging masama lang ang isang tao dahil sa mga mapapait na mga karanasan.

"Kainin mo yang pagkain na sinira mo, dito mismo sa harapan ko!" Mariin at matigas na wika sa kanya ni senyor Hellion.

She compiled without any hesitation. Besides, hindi naman marumi ang pagkain na gusto nitong kainin niya. Nagkataon lang talaga na nagulat siya at naibagsak niya ang tray sa ibabaw ng mababaw na mesa.

The only way to beat evil is by doing good and being kind.

Kahit na kumakabog ang dibdib niya ay nagawa niya pa rin kainin isa-isa ang pagkain na nasa food tray. Ng matapos ay tumayo siya ng tuwid habang nakayuko.

"Look at me!" Muli nitong ani sa kanya.

Inangat niya ang mukha ngunit kasabay ng pag-angat niya ng mukha ay ang pag-alpas ng kanyang malakas na dighay. Natakpan niyang bigla ng kanyang dalawang palad ang kanyang bibig sabay na napakurap na tumitig kay senyor Hellion.

Awang ang labi ni senyor Hellion na tumitig sa kanya. And what was that? Did she see amusement in senyor hellion's ashes-colored eyes? O baka nililinlang lang siya ng kanyang paningin.

"What the -"

Napayuko siyang muli sabay nilukumos ng mga daliri niya ang magkabilang dulo ng suot na loose t-shirt. "P-Pasensya na po!" Utal na hingi niya ng paumanhin.

"You're unbelievable!"

Kapagkuwan ay narinig niya itong nagpakawala ng isang mahinang tawa. Hindi niya alam kung tawa ba talaga iyon o baka niloloko lang siya ng kanyang pandinig.

"I want you to clean my room. Ayaw kong maka kita ng kahit konting alikabok na maiiwan sa loob ng silid ko, Aliyah. Naintindihan mo ba?" Maawtoridad nitong ani.

She just nodded and swallowed.

"One more thing. I want you to drain the water from the swimming pool and clean it. Ayaw kung may makita na kahit konting lumot. Pagkatapos mong linisin ang swimming pool lagyan mo ulit ng tubig. Pagkatapos noon ay saka ka pwedeng kumain ng pananghalian. Nagkakaintindihan ba tayo Aliyah?"

She again nodded.

"Now, get that fvcking empty tray of food and wipe the table and get the hell out of my sight!" Muli nitong wika na may kalakip na inis sa boses.

Agad siyang tumalima. Bawat kilos niya ay ingat na ingat siyang hindi makabasag ng kahit na anong bagay. She tried to relax. Dahil habang nag-aayos siya ng kama ni Senyor Hellion ay nararamdaman niya ang mga titig nito sa kanya mula sa balcony. And that thought makes her feel shiver down her spine.

Sa pagsambit pa lang ni senyor Hellion ng kanyang pangalan pakiramdam niya ay nagsisitayuan na ang kanyang maliit na balahibo sa katawan. Fear is the best word to describe what she felt in senyor Hellion's presence.

Dahil sa walang dalang mga pamunas ay napag desisyunan niyang bumaba, bitbit niya ang food tray na nilapag niya sa sahig sa harap ng pintuan saka mabilis na bumaba.

Bitbit ang mga gamit panlinis ay agad siyang muling pumanhik sa loob ng silid ni Senyor Hellion. Walis paypay, floor mop, pail, and wiping cloth, at ilang liquid na ginagamit sa paglilinis.

Carry niya lang naman ang bigat dahil wala naman ibang laman ang dala niyang timba kundi ilang gamit lang sa paglilinis. Bitbit niya ang timba sa kanang kamay habang bitbit naman niya sa kaliwang kamay ang walis paypay at mop.

Pagdating niya sa silid ni Senyor Hellion ay agad niyang inilapag sa sahig ang mga bitbit na panlinis. Inilapag niya iyon sa di kalayuan mula sa banyo. Umayos siya ng tayo. Bitbit niya ang timba at pamunas at humakbang patungo sa banyo. Bukas ang banyo kaya agad siyang pumasok.

Ganon na lang ang kanyang pagkabigla. Nanlaki ang kanyang mga mata habang awang ang mga labi. Nasa tapat ng toilet bowl si Senyor Hellion habang nakalabas ang arî nito at sumisirit ang likido mula dito papunta sa toilet bowl.

Tila siya pinako sa kanyang kinatatayuan hindi siya makagalaw, and she can't even blink her eyes. She felt hypnotized.

"Hindi kapa natutuklaw naninigas ka na," untag ni Senyor Hellion sa kanya.

Napapitlag siya sabay talikod at mariin na lumunok. "S-sorry po- -"

"Ngayon ka lang ba nakakita ng arî ng lalaki?" Tanong nito sa kanya na nilakipan pa ng isang mapang-uyam na tawa ang sinabi.

Hindi na siya sumagot sa halip ay mabilis niyang inihakbang ang mga paa paalis sa banyo at tinungo ang silid. Humugot siya ng malalim na buntong hininga sabay kapa ng mga palad niya ang dibdib.

She blinks her eyes countless times. It was her first time seeing real manhood. Ganon ba talaga kalaki at kahaba yon? Lahat ba ng lalaki ganon ang size at length? Paano kaya 'yon nakakaya ng mga katulad niyang babae?

Mariin siyang muling lumunok habang ang puso niya ay nanatiling mabilis ang t***k at kalabog nito. Tinapik niya ang dibdib at bumuntong hininga sabay pilig ng ulo.

