“ไปเปลี่ยนชุดก่อนดีไหม”
เสียงเข้มว่าอย่างไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่นัก ฉันกระตุกยิ้มร้าย ก่อนที่จะสะบัดแขนออกแรงๆ แล้วเชิดหน้าใส่ร่างสูง
“ทำไมฉันต้องเปลี่ยนด้วยล่ะ ชุดนี้ก็สวยดีออก”
ฉันไหวไหล่ไม่แคร์ เวลานี้เราทั้งสองตกเป็นเป้าสายตาของทุกคน แต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาวุ่นวาย ดูก็รู้ว่าพวกเขาเกรงกลัวบารมีของลูกชายเจ้าของบริษัทฯ อย่างซีโร่มากแค่ไหน
“สวยบ้าอะไรของเธอ! เปิดนั่นโชว์นี่จนเขาเห็นกันทั้งเมือง”
คนพูดอารมณ์ชักเดือด
“เห็นก็เห็นไปสิ ใครแคร์” ฉันเบ้ปาก
“ไปเปลี่ยนชุด” ซีโร่กดเสียงต่ำ ก่อนจะทำตาลุกวาวใส่ฉัน
“เดี๋ยวนี้!” ฉันไม่สนใจคำพูดของเขา เดินเลี่ยงออกไปหาพี่ตากล้องที่นั่งทำหน้าไม่บอกบุญอยู่ที่หน้าจอคอมฯ ฉันนั่งลงตรงเก้าอี้เล็กๆ ข้างๆ ชายรูปร่างใหญ่
“หนูขอดูรูปที่ถ่ายหน่อยได้ไหมคะ” ฉันถามเสียงหวาน
“ครับๆ” พี่ตากล้องว่าก่อนจะเปิดรูปของฉันตั้งแต่เสื้อผ้าเซ็ตแรกจนถึงเซ็ตสุดท้าย และเจ้
