DESPERATE MOVE

Chapter 14

“Lumipat ang dalawang kamay ko sa malapad na dibdib ng lalaki at naglakas loob ako na lumaban. Pilit ko siyang itulak palayo ngunit kinuha nito ang aking ng kamay at saka ipininid sa armrest ng sofa na nasa bandang ulunan ko.

Hawak ng isang kamay nito ang dalawang kamay ko sa aking ulunan, habang ang isang kamay nito ay patuloy na pinaglalaruan ang mga labi ng aking p********e.

Nakagat ko ang ibabang labi ko dahil sa pagsipâ ng kakaibang pakiramdam mula sa kaibuturan ng aking laman. Buong buhay ko ay ngayon ko lang ito naramdaman.

Naalarma ang buong sistema ko ng mapagtanto ko na nasa pagitan pala siya ng aking mga hita. Huli na bago pa ako makapalag dahil naitutok na nito ang kanyang ari sa tapat ng ari ko. Mabilis kong itinukod ang aking mga paa sa sofa upang itulak ang sarili pataas para mapigilan ang tangkang pagpasok nito sa aking p********e. Ngunit, isang malaking pagkakamali ang ginawa ko. Dahil mas lalo ko lang siya nabigyan ng pagkakataon na malayang mapasôk nito ang maselang bahagi ng aking katawan.

Napasinghap ako ng maramdaman ko ang matigas nitong kargada sa bungad ng aking kaselanan.

“Hmp!” Nagsimula na akong magwala at pilit itulak ang katawan niya gamit ang sarili kong katawan. Ngunit ilang sandali pa ay napaigik ako ng magtagumpay siya na maibaon ang kanyang p*********i sa aking loob.

Lalong lumakas ang iyak ko ng ipagpilitan pa niyang ibaon ang kalahati nito sa aking lagusan. “F**k, so tight, hmp...” narinig kong reklamo ng rapist na ‘to habang pilit na itinutulak ang sarili sa loob ko.

“N-no, please huwag po.. parang awa mo na...” pagsusumamo ko, kasabay nito ang paghawak ko ng mahigpit sa kanyang katawan. Halos bumaon ang mga daliri ko sa kanyang likod habang nagwawala ang katawan ko mula sa ilalim nito dahil sa matinding sakit.

“Hmp!” Ang tangka kong pagsigaw ay hindi natuloy ng muling lumapat ang bibig niya sa bibig ko.

“Oh, S**t...” mura ng lalaki ng tuluyan na nitong ibinaon ng buo ang kanyang ari sa aking hiyas, ramdam ko ang pag bulwak ng dugo mula sa magka hugpong naming katawan. Nanlaki ang aking mga mata dahil wala na ang yamang pinaka iingatan ko. Tuluyan na itong nakuha ng walang hiyang lalaki na ito. Napasinghap ako ng muli siyang kumilos sa ibabaw ko.

Halos mapasunod niya ang katawan ko habang ang aking mga binti ay naninigas at ang mga daliri ko sa paa ay namimilipit na.

Wala na akong nagawa ng paulit-ulit na nagpakasasâ ang lalaking ito sa aking katawan. Tila wala siyang pakialam kahit na nasasaktan na ako, basta ang mahalaga sa kanya ay mailabas ang libog nito sa katawan.

Halos mayanig ang buong katawan ko dahil sa marahas nitong pag-ulos. Paulit-ulit na naglabas-masok ang ari niya sa loob ng aking p********e. Alumpihit na ang katawan ko dahil sa hapdi ngunit mas naging masakit pa ito ng maramdaman ko mula sa aking loob na tila mas lalo pa yatang lumaki ang kanya. Kulang na lang ay lumubog ang katawan ko sa higaan ng isagad niya ito ng husto hanggang sa tuluyan na niyang pinakawalan sa loob ko ang mainit na likido mula sa kanya. “Hmmmp...” “Ahhhh...” halos sabay naming daing, dama ko mula sa kanyang mga ungol na nasasarapan ito, habang ako ay dumadaing sa sakit.

Nang tuluyang humupa ang tensyon sa katawan nito ay isang mariin na halik ang ginawa niya sa labi ko, habang patuloy na hinihimas ng palad nito ang katawan ko. Ilang minuto pa siyang nagtagal bago umalis sa ibabaw ko. Sa sobrang dilim ay hindi ko na alam kung saan ito nag punta.

Nanatili muna ako sa aking higaan habang tahimik na umiiyak. Nagsimulang kumapa ang aking mga kamay hanggang sa nakapa ko ang sirang bestida ko.

Hinila ko na lang ang kumot at ibinalot ito sa ‘king katawan saka kumakapa sa dilim na humakbang palapit sa kama ni Mr. Thompson. Hindi na ako nag-abala pang magbihis bagkus ay natataranta na sumampa ako sa kama at humiga sa tabi ni Mr. Thompson. Pilit kong isiniksik ang nanginginig kong katawan sa gilid ng kanyang katawan. Dito ay tahimik akong umiyak.

“Parang awa mo na, pakiusap gumising ka na...” ani ko sa pagitan ng aking pagtangis ang tinig ko ay punô ng pagmamakaawa. Wala sa loob na mahigpit na niyakap ko ang katawan ni Mr. Thompson, hindi ko na alintana ang hubad kong katawan na nakadikit dito. Kahit papaano ay naramdaman ko na ligtas ako sa tabi nito. Nang mga oras na ito ay tanging sa kanya lang ako humuhugot ng lakas ng loob. Siya ang naging sandigan ko para tiisin ang lahat ng hirap na pinag-dadaanan ko.

Halos buong magdamag ay wala na akong ginawa kundi ang umiyak sa tabi ni Mr. Thompson, hanggang sa nakatulugan ko na lang ang pag-iyak.”