Narinig niya ang pag-flush ng toilet bowl at maging ang lagaslas ng tubig mula sa faucet. Humakbang siya patungo sa gilid ng dingding at doon tumayo habang magkasiklop ang mga kamay at nakayuko.

Mas lalong lumakas ang t***k ng kanyang puso ng marinig ang mga yabag ni Senyor Hellion papalapit sa kinaroroonan niya. Mariin niyang ipinikit ang mga mata habang pinipisil niya ang kanyang mga daliri, nanatili siyang nakatayo habang nakayuko.

"Hindi mo ba narinig ang tanong ko?" Senyor Hellion asked in a low baritone voice.

Sa tuwing naririnig niya ang baritonong boses ni Senyor Hellion ay agad-agad na nagsisitayuan ang kanyang munting mga balahibo sa katawan, nangingilabot ang buo niyang sistema.

"I'm asking you a question, damn it!"

Muli siya napapitlag sabay mas lalo niyang mariin na pinipisil ang kanyang mga daliri. Mariin siyang lumunok. "O-opo!" Utal na sagot niya na may kalakip na panginginig.

Nagpakawala si senyor Hellion ng tawa. Tawa na lumulukob sa loob ng silid na iyon. Wala sa sariling napatingala siya at napatitig sa mukha nito. Nakita niya ang paniningkit ng mga mata nito maging ang malapad na pagkapuknit ng mga labi dahil sa pagtawa.

His laughter sounds good. It was genuine.

Mabilis siyang muling yumuko ng makita itong muling tumitig sa kanya. Nanlambot ang kanyang mga tuhod at tila gustong kumawala ng kanyang puso sa loob ng kanyang dibdib as Senyor Hellion steps toward her.

Muli ay pumikit siya habang sunod-sunod ang ginawang paghinga. Hinawakan ni Senyor Hellion ang kanyang baba at inangat ang kanyang mukha habang ang isang kamay nito ay nakatukod sa kanang bahagi ng kanyang ulo.

"Open your eyes, Aliyah…" Senyor Hellion commanded in a whispering way.

Marahan niyang binuksan ang kanyang mga mata ngunit tila gusto niyang muling ipikit iyon. Senyor Hellion's face was too close to her; she even felt his warm breath fanning her face, maging ang panlalaking amoy nito ay amoy na amoy niya. Na diin pa niyang lalo ang ulo sa pader at mariin na lumunok maging ang kanyang paghinga ay tila pigil na pigil.

"S-Senyor…!" Bulong na sambit niya sa pangalan nito. Ni hindi niya alam kung naririnig ba nito iyon dahil maging siya ay tila hindi na niya naririnig ang sariling boses.

"What, Aliyah?" Inilapit pa nitong lalo ang mukha sa kanya hanggang sa naramdaman niya ang pagdikit ng pisngi nito sa kanyang kanang pisngi.

She gasped as she felt Senyor Hellion's lips land on her neck. "H-Hindi ako m-makahinga

"Why?" Senyor Hellion smirked. "Remember this, Aliyah; I owned you, pag-aari kita. Pag-aari ko maging ang kaluluwa mo kaya pwede kung gawin lahat ng kahit ano man ang nainisin kung gawin sayo, Aliyah!"

She swallowed hard. Alam niyang pag-aari siya ni Senyor Hellion simula n'ong araw na binili siya nito. She knew that there was no way for her to escape from this man for now. Ngunit hindi siya pwedeng mawalan ng pag-asa kailangan niyang makita ang ina at kapatid at masigurong nasa mabuting kalagayan ang mga ito.

Inangat niya ang mukha. Kahit na kumakalabog ang dibdib niya at namayani ang takot sa buo niyang sistema ay nagawa niyang tuwid na tumitig sa mga mata ni Senyor Hellion.

"A-Alam ko!" She answered.

"Good! Mabuti at alam mo, Aliyah!" Pabulong nitong wika habang nakatitig sa kanya sabay hinawakan siya ng isang kamay sa baywang at diin ang katawan nito sa kanya.

She gasped. "S-Senyor- -"

Hindi niya matuloy ang sasabihin ng idiiniin nito lalo ang katawan sa kanya kasabay ng muling paglapat ng labi nito sa kanyang leeg. Marahas siya nitong hinalikan sa leeg sabay sipsip at marahang kagat.

Bawat dampi ng labi nito sa kanyang leeg at bawat sipsip ay naghahatid ng kilabot sa kanyang buong sistema. Napahawak siya sa magkabilang bewang ni Senyor Hellion sabay tulak. Ngunit anong magagawa ng maliit at balingkinitan niyang katawan, anong magagawa ng kanyang lakas sa isang Senyor Hellion na halik pa lang at diin ng katawan sa kanya ay nawawalan na siya ng lakas.

Takot ang namamayani sa isip at puso niya. Ngunit isang mahiwagang pakiramdam ang tila binubuhay ng halik nito sa kanyang buong sistema. Isang pakiramdam na bago sa kanyang pandama.

"S-Senyor!" Muli niyang wika sabay muling tulak ang kanyang kamay.

Ngunit hinuli lang ni Senyor Hellion ang kanyang mga kamay. Hinawakan nito iyon at itinaas sa kanyang ulohan. Gusto niya muling magsalita ngunit hindi na niya nagawa.

Her eyes widened as she felt her lips locked on Hellion's lips.