Totally Stranger

Chapter 1: "Tito, wag po parang awa niyo na." Pagsusumamo ko sa amain ko na lasing na lasing. Na sa tuwing makakainom, iba ang tingin sakin. Na parang ibang tao, at di anak ang turing sakin kundi ibang babae. At hindi anak ng asawa nito, na ina ko. "Letse! Kang bata ka. Ang ingay mo!" Singhal nito na nanlilisik na tumingin sa akin. Sabay labas nito ng patalim mula sa likod nito na iwinagayway pa sa ere. Dahilan para manginig ako sa takot at humingi ng tulong sa aking ina at kapatid. "Mama, tulungan niyo po ako. Kuya ko!" Tawag ko sa ina at nakatatandang kapatid ko na nagbabakasakaling na may makarinig sa mga ito ng mga oras na yun. Noon pa man madalas ko ng napapansin na parang iba ang tingin ng tiyo ko. Ayoko lang mag assume nung una, napansin ko kong makatingin ito mula ulo hanggang paa, na kuminsa'y iba ang ningning ng mga mata nito. Na animo'y kakainin ako ng buo at ngayon nga nangyari na ang isa sa kinakatakutan ko. Sa sobrang takot ko pilit akong nagsusumisiksik sa gilid ng kama na malapit sa dingding sa sobrang takot naghalo na ang luha at uhog ko sa kakaiyak. Hindi ko napansin na nasa harap ko na ang Tiyo, ko sa gulat ko biglaan akong sumigaw at humihingi ng tulong sa mga tao kahit na alam kong malabong mangyari na may makapansin ng mga oras na yun na nasa alas diyes ng umaga na kong saan wala ang ina ko na nasa palengke para mamili at ang Kuya ko na kuminsan kasama ng mga kabarkada nito. Mabilis na nahawakan nito ang mga kamay ko na di ko napansin na nasa harap ko na habang magkasalikop na paakap sa aking binti ang mga kamay ko. Nang di niya ako nahila sa aking kamay, ang buhok ko ang kanyang inabot na iniangat pa ang mga mukha ko, para magtagpo ang aming mga mata. Pero di ko kayang tingnan ng mga oras na yun dahil nanlilisik ito at punong puno ng pagnanasa. Nakipagtagisan din ako ng mabalasik na tingin dito na mas lalong nagpagalit dito. Kaya napaiyak ako habang hila hila ako nito sa buhok na parang matatanggal ang anit ko sa ginagawang paghila nito ng mga oras na yun. "Tiyo!" Iyak kong pagsusumamo rito na nagpaalab pa lalo ng kagustuhan nito. Ngisi lang ang naging sagot nito sa akin habang tangan nito ang aking buhok, na walang magawa kundi ang magmamakaawa dito, na nanlilisik ang mga mata nito na animo'y nagmamadali na parang may humahabol dito. Piping dasal ko nasanay may makarinig at makakita sakin. Agad akong binalibag nito naging dahilan upang mapaiyak ako sa sakit na naranasang pagtama ng binti kosa sahig ng kwarto ko. Na lalong nakaramdam ng takot ng mga oras na yun sa ginagawa ng tiyuhin. Nagsisimula ng maghubad sa harap ko si Tiyo, na itinira ang pangibabang kasuotan nito. Habang nakangisi at nanlilisik ang mga mata na nakatingin sakin dahan dahan itong lumalapit sa kinaroroonan ko. Nagsusumiksik ako sa kantong bahagi ng kama kong saan malapit akong hinagis nito. "Ang ganda mo talaga! Ang puti at ang kinis mo. Mana ka siguro sa ama mong mayaman na ipinagpalit kayo sa iba. Hayaan mo kong ayaw niya sayo sakin ka nalang para may Papa kana, may Tito ka pa, at higit sa lahat asawa." Halakhak nito. Habang lumalapit ito ng punong puno ng pagnanasa ang mga mata. Nang tuluyan na itong nakalapit walang babalang humihimas ang kamay nito paakyat, pababa sa braso ko na nakapagpataas ng mga balahibo ko sa buong katawan. Na tanging suot ko lang e manipis na sando at nakapajama. Dahil sa edad kong nueve, napakamatured raw ng katawan ko. Di katulad ng kaedadan ko na batang bata parin ang pagkakahumalma