The Klim's Illness

Klim's pov Myerkules ng umaga. Naghahanda ang aking ina upang pumunta sa palengke para magtinda. Nandito ako sa aming hapag, kumakain ng agahan. Naghahanda para pumunta sa school dahil meron kaming practice para sa aming graduation. With highest honor ako sa aming batch at pinagmamalaki ko iyon. "Anak, pupunta ka ba ngayun kay Dr. Felix upang mapatignan yang sakit mo?", tanong ni ina habang isinasalansang ang mga gulay nya sa sako. "Opo ina. Siguro mamayang alas tres pagkatapos ng practice namin.", sagot ko habang nanguya ng sinangag. "Gusto mo bang samahan pa kita sa pagkita mo kay Doc?", tanong ulit ni ina. "Wag na po. Kaya ko naman ang sarili ko at alam ko namang pagod ka sa pagtitinda ina. Umuwi na lang po kayo dito at magpahinga pagkatapos mong magtinda",. Sagot ko namam. Di nagtagal ay natapos na rin ako sa aking agahan at nakaalis na rin si ina. Gumayak na rin ako at pumunta sa skwelahan. Medyo may kalayuan ang skwelahan namin. Kung lalakarin mo sya ay mga 45 mins bago ka makarating. Pero kapag sumakay ka ng trysikel ay aabot lamang ng 10 mins. Kaya sumakay na lamang ako sa trysikel. Simple lamang ang aming pamumuhay. Kumikita ang aking ina sa pagtitinda ng gulay. Dahil dalawa na lamang kaming namumuhay ay walang katuwang ang aking ina sa mga gastusin sa pang araw-araw naming pamumuhay. Nakarating na ako sa aming paaralan. Nag.umpisa na ang practice namin para sa aming graduation. Tamang linya lamang sa pagmartsa. Kung saan ka banda pupwesto. Kung saan ka banda uupo. Kung kelan ka aakyat ng stage. At kung kelan ako magbibigay ng aking speech bilang with highest honor ng aming batch. Maliit lamang ang aming paaralan. Mga 34 lamang kaming gagraduate sa senior high school. Kahit na sa bayan ang aming paaralan ay maliit parin ang populasyon ng mga estudyante dahil sa pinakadulo-dulohang bayan ng syudad matatagpuan ang lugar namin. Kaya medyo nalalayo sa uri ng pagtuturo ang dito samin kesa sa malalapit sa syudad na puro na high tech. Ng magtanghalian ay lumapit sakin si Reymart. Isa sa maituturing kong kaibigan. Sya ay bakla, isang matong bakla. Kaya kung minsan ang tawag sa kanya ay Makla. Palagi nyang sinasabi sakin na dahil bakla din daw ako dapat kami na lang ang maging friends. Pero lagi ko namang inuulit sa kanya na lalaki ako pero sabi nya ay in denial lang daw ako. Di na ako nakikipagdiskusyon sa kanya kapag ganun. "Hi pretty friend. Kamusta ang araw mo?". Tanong ni Reymart sabay lapag ng kanyang baon sa lamesang pinagkakainan ko. "Mabuti naman. Ikaw kamusta ang araw mo?", balik tanong ko sa kanya. "Naging mabuti dahil nakakita ako ng angel",. Saad niya habang pinapapak na ang sariling baon. "Ha! Saan?", tanong ko ulit. "Edi ikaw. Alam mo namang mala.anghel ang yung kagandahan.", Reymart. "Kaw talaga. Pinapatawa mo naman ako.", natatawa kong saad. "Hoy. Punta tayo sa birthday ni Mark sa susunod na sabado ha. Kapag di ka pumunta friendship over na tayo.", paanyaya nya sakin. Si Mark ay ang pinakamayaman naming kaklase. Merong silang mga negosyo sa bayan tulad ng bigasan, kainan atpb. "Titignan ko pa. Di pa kasi ako nakakapagpaalam kay ina.", sabi ko. "Dapat i.sure mo talaga. Baka kasi ito na ang huling bonding natin magka.classmate na magkasama.sama", medyo malungkot nyang sabi. "Sige. Magpapaalam ako mamaya kay ina. Sasabihin ko na lang sayo bukas kong papayagan nya ako.", sabi ko at pinagpatuloy na namin ang pagkain ng aming pananghalian. Natapos ang aming practice pasado alas 3. Umalis ako agad at pumunta sa klinika ni Dr. Felix. Walang