พี่เลี้ยงร้อน คุณพ่อร้าย

Ep. 2 ไล่ตามความฝัน

"วุ้นหายหัวไปอยู่ที่ไหน!? คิวจะต้องขึ้นไปพร้อมกับรถมอเตอร์ไซด์บิ๊กไบด์ในอีกห้านาทีนี้แล้วนะแม่คุณ!"

มดเพื่อนสาวประเภทสองปากไวผิวสีหมึก กัดเจ็บจี๊ดๆเหมือนชื่อ รีบลุกจากเก้าอี้ที่กำลังนั่งรออย่างกระสับกระส่ายตรงดิ่งเข้ามาหาวุ้น..

'ถ้าได้เวลาขึ้นเวทีแล้วแกยังไม่มา มีหวังฟ้าได้ผ่าลงกลางหัวตอนอากาศร้อนๆแบบนี้แน่ยัยวุ้น!'

มด ผู้จัดการส่วนตัว

(เป็นทั้งพี่สาว+เพื่อนสาวของวุ้น)

ความใฝ่ฝัน : ขอผู้ชายหุ่นแซ่บๆสักคน

"โอ๊ยยยยย!! พี่มดจะบ่นให้ได้อะไรขึ้นมา แค่ไอ้ชุดหนังบ้าๆวุ้นก็ร้อนจะตายอยู่แล้ว รีบๆมาแต่งหน้าเข้าซิพี่!"

วุ้นบ่นหน้าดำหน้าแดง เหงื่อไหลท่วมชุด

"แกเอ้ยยย.. รู้มั๊ยว่าเจ้าของงานเค้าเขี้ยวขนาดไหน!? เรื่องมาสาย เรื่องไม่เป๊ะ ไม่ถูกใจเนี่ย!.. ขึ้นชื่อเลยย่ะ ถึงแม้จะหล่อปานเทพบุตรลงมาจุติก็เถอะ"

จอมทัพ พันเทพวิกรม์ ชื่อนี้ใครบ้างไม่รู้จัก.. จ่ายหนัก สปอร์ต เนี๊ยบ เป๊ะ แถมเรื่องเยอะอีกต่างหาก.. ทุกอย่างรวมอยู่ในตัวผู้ชายคนนี้คนเดียว..

"พี่มดจะพล่ามให้ได้อะไรขึ้นมา? วุ้นก็มาทันแล้วนี่ไง!"

วุ้นบอกเซ็งๆ.. ถึงแม้จะต่อล้อต่อเถียง กัดกันเป็นประจำ แต่ไม่มีใครถือเอามาเป็นอารมณ์ เพราะมดเป็นมากกว่าพี่น้องไปแล้ว..

"ไป๊!!... แค่นี้พอแล้ว รีบออกไปเดี๋ยวนี้"

มดจับแป้งพับมาซับเหงื่อลวกๆ จับนั่นโปะนี่ สุดท้ายทาปากสีแดงแจ๊ดเป็นอันจบสิ้นกระบวนการแต่งหน้า ในเวลาไม่ถึงสามนาที..

"ทำไมแต่งไวนัก? หน้ามันเยิ้ม มันย่องรึเปล่าพี่มด?"

วุ้นยื่นหน้าเข้าใกล้กระจก หันซ้ายหันขวา

"ย่องไม่ย่องช่างมัน! เทรนหน้าเยิ้มๆจากเกาหลีกำลังมาแรง.. วุ้นรีบๆออกไปเถอะ ก่อนที่จะไม่ได้ค่าตัว!"

เรื่องเงินเรื่องใหญ่ หน้าสวยๆใสๆธรรมชาติให้มาไม่ต้องแต่งเติมอะไรมาก ยิ่งหน้าตาอย่างยัยวุ้นด้วยแล้วยังไงก็ผ่าน..

-------------------------------------------《《-☆-》》-----------------------------------------------

"คุณจอมทัพ พอใจงานวันนี้รึเปล่าคะ?"