ng katawan, ang sabi ng lola ko mana raw kami kay Mama na may lahing japanese na bukod sa natural na puti, may pagkasingkit ang maamong mga mata, kaya bata palang pinagsusuot na ko ni Mama ng pangilalim, parang maging safe ako at di ako mababastos sa labas, na ikinatuwa ko dahil sa pagiging protective mother nito. Pero mukhang di ako mapoprotektahan nito ng mga oras na yun. "Tiyo! Parang awa niyo na po." Na nagmamakaawa sa amain. Na tila tuwang tuwa pa sa pagmamakaawa ko. Parang binging lumapit pa ito ng husto at hinawakan ulit ang buhok na pilit akong pinapatingin nito. Na ayaw kong gawin at pilit na yumuyuko. Sa galit nito hinawakan nito ang magkabilang pisngi ko upang iangat ang mukha ko para magtagpo ang mga mukha namin. Sa takot ko tumili ako ng halos maputol na ang litid sa leeg ko. "Kuya Ken! Tulungan mo ko." Nang akmang hahalikan na ko ng stepfather ko, marahas na bumukas ang pinto ng kwarto ko na dahilan ng paglungayngay nito na nasira na dahil sa lakas ng impact. At biglaang may dumambang mga kalalakihan dito upang mapigilan ito sa akmang panghahalik nito sa akin. Na nakapagpaiyak sakin habang titig na titig ako sa mga taong nagkakagulo sa harap ko. Halo halong emosyon ang nararamdaman ko ng mga oras na yun. Bukod pa sa sayang nararamdaman ko ng mga oras na yun. Akala ko walang makakarinig sa mga sigaw at sa piping dasal ko. "Tarantado ka! Jaime! Pati bata tataluhin mo. Hayop ka!" Sigaw ng lalaking dumamba mula sa likuran nito di pa nakuntento at pinaharap ito na kinuwelyuhan. Sa sobrang galit nito sinuntok pa ito ng ikinabuwal ng tiyuhin sa sahig na tuwang tuwa pa animo'y manhid. Na nagawa pang makapagsalita na lalong nagpagalit sa mga taong nandun. "Ang ganda niya kasi Pare, batang bata ang katawan kaya di ako magsisisi na gawan siya ng di maganda. Kung di kayo dumating natikman ko na sana siya." Nanguuyam na salita nito na lalong nagpasiklab ng galit ng kaninang bumugbog dito. Sa nagpupuyos na galit nito sasapakin sana ulit ang stepfather niya na duguan ang mukha na ang mga mata'y di na halos mabuksan nito. Na mabilis na pinigilan ito ng mga kapitbahay na kasama nito na malaki rin ang pangangatawan na halatang nagpipigil din ng galit. "Eddie, wag mong masyadong saktan. Baka kasuhan ka niyan imbis na tayo ang magpakulong, tayo pa ang mademanda." Pagpapaliwanag ng kasama nito. " Pare, nakakabwisit kasi. Di kasi ako makapaniwala na may kayang gumawa ng ganyan sa bata. Sobrang hayok naman nyan pati bata tinatalo." Dagdag pagpapaliwanag pa nito na tiningnan siya naiiling iling. "Grace, asawa ko. Halika! Pumarito ka at bigyan mo ng jacket itong bata. At painumin mo ng tubig." Naririnig niyang tawag nito sa asawa nito. Na agad itong tumalima. Nang makabalik ito mabilis na inabot sa kanya ang tubig na nakalagay sa baso na agad ininom naman niya. Napansin niya itong awang awa na nakatingin sakin habang inaayos nito ang buhok ko na nagulo kanina na naglalaglagan sa harap ng mukha ko. Sa hindi ko maintindihang dahilan napaakap akong bigla. At napahagulgol sa sobrang takot. "Shii! Tama na magiging maayos din ang lahat." Habang akap akap ako nito pakiramdam ko walang makakasakit sakin ng mga oras na yun, napanatag ang aking loob na kanina'y puno ng takot. Nang may narinig akong papalapit na yabag sa aking kwarto. Na nakapagpalingon din sa mga taong nandun din sa loob ng kwarto. Mabilis na nakalapit ang kapatid ko mula sa pinto na nakapagpalingon sa lahat ng nandun. "Ano pong nangyayari dito tanong ng kapatid ko