“แยมโรล!”
“อย่ามาตะคอก! แล้วก็จำไว้ว่าฉันจะหาหลักฐานมาประจานความชั่วของนายไม่ว่าจะตอนนี้หรือว่าในอดีตฉันจะหาหลักฐานมาประจานนายให้ทุกคนรับรู้ให้หมด! อย่าคิดว่าไม่มีใครช่วยฉันได้ จำไว้นะอคินว่าฉันจะประจานความสารเลวของไอ้เหี้ยอย่างนาย!”
“...ดี ถ้างั้นก็มาลองดูว่าไอ้พวกที่เราไปหามันจะช่วยเราได้หรือพวกมันจะเอาตัวมันไม่รอดกันแน่ ถ้าอยากลองดีกับพี่ก็เตรียมเจอดีกันได้เลยแยมโรล”
ผมเดินออกมาก่อนที่ตัวเองจะระเบิดไปมากกว่านี้ ทุกวินาทีที่มีปากเสียงกันผมพยายามเตือนตัวเองอยู่ตลอดเวลาว่าแยมโรลกำลังท้อง ผมบอกตัวเองเตือนตัวเองซ้ำ ๆ จนสมองแทบแตกว่าเมียผมท้อง ลูกผมอยู่ในท้องเธอ อย่าโกรธไปมากกว่านี้ อย่าทำให้เรื่องเลวร้ายไปมากกว่านี้
“...”
แต่สุดท้ายผมก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่งที่โดนพูดจาทำร้ายจิตใจมาก ๆ ยิ่งจากคนที่รักที่สุดแล้วด้วยมันก็ยิ่งทำให้ผมมีอารมณ์ที่ทั้งโกรธและเสียใจ ผมพยายามข่มกลั้นความโกรธไว้สุดคว
