As I prepare myself for the dinner later in our house, hindi ko maiwasang muling isipin ang sinabi ng nakakabatang-kapatid ni Leo na si Daphne sa akin kanina. Her words keep lingering in my ears simula nang naghiwalay ang landas namin.
"Ate, if ever no one is still there, I hope you will let Kuya in."
Those were her last words bago siya tuluyang nagpaalam sa akin. Lutang ako the whole time na namili ako ng mga Christmas decorations. Ni hindi ko na maalala kung paano ako naka-uwi nang maayos sa condo ko with all these stuffs. Mamaya ko na lang siguro ia-arrange ang mga ito pag-uwi ko, or kapag may free time.
Hindi ko rin naman sana iisipin ang mga iyon and just think na it's normal, but when it touches my mind ay tila napapa-tigil ako sa aking ginagawa.
I just heaved a sigh and wear my