habang hawak nito ang isang plastic na tangan tangan nito." Takot ang unang rumehistro sa mukha ng kapatid ko pagkalingon nito sa akin. Habang nakaupo siya sahig na kipkip ang baso ng tubig di parin nawawala ang takot na nararamdaman. "Itong tarantadong tiyuhin niyo balak gahasain ang kapatid mo buti nalang napadaan kami." Sabay nito. "At buti nalang may mga kapitbahay na nakarinig sa saklolo ng kapatid mo." Sagot nito na kanina pa nakamasid at nagaalala base sa ekspresyon ng mukha nito. Walang sabi sabing nilapitan siya ng kapatid. Na agad namang binigyan pa ito ng daan ng matandang babae na nagbigay ng tubig sa kanya kanina lang, habang ang kapatid na may awang awa sa nakikitang itsura niya base sa expresyon ng mukha ng kapatid. "C-carla, S-sorry dapat di ako pumayag na utusan ng tarantadong ito, may balak pala siya sayo. Patawarin mo si Kuya, bunso." Na akmang aakapin siya nito. Napatili siya. "Tulungan nyo po ako ayoko sa kanya, ayoko sa kanila." Sigaw niya sa tangkang pag-akap ng kapatid, na nagpahagulgol sa kaniya. Na ikinaalarma ng kapatid at ng nga taong nandun habang nakamasid sa kanya na awang awa. "Ano pong nangyayari sa kapatid ko." Histerikal na tanong nito na alalang alala base sa nakarehistro sa mukha nito. "Nakuu po! Ito na ang kinakatakutan ko." Sagot ng matanda. Napabalikwas ako ng gising, na tagaktak ang pawis na agad pinalis gamit ang likod ng palad ko. Isang masamang bangungot na naman na patuloy parin na nagsumiksik sa mga panaginip ko, hanggang ngayon ba naman di mo parin ako titigilan, hawak ang buhok na sinumulang sabunutan upang mapawi ang nararamdaman. Na di naging sapat na napahilamos na nagiging mannerism na niya. "Letse! ka din! Jaime. Hanggang ngayon di mo ko pinapatahimik. Babalikan pa kita, di pa ako nakakapaghiganti sayo. Ewan ko ba naman, sa mga taong humawak sa kaso ko, bakit nakalaya ka pa wala ka namang kwentang tao, sinuswerte ka parin." Pagak na natawa siya. "Nakaligtas ka man sa kamay ng batas, ako ang gagawa ng paraan, magdusa ka lang. Kaya di ka pa pwedeng mamatay." May nakapagsabi kasi sakin na naghihingalo na ito kaya imbis na maawa dito galit ang namamayani sa puso ko sa mga ginawa niyang kagaguhan sakin. Na laking pasalamat ko sa mga taong tumulong sakin sa probinsya kong di dahil sa kanila malamang sirang sira na ang buhay ko dahil sa hayop na yun, na hindi naman nangyari at dahil nga iyon kila Tatang Eddie at Nanang Grace, dahil sa kanila nakabangon ako mula sa bangungot na laging umuukilkil sa panaginip ko at pagkatao ko. Habang malayo ang tanaw ko, may nararamdaman akong may gumagapang na kamay paakap sa maliit kong bewang na nasa ilalim ng kumot ang nagmamay-ari. Napangiti ako ng maaalala ang naganap kagabe sa pagitan namin ng girlfriend kong si Misha, ng maramdaman kong gumagapang ang palad nito sa pagitan ng hita ko napangiti ako. "Uh--oh! Please! Don't stop, B-babeeee!" I moaned everytime she touch my sensitive parts she give me a pleasure. "You love it! Huh!" Tanong nito sa malanding paraan habang pinaglalaruan ang maselang bahagi ng katawan ko na halos ikabaliw ko na. Sa kaniya ko lang naranasang sumaya, makalimot ng problema. Kaya laking pasasalamat ko sa gf ko kong di dahil sa kaniya baka nabaliw na ko at tuluyang makalimot. Tulad ng ginagawa nito sakin ngayon. Sumasabay sa t***k ng puso ko ang iba't ibang nararamdaman ko. Habang pinasok na niya ang daliri niya sa kaselanan ko, ito ang maganda sa amin, safe na safe kahit na gumawa kami ng ganito di kami kailangan