ออแกไนเซอร์สาวผุดยิ้มระรื่นออกมาได้ หลังจากที่งานออกมาค่อนข้างราบรื่น เรียบร้อย

"ก็ดี.."

ตอบรับผ่านๆ

"จะเดินดูงานสักหน่อยมั๊ยคะ? ตรงโน้นเป็นโซนของรถกำลังมีพริตตี้ขึ้นโชว์..."

พยักหน้าไปที่สาวในชุดหนังที่กำลังเยื้องย่างออกมาราวนางแมวยั่วสวาท พริตตี้สาวก้าวขึ้นไปเลื้อยเหมือนงูอยู่บนเบาะรถบิ๊กไบค์ ท่าเลื้อยทำออกมาได้อย่างน่าหวาดเสียวผสมเร่าร้อน เรียกเสียงฮือฮาและแสงแฟลชจากนักข่าวและคนในงานได้อย่างไม่ยากเย็น.. ​

"ผมมีงานต้องทำ!"

ไม่แม้แต่จะชายตาแล ก้าวยาวๆไปในทิศทางตรงกันข้าม.. ผู้หญิงนุ่งน้อยห่มน้อย เอาเรือนร่างมาหากิน..

'น่ารังเกียจที่สุด!.. สุดท้ายพวกเธอก็จะถูกพวกเสี่ยมักมากหิ้วไปกกทั้งคืน..'

--------------------------------------------《《-☆-》》----------------------------------------------

"วุ้น นั่นแกจะรีบไปไหน? วุ้น! นังวุ้น!!"

มดตะโกนแบบหนีบเสียง หันซ้ายหันขวากลัวคนในห้างจะแตกตื่นถ้าปล่อยพลังแมนซั่มสมชายชาตรีออกไปแบบเต็มๆ

วุ้นเหลียวมามองนิดหนึ่ง แต่ขาก็ยังจ้ำอย่างไม่คิดชีวิตออกไปทางประตูหน้าของห้างสรรพสินค้า

"พี่มดจะจิกหัวเรียกวุ้นทำไม? วุ้นต้องไปสอนพิเศษต่อ!"

วุ้นหันมามองคนที่กำลังวิ่งกระหืดกระหอบถือของพะรุงพะรังตาม

"เอออ.. พี่ก็ลืมไปว่าวุ้นวิ่งรอกทำงานเพื่อจะเก็บเงินเอาไปเที่ยวรอบโลก!"

มดนึกขึ้นได้ ความฝันลมๆแล้งๆเหมือนเด็กๆ.. เมื่อไหร่จะเลิกฝัน เลิกวิ่งไล่ตาม อุตส่าห์ทำงานแทบตายคงอีกหลายปีจนกว่าจะได้ไปจริงๆ

"จำได้ก็ดีแล้ว วุ้นไปก่อนนะ.. แท็กซี่!!"

ไม่สนสายตาดูแคลนปนอ่อนใจของพี่สาวกึ่งเพื่อนสาว ใครจะพูดจะคิดยังไงก็ช่าง.. ขอทำความฝันให้เป็นจริงก็พอ

“พี่ไปแบบเหยียบมิดเลย!.. แต่ก่อนจะถึงทางเข้าหมู่บ้านพี่ช่วยแวะปั๊มให้หนูแป๊บนะ”

วุ้นก้าวขึ้นไปนั่งเบาะหลังพร้อมกับกระเป๋าเป้และกระเป๋าสะพายใบย่อมอีกใบ

“ได้ครับ”

วุ้นปล่อยใจให้คิดถึงช่วงเวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว การวิ่งรอกทำงานหลายๆแห่งภายในหนึ่งวัน กำลังดึงพลังและความตั้งใจออกไปทีละนิด คำพูดของพี่วินยังลอยวนเข้ามาตอกย้ำทุกครั้งที่เริ่มเหนื่อยและท้อ..

