เอสเพรสโซ่
นายรู้ใช่มั๊ย! ว่าพ่อนายเอาตัวนายมาใช้หนี้แทนเงินที่ยืมชั้นไป
บราวนี่
รู้ครับ คุณจะทำอะไรกับผมก็ได้
เอสเพรสโซ่
งั้น….ชั้นจะทำทำอะไรกับนายดีนะ
บราวนี่
เรื่องนั้นเอาไว้คุณคิดออกแล้วค่อยโทรมาหาผมก็แล้วกัน งั้นวันนี้ผมลากันและ
เอสเพรสโซ่
นายคิดว่าเข้ามาที่นี่แล้วจะได้ออกไปง่ายๆหรอ นายต้องอยู่ที่นี่จนกว่าพ่อนายจะหาเงินมาคืนชั้น
บราวนี่
เออ…คือผมยังไม่ได้เตรียมอะไรมาเลยครับ
เอสเพรสโซ่
ไม่ต้องเตรียมอะไรมาทั้งนั้น เพราะเดี๋ยวชั้นจะให้ลูกน้องหาเสื้อผ้าในนายเอง ไปได้และ
บราวนี่
แล้วจะให้ผมไปไหนล่ะครับคุณ??
เอสเพรสโซ่
จะถามชั้นทุกอย่างเลยไง เดินออกไปสิเดี๋ยวลูกน้องชั้นจะพานายไปเปลี่ยนชุด โง่จริง
บราวนี่
“คุณว่าผมหรอ? (บราวนี่ถามอย่างงงๆ)
เอสเพรสโซ่
ก็เออหนะสิ อยู่กันสองคนคิดว่าชั้นด่าตัวเองมั่ง (เอสเพรสโซ่ตอบกับอย่างเซ็งๆ คนบ้าไรจะซึน
ได้ขนานนี้)
บราวนี่
ก็ใครจะไปรู้เล่า งั้นผมไปนะบาย (แล้วบราวนี่ก็เดินออกจากห้องไป)