mabubuntis puro ligaya na walang kapantay. "I-i love it." Bulong ko sa pagitan ng paghahabol ko ng hininga. Then I reached the climax. Ang kanina'y takot na nadarama ko dahil sa isang masamang panaginip napalitan ng ligaya na walang kapantay. Napangiti ako ng maramdaman kong may umagos sa pagitan ng hita ko na ikatuwa ng katabi na agad pumailalim sa kumot upang ipagpatuloy ang pagpaparusa sakin na walang kapantay na ligaya. "M-misha." Pautal utal na salita ko habang pabaling baling ako ng ulo. Habang binibigkas ko ang pangalan nito sa pagitan ng pagungol na tila isang musika sa kapareha. "Hmm." Ungol nito sa pagitan ng ginagawa nito sa ilalim ng kumot na mas lalong nagpainit sa akin. Pipigilan ko na sana siya upang magpalit kami ng puwesto ng pigilan niya ko. "Babe, ako muna." Ngiti nito na alam niya na kong bakit nito nasabi yun, alam kasi nito ang nakaraan niya at kong anong dinanas niya nung kabataan niya. At Ito lang ang gusto ko sa samahan naming dalawa na kapag may problema ang isa di niya hahayaan na magtrabaho sa oras ng intimate moment namin kundi papalitan ng ikakasaya namin. Kumbaga, gamot na nakakapagpagaling ng problema. Matapos ang mainit na sandali sa pagitan namin ng gf ko. Biglang may nag sink in sa utak ko. Na biglaang napalingon sa nakasabit sa dingding kong saan nakasabit ang wall clock na ang design hello kitty, na bigay ng tao na dapat naging tagapagtanggol ko noon sa kamay ng tiyuhin namin. Pero ngayon hindi na, dahil wala naman silang nagawa dati para sakin nandyan iwanan sa bahay ng walang kasama. Kaya mas masarap mamuhay ng magisa, malayo sa kanila na dapat silang umaagapay sakin simula't simula ng may nangyari sakin imbis na sila ang magalaga sa isang tulad ko na nagkasakit ng dahil sa ginawang panghaharass ng stepfather ko. At ngayon di ko alam kong kakayanin ko pang harapin ang mga taong nang iwan sa akin 12 years ago na ipinaubaya sa kapitbahay na di naman namin kamaganak. Mabilis na pinahid ko ang mga luhang naglandas sa pisngi ko ng maalala ko ang nakaraan. Salamat! Talaga sa mga kapitbahay ko na kahit di ko kamaganak siya pang nagmalasakit sa isang tulad ko. Salamat sa mga kumupkup sakin, at di ako nila pinabayaan lalo na sila Tatang Eddie at Nanang Grace, na nagalaga sakin nung mga panahong nagkatrauma raw ako at ipinasok sa isang pagamutan upang mawala ang nerbiyos ko sa mga taong aking nakakasalamuha . Base sa kwento ng mga tumulong sakin. kahit di ko sila kilala binigyan ako ng konting oras at panahon, kailangan ko raw nun para mapabilis ang recovery ko sa mga nangyari, na naunti unti namang nakatulong sa pagpapagamot ko na sinagot ng lokal na pamahalaan ng lugar namin, at iba pang mga NGO, sa aming lugar. Di ako pinabayaan, lagi akong inaalalayan kahit ayaw ko na parang binebaby ako sa edad kong nueve, natuto akong kumilos sa sarili ko, kaya kahit ayaw ko ng binibaby ako kumbaga na spoiled ako kasi bata pa raw ako at ang bata di dapat pinagtatrabaho ng gawaing bahay, na dapat pagaaral at paglalaro lang ang inaatupag. Na di ko nagagawa dati ng kasama ko pa ang totoong pamilya ko, dahil di kami ganun kayaman, naranasan naming ulam ey toyo na tawag adobo kasama ng kanin na may mantika. O di kaya kanin na ginagawang itlog tapos isasawsaw sa asin na sabi itlog raw yun. Pero kahit ganun at least naranasan ko ang mga bagay na yun na habang tumatagal tumatatag ako sa nararanasan kong buhay. Pero kahit ganun pa man laking pasasalamat ko kila lola, kasi tinuruan niya akong mamuhay ng payak