จำได้ดี ถึงสายตาเป็นห่วงของพี่ชายที่มองไล่ตั้งแต่หัวจรดเท้าของน้องสาวหลังจากที่มาดักรอเพื่อพาออกไปกินข้าวเย็นในละแวกคอนโดที่อยูใกล้ๆกัน

'วุ้น พี่ขอพูดอะไรหน่อย.. วุ้นเลิกคิดเลิกฝันในสิ่งที่มันยากเกินตัว.. วุ้นน่าจะเก็บเงินซื้อบ้าน ซื้อรถดีกว่าที่ต้องมากระเตงๆใช้บริการรถสาธารณะให้เหนื่อยอยู่แบบนี้ เงินเก็บของวุ้นก็มี.. พี่รู้..’

"น้องถึงปั๊มแล้วครับ"

"พี่รอแป๊บ เดี๋ยวมา!"

สะดุ้งน้อยๆหลุดออกจากภวังค์ วุ้นก้าวลงจากรถพร้อมกระเป๋าสะพาย ตรงดิ่งไปที่ห้องน้ำของปั๊ม

(ห้านาทีผ่านไป)

"คุณขึ้นมาทำไม!!? ผมมีผู้โดยสารแล้ว"

คนขับแท็กซี่รีบบอกผู้โดยสารที่ก้าวขึ้นมาแบบไม่ดูตาม้าตาเรือเข้ามานั่งเบาะด้านหลังหน้าตาเฉย

"อ้าวว.. พี่ ก็หนูไง จำได้ป่าว?"

วุ้นขยับแว่นสายตาหลอกๆ ขึ้นมองสบตาคนขับ

"น้อง น้อง!!.."

อ้าปากค้าง งงเป็นไก่ตาแตก.. จากสาวเปรี้ยวชุดหนังเปลี่ยนเป็นสาววัยใส ใส่แว่น ใส่กระโปรงจนจำแทบไม่ได้

"นั่นแหละน้องคนเดียวกัน รีบไปเลยพี่!.. น้องเลยเวลานัดมาห้านาทีแล้ว"

"เอ่ออ.. ครับ"

ยังอึ้งไม่หาย เหลือบตามองกระจกเป็นร้อยรอบ ในใจก็นึกหาคำตอบไปด้วย

'ฝาแฝดรึเปล่าวะ..??'

แท็กซี่แล่นเข้าจอดหน้าบ้านของคนมีอันจะกินในหมู่บ้านราคาแพงตามคำสั่งของผู้โดยสารสาว

"ครูวุ้นมาแล้ว! ครูวุ้นมาแล้ว!"

เสียงตะโกนดังมาให้ได้ยินแว่วๆ ก่อนที่ประตูแท็กซี่จะเปิดออกไปด้วยซ้ำ

สามพี่น้องวัยใกล้เคียงวิ่งกรูกันออกมาเกาะรั้วเหล็กโปร่งๆ เรียงหน้าสลอน

"ครูวุ้น วันนี้มีอะไรมาฝาก?"

"ครูวุ้น หนูอยาก.."

เสียงตะโกนแข่งกันเรียกร้องความสนใจ จนวุ้นฟังไม่ออกว่าเสียงใครเป็นเสียงใคร..

"สวัสดีจ๊ะเด็กๆ วันนี้เราจะเรียนอะไรกันดี? พี่วุ้นว่าเรามาเล่นตอบคำถามภาษาอังกฤษกันดีกว่านะคะ"

ยิ้มแย้มเหมือนนางฟ้าเพิ่งลงมาจุติ แก้มเนียนใสถูกปัดด้วยสีพีชอ่อนๆ เปลือกตาทาบางๆด้วยสีเดียวกัน ริมฝีปากแดงแจ๋ดก่อนหน้า ถูกลบออกแล้วแต่งแต้มด้วยสีชมพูระเรื่อเข้ากับสีผิวขาวผ่องนวลเนียน..

คนขับแท็กซี่อ้าปากค้างมองตามจนกระทั่งเด็กและครูสาวเดินลับหายเข้าไปในตัวบ้าน..

'แบบนี้ก็มีด้วยแฮะ ปลอมตัวเป็นสายลับได้สบายๆ..'

-------------------------------------------《《-☆-》》-----------------------------------------------