DESPERATE MOVE

Chapter 13

“Five thirty ng hapon at katatapos ko lang na maligo. Napasimangot ako ng napansin ko na wala ang aking damit pamalit.

Nakalimutan ko pala ito sa labas ng banyo. Kaagad na binalot ng tuwalya ang aking katawan bago may pag-aatubili na lumabas ng banyo. Ngunit, napatda ako sa aking kinatatayuan ng sabay na bumukas ang pinto ng banyo at ang pinto ng silid ni Mr. Alistair.

Maging ang tauhan ni Mrs. Thompson ay nagulat ng makita niya ako na nakatoppiece lang ng tuwalya. Maikli lang ang tuwalya na gamit ko kaya litaw ang buong hita ko. Mabilis akong napahawak sa tapat ng dibdib ko at kasabay nito ay matinding hiya ang naramdaman ko.

Sa klase ng tingin sa akin ng lalaking ito, pakiramdam ko ay nakahubad na ako sa paningin nito.

Hindi nakaligtas sa aking paningin ang pagsibol ng pagnanasa mula sa mga mata ng lalaking nakatayo sa ‘king harapan.

Ibayong kilabot ang hatid ng mga tingin nito, kaya binalot ng takot ang puso ko para sa aking kaligtasan. Tahimik na pumasok ang lalaki at ibinaba ang hawak nitong dalawang paper bag sa ibabaw ng sofa.

Pigil-hininga habang nakamasid sa bawat kilos nito, napalunok ako ng wala sa oras ng isang sulyap pa ang ginawa nito bago tuluyang lumabas ng silid. Nang tuluyang magsara ang pinto ay nagmamadali kong nilapitan ang aking mga damit na nakapatong sa ibabaw ng mahabang sofa na tinutulugan ko. Sa sobrang katarantahan ko ay hindi ko na binigyang pansin ang tuwalya sa aking katawan. Napasinghap pa ako ng mahulog ang tuwalya sa sahig kaya nahantad ang aking hubad na katawan sa loob ng silid ni Mr. Alistair.

Kahit alam ko na wala namang nakakita sa aking katawan ay nakaramdam pa rin ako ng labis na kahihiyan dahil ni isang saplot na panloob ay wala akong suot. Mabilis na dinampot ang tuwalya at ibinalot ito sa aking katawan. Habang kipkip ko ang aking mga damit ay mahigpit ko namang hawak ang magkabilang dulo ng tuwalya upang masigurado na hindi na ito mahuhulog.

Nag-aalala kasi ako na baka biglang bumalik ang tauhan ni Mrs. Thompson at kung ano pa ang isipin nito sa akin. Pagkatapos na magbihis sa loob ng banyo ay nilinis ko muna ang loob nito saka inayos ang lahat ng mga dapat ayusin sa silid.

Tuwing umaga lang ako nakakalabas ng silid upang maglinis ng kabahayan. agkatapos ng mabilisang paglilinis sa loob ng isa’t kalahating oras ay kaagad na akong babalik sa silid ni Mr. Alistair upang asikasuhin ito at bantayan kung kailan ito magigising.

Dinampot ko ang isang libro na may title na “the wise men.” Ito kasi ang madalas kong basahin para kay Mr. Alistair, kailangan niyang marinig ang boses ko araw-araw. Dahil sa pagkakaalam ko kahit na wala itong malay ay minsan gumagana ang kanilang utak kaya batid ko na naririnig din niya ang bawat sinasabi ko.

Nahahapo na naupo ako sa upuan na nakapwesto sa gilid ng kama ni Mr. Alistair, paharap sa mukha nito. Nakangiti na binuklat ko ang libro upang simulan na itong basahin.