kasi kong di dahil sa kanila di ako matutong makisama sa mga taong tumulong sakin. Mas napamahal pa ako sa ibang tao na itinuring na kong di iba sakanila, kesa sa sarili kong kadugo na iniwanan ako ng malaman nilang nagkatrauma ako sa nangyari sakin na isa isa akong iniwan at ipinaubaya sa mga kapitbahay na dapat sila ang gumagawa ng mga bagay na yun. Na kong totoosin kasalanan nila dahil nagpapasok ng demonyo ang nanay ko, nung una pa nga di ako pinaniwalaan kong di lang dahil sa mga kapitbahay ko at kapatid na nagpaliwanag dito. At ayun ang magaling kong kapatid after ng nangyari sakin, ilang taon din akong namalage sa isang pagamutan para sa mga may trauma, nabalitaan ko nalang na umalis na ng bansa. Umalis nalang basta basta nangakong ipagtatanggol ako yun pala iiwan din ako. Sino nga naman gugustuhin makasama at alagaan ang baliw na kapatid nito. "Tsk! Di ko sila kailangan. Namuhay silang di ako kasama. At ako nagawa kong mamuhay ng malayo sa kanila at ipinasa ang pagaalaga sakin sa ibang tao na di naman namin kilala. "Oh! s**t!" Punas ko habang panay ang tulo ng luha ko na naalala ang nakaraan. Biglaang bumangon ang katabi ko at sumandal sa head board ng kama na nakalingon sakin at inakap ako gamit ang isang braso na napasandig sa malaking dibdib nito na nasasanay akong ginagawa ko ng unan. Hihii!! "Shii! Why are you crying, Babe? Nanaginip kana naman ba? If yung nakaraan ang inaalala mo. Let's forget the past. Di yan makatulong sayo kong patuloy mo parin iisipin yun." Tanong nito ng tuloy tuloy na sinagutan narin nito ang tanong. Na kinintalan ng halik ang ulo ko. Napangiti ako sa pagitan ng pag iyak. "Thank you! For being a good partner." Bulong ko habang nakahilig sa dibdib nito. Na nilingon at kinintalan siya ng magaang halik sa labi. Bago tumayo na hubo't hubad. "Halika na! Sabay tayong maligo." Yaya nito na hinila pa ang kamay niya, di alintana nito na walang anumang saplot ito sa katawan. Na nakapagpangiti sakin. "Ano titingin ka nalang ba?" Tanong nito bago tumakbo na nauna ng pumasok sa cr. "A-ahhhmmm." Sabay baba sa kama na di narin inintindi na takpan pa ang kahubdan na pumasok na cr na sinundan ang girlfriend. Crisanto/Crisanta POV "I'm finally back home! Welcome to me! PHILIPPINES!" Sigaw niya sa bansang tinubuan sa malanding pamamaraan na animo'y sumasali sa pageant. Habang inaantay ko sa labas ng airport, ang mga magsusundo sakin. Syempre kahit parang batingaw lang kanina syempre may poist parin na natauhan sa ginawang pagsigaw kani kanina lang at dahan dahang ako napalingon sa paligid, na nabigla na nakamasid pala ang mga tao sa akin na wari'y tinitingnan kong may saltik ako. Saltik agad gosh! sa ganda kong ito." Sagot ng kabilang utak niya. Na agad nag peace sign sa paligid, na ngiting aso. Tae nakakahiya! Hannubatuuu!! Pabaling baling ako sa paligid sa kong saan nagaabang ang mga nagsusundo kahit hiyang hiya na ko. Nagbabakasakaling may nakaalala sakin na ngayon ang uwi ko galing Thailand, kong saan ako nagwowork bilang designer ng gown ng mga kapwa kong mala sireyna sa ganda. Charot Lang! Syempre, merong magsusundo sakin pebebe sila pa ang excited na sunduin ako hannu! Oras oras kaya kinokontak ako kong kelan ang balik ko sa bansang tinubuan. "Maharut!" Tili ng kapatid ko na makabasag pinggan na parang nakakayuping yero hahha! char lang na nakapagpalingon sakin. Tama ako si babaeng mukhang lalaki parin. Galing talaga ng kapatid ko parang di ako ang matanda ey. Pusunan ko kaya ito haha joke