hospital dito samin. Nasa kabilang bayan pa ang hospital at masyadong hustle na sakin ang pumaroon pa. Laking pasasalamat nga namin dahil merong Dr. Felix na matatakbuhan namin kapag meron kaming sakit. Nadatnan kong wala ng pasyente si Dr. Felix at mukhang magsasara na ito. "Magandang hapon po Doc.", bati ko sa kanya at mukhang nagulat ito sa pagdating ko. Nakatalikod kasi sya sakin. "Ginulat mo naman ako Klim. Magandang hapon din sayo. Anong maipaglilingkod ko at bakit ka naparito?", tanong ni Doc. Kilala na ako ni Doc kasi malimit kaming magkita kapag may mga health operation sa aming paaralan. "M-may ipapakonsulta po sana ako sayo Doc.", medyo nahihiya kong sabi sa kanya. "Ganun ba. Ano bang ipapakonsulta mo sakin?", tanong ni doc. "Medyo may pagkamaselan kasi doc. Pwede po bang sa loob na lang natin pag.usapan?", saad ko. "Okey sige. Halika ka at pumasok na tayo sa loob.", saad ni doc. Pumasok na kami sa klinika ni doc. Maliit lamang ang klinika niya. Meron itong recieving area kong saan mag.aantay ang mga pasyente na tawagin ang kanilang numero. Meron din itong kwarto kung saan nya iniinspeksyon ang sakit ng kanyang mga pasyente. Sa pagkakaalam ko meron syang kasama rito. Si Andrew na syang receptionist nya o tagakuha ng pangalan at tagabigay ng numero sa mga pasyente. "Doc saan po si Andrew?",. Tanong ko kay doc. "Pinauwi ko na. Wala naman na akong pasyente. Di ko namang alam na may darating pa palang magpapakonsulta", saad ni doc. "Pasensya na po doc kong nakakaabala pa po ako sa inyo", saad ko. "Anu ka ba? Okey lang. Kaya nga ako nandito para paglingkuran ko kayo. At pede bang alisin mo na ang kaka.po mo sakin. Masyado kasing pormal. Magkaibigan naman tayo kaya tawagin mo na lang ako sa pangalan ko.", saad ni Felix habang nauuna itong maglakad sakin. "Kung yan ang gusto mo po... ang ibig kong sabihin ay Felix.", pinagmamasdan ko ang kabuoan ni Felix. Maganda ang katawan nya. Mataas siguro ay mga nasa 5'10". May gwapong malinis na mukha. Nakasalamin na nakapagpadagdag ng kanyang kagwapuhan. Balita ko ay wala pa itong gf at nanggaling sa isang mayamang angkan sa syudad. Ngunit gayunpaman ay mas pinili nyang maglingkod dito sa liblib naming lugar. Pinaupo ako ni Felix sa katapat ng kanyang desk ng makapasok na kami sa kanyang maliit na klinika. Katapat ng pinto ang kanyang desk. Merong strecher sa gawing pintuan na may ilaw sa gilid. Sa ulohan ng strecher ay may cabinit na merong mga gamot. At meron ding maliit na banyo sa kabilang bahagi ng cabinet. "Ano bang maipaglilingkod ko sayo klim?", tanong ni Felix "G-ganito po kasi yun f-felix. 10 araw na po akong di m-makatae. Kahit anong pilit ko po ay parang ayaw lumabas ng t-tae ko.", di makatinging diretso kong saad kay Felix. Alam ko ring namumula na ang aking mukha dahil nahihiya ako. "G-ganun ba? Mukhang napakaconfidential nga yang sakit mo. M-merong ka bang nakain na maaring maging sanhi na di ka m-makatae?", felix "Wala na man. Sa pagkaalala ko ay kung ano yung mga kinakain ko noon ay yun din naman ang kinakain ko ngayon.", ako "Kung gayon. Pwede ko bang inspeksyunin ang iyong p-pwetan?", felix. "D-doc?", napatingin na ako kay Felix dahil nabigla ako sa kanyang tinuran. "A-ang ibig kong sabihin ay iinspeksyunin ko lang baka merong sugat o inpeksyon ang iyon butas sa pwet kaya di ka makatae", saad ni Felix na di makatingin ng diretso sakin. "Sige po", at inalalayan na ako ni Felix na humiga ng nakadapa sa strecher. May kinuha syang maliit na flashlight at gloves sa kanyang cabinet. "Hubarin mo na yang shorts