Ninya Buenavidez
NAGPAPAHINGA AKO sa patio habang nakaupo sa nook chair nung mapagpasyahan ni Donya Celestial na mag-gardening kami. It was 4 PM in the afternoon, medyo wala na yung init nung magsimula kami sa kagustuhan nitong ayusin ang hardin na nabubulok na at hindi naaalagaan.
“Hindi ibig sabihin na dahil maganda at mayabong na ay hindi na magkakaproblema kaya hindi niyo na aalagaan. You still need to take care it para hindi mabulok at mamatay,” she advices but I think Rico is not even listening. Abala siya sa pagtatanim ng vermuda grass. “Kayo na nga lang dalawa ang narito, mas lumungkot pa dahil sa namamatay niyong hardin.”
“Who said we are lonely? Ninya’s presence is enough energy to bring vibrantly to the house.” Donya Celestial on Rico’s statement and shook her head a bit.