lang! Ganyan talaga ang kutong lupa kong kapatid. Kahit gaano kakulit yan, kong para sa aming mga kapatid niya. Nandyan lagi para ipagtatanggol kami. Kahit na kong totoosin kahit hindi na kailangan makipagtalo sadyang gusto lang makiaway ng kapatid Kong ito. Palibhasa menopause baby ey. "Oh! Bakit! Pandak." Tanong ko na nakataas pa ang kilay na sinalubong ko ng tingin ito. "Ayts! Ano ba di ako pandak. Ang laki ko na kaya." Nakangusong sagot nito. "Ey! Ano ka kong di ka pandak. Tomboy?" Naikinatawa ng mga nakarinig. Lalo na ang ina na namumula ang mga mata na mukhang kagagaling lang nito sa pagiyak. "I hate you! Baklang maharut." Sigaw nito bago nagtatakbo papasok ng van na gamit ng mga ito sa pagsundo na nakaparada na sa di kalayuan. Na sinundan ko ng tingin. "Namiss ko si Unano ah!" Dagdag niya pa na hatid ng tanaw ang kapatid na bunso. "Nakuu oh! Anak! Kayo talaga. Ang lalaki na iy! Pero wag mong pamihisain yun." Tawa ng kanyang ina habang nagpapahid ng luha. "Mudrakels! Why are you crying? Don't cry na. I'm here na." Na inakap ito ng mahigpit at hinagkan sa ulo nito. Na lalong nagpaiyak sa ina. "Ano ka ba! Anak, masaya lang si mudra mo, kumpleto na ulit tayo." Pasigok sigok pa nito na ginaya pa ang tawag niya dito. Na nagpapahid parin ng luha. "Mudrakels! Wag na po kayo magaalala. Di na po ako aalis." Balita niya dito na nakapaglingon sa kaniya habang nanlalaki ang mga mata nito, habang pinapahid nito ang luha na walang patid. "Anak! Di ba may contract ka pang 1 yr. Baka makasuhan ka pag di mo tinapos ang kontrata mo, titiisin ko nalang ang pagkamiss ko sayo. Wag ka lang mapahamak." Nagaalalang tanong nito. "Mudrakels! Wag nyo na pong alalahanin yun ako na pong bahala dun. Mamaya sa bahay may maganda akong balita sa inyong lahat." Na hinalikan pa ang noo ng ina. Na nagpasinghap sa paligid. At agad napalingon. Hehe! Center of the attraction na pala kami. Na napangiti sa mga tao. "Nay!" "Ate!" "Baklang maharut." Agaw pansin ng pandak na kapatid na inisa isa pa kaming tinawag. Na pagdating sakin baklang maharut talaga. Sama! Pupusunan ko na talaga itong kapatid ko haysss.. sagot ng utak niya na parang demonyo lang ang peg minsan lang nagiging mabait. Na ikinatawa niya. "Pagpasensyahan muna yan. Si Unano, hingi ng pasensya ng ate niya na kanina pa nakamasid sa kanila. Na ngitian ko lang. Hinila ko ito at inakap ng sobrang higpit. "I miss you! Ate. And I'm very proud of you isa kanang ganap na Social Worker." Na nginitian lang nito. "Shii! Wag kang maingay. But thank you! My dear brother/sister." Tawa nito na ginantihan din ng mahigpit na yakap nito. "Ate, talaga ok na ey! Inisahan mo ko dun ah!" Tawa lang ito na inakay na siya papuntang sasakyan. "Halika na!" Na hinawakan pa ang kamay niya na may hawak ng bag. Napatigil sila sa paglalakad ng napansin nilang hindi sumasabay ang ina. Sabay pa silang napalingon sa likuran na tiningnan ito. Yun pala nagpapahuhuli lang na nakamasid sa kanilang dalawa. "Mudra, halika na!" Na ngumiti at sinabayan na sila sa paglalakad papuntang sasakyan na nakaabang nasa harap nila. Agad na bumaba ang kumuha ng gamit niya, na napansin niyang ayun din ang driver din ng sasakyan nila. "D-dom, it's that you?" Nang makilala ang pinsan na tagapagtanggol niya dati. "Nakuu! Ako nga akala ko di muna ko makilala ey." Birong pagtatampo nito." Ano ka ba? Di ah! Kahit saan pa ko mapunta, di ako magbabago." Na ngitian ang biro nito. "Huy! Lika na mamaya na yan!" Arat na sigaw nito na tinawanan lang nilang lahat.