at brief mo", si Felix habang sinusuot ang kanyang gloves. Nag.aatubili pa ako dahil sa nahihiya pa ako. "Wag kang mag.alala. Pwet mo lang naman ang makikita ko.", kaya may kompyansa na akong hubarin ang aking shorts at brief. Agad na hinagod ng kamay ni Felix ang aking pwetan na nagbigay ng kakaibang sensasyon sa aking buong katawan. Pinaghiwalay nya ang pisngi ng aking pwet upang makita ang aking butas tsaka pinailawan. "M-medyo di ko makita ang p-pinakabutas ng yung pwet. Pwede mo bang hubarin na ng tuluyan ang yung shorts at brief tsaka ka tumuwad?", saad ni Felix habang nararamdaman kong nanginginig ang kanyang kamay. Dahil may tiwala naman ako kay Felix ay di ako nagdalawang isip na hubarin ang aking shorts at brief na nahubad ko na hanggang tuhod tsaka ako tumuwad. Yung pagkatuwad ko ay parang sa fetus pero pinalabas ko talaga yung pwet ko. "W-wala naman akong nakitang sugat o inpeksyon sa butas ng pwet mo. Pero ang nakikita ko naging sanhi na di ka makatae ay napakaliit ng butas ng pwet mo.", saad ni Felix. "Ibig nyo po bang sabihin ay di na ako makakatae dahil maliit yung butas ng pwet ko?", pag.alala kong tanong sa kanya. "Maari. Pero merong isang paraan para makatae ka pa.", Felix. "Ano po yun Felix?", ako. "Yun ay ang palakihin ang butas ng pwet mo",. Felix. "Papanu yun Felix? Ooperahan mo ba ako?", ako. "Di naman sa ooperahan kita. May ipapasok akong bagay sa pwet mo upang mabanat ang butas ng pwet mo.", Felix. "Ganu po ba kalaki ang ipapasok mong bagay sa butas ng pwet ko Felix", ako. "Siguro itong daliri ko muna ang ipapasok ko at titignan natin kong ganu kalaki ang ibubuka ng butas mo", Felix. "Okey doc Felix. Kung yan makakabuti sakin. Gawin na po natin.", ako. Tumayo agad si Felix at may kinuha sa kanyang drawer. Ang kanyang kinuha ay petrolium jelly. Nanatili parin akong nakatuwad. Lumapit na sya sakin. Binuksan ang lalagyan ng petrolium jelly at kinalat sa kanyang hintuturo sa kanang kamay. Dumakot sya ulit at pinahiran ang butas ng aking pwet. "Medyo masakit ito kaya tiisin mo lang.", sabi ni Felix. Dinikit na nya ang kanyang daliri sa aking butas at parang inikot-ikot ito sa hiwa ng butas ko. Nakaramdam ako ng kakaibang sensasyon na parang kinikiliti ako na nagpapainit sa aking katawan. Naramdaman ko na rin ang pagsentro ng daliri ni Felix at sa butas ko. "Aaaaahhhhh. Aaaaarrrraaaaayyy. Ang sakit po doc.", saad ko ng biglang ipasok ni Doc Felix ang kanyang daliri sa aking butas. Nabuwal din ako sa aking pagkakatuwad kaya nahugot naman ang daliri ni doc sa aking butas at kahit wala na doon ang daliri nya ay ramdam ko parin ang sakit na nanggagaling sa aking butas. "Masakit ba Klim? Sorry kong medyo binigla ko.", saad ni doc. Kitang-kita ang pag.alala nya sa mukha dahil sa nangyari. "Okey lang doc. Siguro di ko lang akalain na ganun pala kasakit.", saad ko. "Gusto mo pa bang ipagpatuloy pa natin ang ginagawa natin?", tanong ni Doc. "Sige doc. Titiisin ko na lang po ang sakit.", saad ko at saka tumuwad na ako uli. Naramdaman ko uli ang paglagay ni doc ng petrolium jelly sa aking butas. Naramdaman ko ulit ang pagsentro ng kanyang daliri sa butas ng pwet ko. "Ipapasok ko na ulit Klim. Ihanda mo ang sarili mo", saad ni doc. Tumango na lang ako bilang pagsang-ayon. Naramdaman ko ng ipinasok na ni dok ang kanyang daliri sa aking butas. Naramdaman ko na naman ulit ang sakit ngunit tiniis ko na lamang ito. Dahan-dahan nyang pinapapasok ang kabuoan ng kanyang daliri at bawat sulong ng kanyang daliri ay ibayong sakit ang aking naramdaman. Kumapit na lang