“มึงพาเมียกูไปซ่อนที่ไหน”
(พูดอะไรของมึงวะ มึงมีเมียด้วยเหรอ? ฮึ ๆ ๆ)
“อยากลองดีกับกู?”
(ฮึ ๆ ๆ นั่นมึงใช้สมองคิดแล้วเหรอถึงกล้าพูดออกมา กูเป็นใคร แล้วมึง...เป็นใคร? มึงเป็นใครวะไอ้อคินมึงถึงกล้ามาขู่กู มึงมันก็แค่เด็กกำพร้าครอบครัวล้มละลายที่พ่อแม่แยมโรลรับเลี้ยงไว้เอาบุญเพื่อให้มึงโตขึ้นมา...เป็นหมารับใช้~)
“ไอ้กลัฟ!”
(ว่าไงครับพี่ชาย อ่าส์~ ตอนแรกกูไม่ได้รู้สึกแย่กับมึงเลยว่ะ กูเห็นมึงครั้งแรกกูแค่คิดว่ามึงเป็นพี่ชายของแยมโรลกูอยากจะเคารพมึงด้วยซ้ำ แต่มึงแม่ง...หวังสูงเกินไป มึงเลยต้องเจอแบบนี้ไง เจอความเกลียดจากแยมโรลที่กูเป็นคนสร้าง~ ฮึ ๆ ๆ)
“...”
(ไง~ นึกไม่ถึงเหรอไอ้กระจอกว่ากูทำอะไรได้บ้าง มึงคิดว่าแยมโรลรักมึงเหรอ? ฮึ ๆ ๆ โง่ฉิบหาย กูจะบอกอะไรให้นะไอ้อคินคนอย่างมึงถึงจะพยายามเอาของของตัวเองกลับไปได้แต่สุดท้ายสิ่งที่มึงจะไม่มีทางได้เลยก็คือแยมโรล มึงจำไว้ เพราะแยมโรล...เป็น