Sa librong ito ay natutunan ko na hindi dapat mag-alala sa mga problema sa buhay, sa pagkat hindi masusulusyunan ng pag-aalala ang mga problema ko bagkus ay masasayang lang ang oras at lakas ko. Dahilan kung bakit paborito kong basahin ang librong ito, halos dito na lang ako kumukuha ng kaalaman para malinawan ang isip ko sa kinasasadlakan kong sitwasyon.

Pagkatapos kong basahin ang libro ay itiniklop ko na ito bago pinatong sa ibabaw ng study table. Inayos ko muna ang kumot ni Mr. Thompson saka lumapit sa bintana. Hinayaan ko na bahagyang nakabukas ang malaking kurtina para pumasok ang sariwang hangin. Napangiti pa ako ng masilayan ko ang magandang panahon, dahil sa liwanag na nagmumula sa buwan ay naging maaliwalas ang buong paligid. Tila musika rin sa aking pandinig ang tunog ng mga kulisap.

Pagkatapos na lumanghap ng sariwang hangin ay humakbang na ako palapit sa sofa. Dinampot ko ang isang unan saka inilapat ang likod sa malambot na sofa..

“Good night, Mr. Thompson.” Nakangiti kong wika bago ko ipinikit ang aking mga mata.

“Hmmmm...” hindi ko alam kung ilang oras na akong nakatulog, naalimpungatan ako dahil sa mga haplos ng isang malaking kamay sa aking katawan.

Akala ko noong una ay panaginip lang ang lahat kaya hindi ko na napigilan ang pag-alpas ng isang ungol mula sa ‘king bibig. Ngunit, nang maramdaman ko ang paghampas ng isang mainit at mabigat na hininga sa aking dibdib ay biglang nagising ang diwa ko.

Totoo ang lahat ng nangyayari? at hindi ako makapaniwala na nahubaran ako ng lalaking ito ng hindi ako nagigising. Bigla ang pagmulat ng aking mga mata ngunit wala akong ibang makita. Dahil napaka dilim ng buong silid maging ang makapal na kurtina ay nakasarado kaya ni katiting na liwanag ay wala akong maaninag.

“Hmp”- tanging impit na ungol ang nagawa ko ng lumapat ang mga labi ng pangahas na lalaki sa bibig ko. Pakiramdam ko ay nangangapal na ang mga labi ko na para bang anumang oras ay matatanggal na ito. Nagsimula na akong umiyak at makadama ng takot.

Sinubukan kong manlaban ngunit inipit lang ng malaki nitong katawan ang aking katawan, habang patuloy na hinihimas ng isang kamay niya ang pusôn ko pababa sa pagitan ng aking mga hita.

“Mr. Thompson! Pakiusap tulungan mo ako!” Ito ang sigaw ng munting tinig sa utak ko na batid ko naman na napakaimposible na matulungan ako nito.

Nang mga oras na ito ay nanginginig na sa takot ang buong katawan ko. Hindi ko alam kung paano ko poprotektahan ang aking sarili mula sa rapist na ‘to. Wala akong laban dahil malaking tao ito, wala ring silbi ang lakas ko dahil isa akong mahinang babae.

Nang mga oras na ito ay wala na akong nagawa pa kundi ang tahimik na umiyak at hayaan ang kapangahasan ng lalaking ito.

Halos manindig ang lahat ng balahibo ko sa katawan ng maramdaman ko ang paghagod ng kanyang p*********i sa pagitan ng mga hita ko.

Hindi ko maipaliwanag ang matinding damdamin na lumukob sa buong pagkatao ko. Dahil sa ginawa nito ay mabilis na nag-react ang aking katawan. Kusang umangat ang likod ko mula sa higaan at hindi ko inaasahan ang pag-alpas ng isang nakababaliw na ungol mula sa aking bibig.

Tutol ang utak ko sa mga ginagawa ng lalaking ito subalit ang katawan ko ay tila sabik sa mga susunod na gagawin nito.

Sa unang pagkakataon ay iminulat ng lalaking ito ang aking kamalayan sa makamundong pagnanasa..”