สามีคูณสอง

บทที่3 อสูรร้ายในคราบเจ้าชาย..3

เหตุการณ์เริ่มต้นด้วยการที่ผู้เป็นเจ้านายให้เขาซื้อตั๋วเครื่องบินมาไทยอย่างเงียบๆหลังจากที่ได้ยินมารดาบอกว่าพี่ชายฝาแฝดของตนกำลังจะแต่งงาน นั่นคงทำให้เจ้านายเขาอยากรู้จักกับว่าที่พี่สะใภ้

แต่เขาไม่คิดเลยว่าเจ้านายของเขาจะทำความรู้จักกับพี่สะใภ้ด้วยวิธีการแบกเธอเข้าโรงแรมแบบนี้ และคงไม่ต้องให้เดาว่าก่อนจะแบกกันออกมาไปทำความรู้จักกันอีท่าไหนถึงได้โดนว่าที่พ่อตาของพี่ชายหิ้วปีกออกมาแบบนี้

อีกฝั่งหนึ่งที่สนามบินเควินที่เดินทางมาหลายชั่วโมง จนในที่สุดเขาก็ได้กลับมาหาหญิงสาวที่คิดถึง หากไม่ติดว่างานที่เยอรมันมีปัญหาที่คนอื่นไม่สามารถแก้ได้ ทำให้เขายุ่งจนไม่มีเวลาปลีกตัวมาติดต่อเธอได้ เขาจะไม่ยอมห่างเจ้าหญิงตัวน้อยที่แสนซนของเขาไปเลย ว่าแล้วเควินก็รีบเดินไปขึ้นรถที่ได้ให้คนเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้วทันทีก่อนจะตรงดิ่งไปยังจุดหมายปลายทางที่เขาคิดถึง

Rrrrrrrrr

“ครับแด๊ด”เสียงมือถือของเควินดังขึ้นทันทีหลังจากขึ้นมานั่งอยู่บนรถเรียบร้อยแล้ว

“เคย์ก่อนจะไปหาน้องควีน มาหาแด๊ดที่บ้านก่อน”

“มีอะไรหรือเปล่าครับ ขอผมไปหาน้องควีนก่อนไม่ได้เหรอ ผมคิดถึงน้อง”ชายหนุ่มเอ่ยบอกปลายสาย

“มาคุยกับแด๊ดที่บ้านก่อน แล้วค่อยไปหาน้องทีหลัง”

“ได้ครับ”เมื่อรับคำเสร็จเขาจำต้องเปลี่ยนเส้นทางใหม่ทันที ยอมอดทนคิดถึงเจ้าหญิงของเขาไปอีกหน่อย

“แด๊ด มีอะไรหรือเปล่าครับทำไมนั่งหน้าเครียดขนาดนั้น”เควินเอ่ยถามทันทีที่เห็นน้องชายของแม่ซึ่งเป็นคนที่เขานับถือเป็นบิดาคนหนึ่ง นั่งรอเขาด้วยท่าทางที่ดูเครียดและดูกังวล

“แด๊ดแค่กำลังเป็นห่วงไอ้รามกับคิงส์นะ”เจคอปหันไปบอกชายหนุ่มที่มาทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ

“จะมีใครทำอันตรายลุงรามได้ครับ และยิ่งกับไอ้คิงส์ยิ่งแล้วใหญ่ มีแต่คนที่ไปเข้าใกล้สองพ่อลูกนั่นมากกว่าที่จะอันตราย”เขาไม่คิดว่าสองคนพ่อลูกนั่นจะมีอะไรให้น่าเป็นห่วงได้ ยิ่งกับคนร้ายกาจแถมเจ้าเล่ห์อย่างราชันย์ยิ่งแล้วใหญ่

“ไคล์”เจคอปเอ่ยบอกพร้อมกับหันหน้าหลบสายตาของชายหนุ่ม

“ไคล์ ไอ้ไคล์ทำไมครับ แด๊ดคิดถึงมันเหรอ มันสบายดีครับ ผมกลับไปเจอมันวันหนึ่งก่อนมันจะหายเข้ากลีบเมฆไป มันยังหล่อเหมือนผมเปี๊ยบเลย แด๊ดไม่ต้องเป็นห่วงมัน”เจคอปอยากจะบอกว่าเพราะความที่หล่อเหมือนกันเปี๊ยบนี่แหละที่ทำให้เกิดเรื่อง

“ไคล์มาประเทศไทย”เจคอปค่อยๆบอกหลานชายทีละอย่าง

“หืมมม”เควินค่อยๆคิดตามสิ่งที่เจคอปบอก แล้วเริ่มทำให้เขาเกิดกลัวขึ้นมา

“ไอ้ไคล์มาไทย อย่าบอกนะครับว่ามันอยู่ที่เกาะซันมูน”

“อืม”

“เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าครับแด๊ด”

“ไคล์มันแบกควีนนี่เข้าโรงแรม แล้วตอนนี้มันก็โดนไอ้รามกับคิงส์หิ้วตัวไป”

เขาไม่แปลกใจว่าทั้งสองจะหิ้วปีกแฝดน้องของตนไปได้ยังไง เพราะรู้ดีว่าราชันย์ร้ายเงียบแค่ไหน แต่ถึงยังไงก็ไม่เป็นการดีแน่ที่จะให้ทั้งคู่สู้รบกับไคเลอร์ที่เป็นมือปืนตัวฉกาจ แต่สิ่งหนึ่งที่เขาต้องสนใจก่อนเรื่องนั้นคือเรื่องที่มันแบกเจ้าหญิงแสนซนของเขาเข้าโรงแรม

“ไอ้ไคล์มันทำอะไรน้องควีนหรือเปล่าแด๊ด”เควินถามออกได้แต่ภาวนาให้มันไม่ทำร้ายคนที่เขารัก