ako sa strecher at doon ibinaling ang sakit na nararamdaman. "Naipasok ko na ang buong daliri ko Klim. Ngayon ay iuurong-sulong ko ito para mabanat at di kaagad bumalik sa dating maliit na butas ito.", saad ni doc Felix. Simpleng pag ungol na lamang ang ginawa ko dahil di ako makapagsalita dahil sa sakit. Nag.umpisa ng umurong sulong ang daliri ni doc. Nagsimula sa mabagal hanggang sa medyo bumilis ito. Medyo masasanay narin ang aking butas kaya di na masyadong masakit nong tumagal. "Aalisin ko na ang aking daliri Klim at titignan ko kung lumaki na ang butas ng pwet mo.", saad ni doc tsaka nya pinailawan ang butas ng pwet ko gamit ang flashlight. "Kamusta na doc? Lumaki na po ba ang butas ng pwet ko?", tanong ko sa kanya. "Ayon sa nakikita ko Klim ay muling bumabalik sa dati ang butas ng pwet mo. Kailangan natin dito ay mas malaking bagay ang ipapasok natin.", saad ni doc. " Gagawin kong dalawang daliri ang ipapasok ko", dugtong niya. Medyo kinabahan ako dahil alam kong mas masakit na ang mararamdaman ko pero dahil sa gusto ko talagang gumaling ay napatango na lamang ako. Pumwesto ulit si doc at pinasok na nya ang kanyang hintuturo. "Aaaahhhh.", daing ko dahil sa nakaramdam na naman ako ng sakit. Pero parang wala lang ito kay doc. Medyo nagmamadali ang bawat pag-ulos ni doc ng kanyang daliri at di ko maiwasang masaktan pero di ko na lang ito pinapahalata. Naramdaman ko na pinupwesto na nya ang isa nya pang daliri sa aking butas. "Aaaaahhhh. Wag nyo po munang ipasok", sigaw dahil sa ibayong sakit na naramdaman ko. Nabuwag ulit ako sa aking pagkakatuwad at tuluyan ng napahiga ng nakadapa. Ngunit di parin nahuhugot ang mga daliri ni doc sa aking pwet. Naluha na rin ako dahil sa nararamdaman ko. "Kailangan ko itong madaliin Klim dahil yun parin ang mararamdaman mo kahit na ihinay-hinay ko ito. Mas matatagalan ka lang sa sakit kapag babagal-bagalin ko ito. Nagkakaintindihan ba tayo Klim", saad ni doc Felix. "O-opo", medyo garalgal kong saad dahil sa naluluha ako. Di na ako nakabalik sa pagkakatuwad dahil parang nawalan ako ng lakas dahil sa sakit. Mas ipinasok pa ni doc ang isa nyang daliri. At sa bawat pagbaon nya ng kanyang daliri ay di ko maiwasang mapasigaw o umungol sa sakit. Ng maramdaman kong naipasok na ni doc Felix ang buong dalawang daliri ay nabigla ako ng biglang inikot nito ang kanyang daliri. Napahiyaw naman ako ng dahil sa biglang ginawa nya. Nahigpit rin ang kapit ko sa strecher. Binabad nya ng ilang minuto ang kanyang daliri sa butas ko at saka ginawa ang pag.urong sulong ng kanyang daliri sa aking butas ng dahan-dahan. Di ko parin maiwasang mapaungol o umaray sa sakit na nararamdaman. Matapos ang ilang paglabas masok ng mga daliri ni doc saking butas ay saka nya hinugot ulit ang kanyang mga daliri. Ininspeksyon nya ulit at tinignan ang naging resulta ng kanyang ginawa. "Klim, masyadong maliit ang dalawang daliri ko dahil agad na bumabalik ang butas mo sa pagiging maliit. Dapat mas malaking bagay na talaga ang ipasok na natin sa butas mo", saad ni doc na syang nagpalumo sa akin. Ibig sabihin ay wala palang silbi ang ginawa namin kanina at kailangan ko pang mas masaktan ulit. "Pero baka di ko na kayanin kapag buong kamay nyo na po ang ipapasok nyo doc?". Saad ko. "Sino bang nagsabi na ang buong kamay ko ang ipapasok?", saad ni doc habang nangiti na para bang may sinabi akong nakakatawa. "Kung hindi po yung kamay nyo ang ipapasok nyo sakin. Anu pong bagay ang ipapasok nyo?", tanong ko. "Edi itong t**i ko", saad ni doc na syang nagpabilog ng aking mga mata.