“แด๊ดไม่แน่ใจแต่ให้เดามันคง...”แค่ได้ฟังหัวใจของเขาก็แทบแตกสลายทันที หญิงสาวที่เขาเฝ้าถนอมมาตั้งแต่เด็กกลับถูกแฝดน้องของเขาย่ำยีจนหมดสติอย่างไม่ไยดี

“เคย์จะไปไหน”

“ไปหาน้องควีนครับ ผมจะไปรับผิดชอบน้องแทนคนเลวอย่างไอ้ไคล์”ต่อให้เธอจะโดนอะไรมายังไงเขาก็ยังรักเธอเหมือนเดิม แถมตอนนี้ทั้งสงสารทั้งเป็นห่วงเธอหนักกว่าเดิมไปอีกเท่าตัว

เควินรีบวิ่งออกจากบ้านตรงดิ่งข้ามเกาะไปหาหญิงสาวที่เฝ้าคะนึงหาอย่างรวดเร็ว แต่ทันทีที่ไปถึงเกาะเขากลับได้รับการต้อนรับอย่างที่ไม่เคยได้รับมาก่อน ก็พอจะเข้าใจได้ว่าไอ้คนที่มันก่อเรื่องหน้าตามันเหมือนเขาเปี๊ยบ

“ออกไปจากบ้านกูไอ้เคย์ กูไม่ต้อนรับพวกมึงเข้าบ้านหลังนี้อีกแล้ว”ชวินเดินออกมาหาหนุ่มลูกครึ่งทันทีที่ลูกน้องรายงานว่าชายหนุ่มมายืนรออยู่หน้าบ้าน

“ลุงเซียนให้ผมเข้าไปหาน้องควีนหน่อยเถอะครับ ผมเป็นห่วงน้อง”เควินเอ่ยบอกว่าที่พ่อตาอย่างนอบน้อม สิ่งที่น้องต้องเจอมาไม่แปลกที่บิดาของเธอจะไม่อยากมองหน้าเขา

“ไม่ ต่อจากนี้พวกมึงห้ามมายุ่งกับน้องควีนอีก แม้แต่หน้ามึงก็ห้ามเอามาให้ลูกสาวกูเห็น”ยิ่งมองหน้ามันชวินยิ่งโมโหหนักกว่าเดิม ถึงจะรู้ดีว่าชายหนุ่มตรงหน้าไม่ได้ทำร้ายลูกสาวตนแต่ใบหน้าที่เหมือนกันนั้นมันอดทำให้เขาอารมณ์ขึ้นมาอีกครั้งไม่ได้

“เสียงดังเอะอะอะไรลั่นไปถึงด้านบนเลยคุณเซียน”จอมขวัญที่ได้ยินเสียงสามีดังลั่นไปถึงในบ้าน เลยเดินออกมาดู

“แม่จอม ให้เคย์ไปเจอน้องหน่อยได้ไหมครับ เคย์เป็นห่วงน้องควีน”เควินรู้ดีว่าผู้ชายบ้านนี้ทุกคนยกให้จอมขวัญเป็นที่หนึ่ง หากเธออนุญาตชวินก็ขัดไม่ได้

“แม่จอมรู้ว่าเคย์ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่น้องควีนไม่รู้ น้องควีนเข้าใจว่าคนที่ทำน้องคือเคย์”จอมขวัญเข้าใจหนุ่มลูกครึ่งดีว่ารู้สึกยังไง เธอได้ฟังเรื่องราวที่เกิดขึ้นจากสามี และจากลูกสาวที่ฟื้นขึ้นมาก่อนเธอจะให้นอนพักผ่อนต่อ

“เคย์ขอเป็นคนคุยกับน้องควีนเองได้ไหมครับแม่จอม เรื่องที่เกิดขึ้นกับน้อง เคย์ยินดีจะเป็นคนรับรับผิดชอบทุกอย่าง”

“แต่...”จอมขวัญยังไม่ทันได้เอ่ยพูดก็โดนหนุ่มลูกครึ่งเอ่ยขัดขึ้นมา

“แม่จอมก็รู้ว่าเคย์รักน้อง เฝ้าดูแลทะนุถนอมมาตั้งแต่น้องยังเด็ก ไม่ว่าไอ้ไคล์มันจะรังแกน้องยังไงเคย์จะไม่สนใจ เคย์จะยังรักยังเอ็นดูน้องควีนเหมือนเดิม”

“แม่จอมไม่เอ็นดูเคย์แล้วเหรอครับ”ชายหนุ่มเดินเข้าไปกอดคนที่รักและนับถือพร้อมกับเอ่ยขอให้เธอเห็นใจตนเอง

“ไอ้เคย์ปล่อยเมียกูถ้ามึงไม่อยากโดนยิงทิ้งตรงนี้”ชวินดึงหนุ่มลูกครึ่งที่โผเข้ากอดเมียรักของตนออกมาทันที

“พอแล้วค่ะคุณเซียน เอาเป็นว่าวันนี้ให้น้องควีนพักก่อน แล้วพรุ่งนี้เช้าเคย์ค่อยมาคุยกับน้องนะ”จอมขวัญดึงแขนสามีที่ขี้หึงตั้งแต่หนุ่มยันแก่มากอด พร้อมหันไปเอ่ยบอกหนุ่มลูกครึ่ง

“ได้ครับแม่จอม พรุ่งนี้เคย์จะรีบมาคุยกับน้องแต่เช้าเลยครับ”เควินบอกลาทั้งสองคน ก่อนจะกลับออกไปเขาไม่วายแหงนหน้าไปมองยังหน้าต่างห้องของเจ้าหญิงตัวแสบอย่างห่วงใย