WHEN WILL YOU FALL FOR ME?

chapter 3 (Paulo's Pov)

makalipas ang dalawang buwan

matirik ang araw sa labas ngunit hindi ito dahilan para di ako magkape. I'm addicted to coffee like how I'm addicted teasing her.

mag-dadalawang buwan na ako rito.ang bilis ng oras, parang nung isang buwan lang ay biniro ko pa si "Aya" sa telepono pero ngayon di na nagpaparamdam. di ko alam bakit ako nanggagalaiti dahil di man lang siya tumatawag sakin. halos isang buwan na rin. alam ko naman di niya ko matitiis.

nakausap ko naman na si mama, kung anong balita kay aya, ani nito ay nakasama ito sa isang painting activity na sponsor ng school nila. sa Cebu ang location ng trip kung saan may mga magagandang sceneries. no doubt na Mahal niya talaga ang painting. I'm happy that she's pursuing what she loves not like me. I can't do what I want. nakatali ako sa responsibilidad na pamahalaan ang kompanya.

I don't know what I feel about her. I don't know if I love her. all I know is I want her to stay in love with me. I admired her loyalty ever since we're kids I know that she likes me until now. but I don't think that's a good reason to like her back. besides I think I need to have a closure about my past relationship with Melissa.

I know that some of you may think that I'm a coward that I need to let go of Aya because I know she needs to be happy too. but right now I just let this setup, away from her, and if she already found someone else that's the time I let her to know what I felt about her.

medyo matatagalan nga ako rito. pinapauwi na nga ako ni mama dahil si kuya Harold na lang daw ang bahala kaso hindi rin naman ganoon kadaling pamahalaan ang kompanya rito lalo na't nagsisimula pa lang.

hihigupin ko na sana ang natitirang laban ng aking tasa nang may tumawag sa telepono.

"hello this is PHEM Company, what can i do for you ma'am" pagbati ko sa nasa kabilang linya ng telepono.

"hi, can i talk to Mr. Paulo santebañes ?

saad ng babae sa kabilang linya.

"medyo pamilyar ang boses nito o napapraning lang ako." pag-iling-iling habang nagugulumihan sa iniisip.

"yes this is Paulo of PHEM company ma'am" pagtugon ko sa kabilang linya.

"kamusta ka na, ako ito si Melissa. excited na boses ang mauulinigan sa kabilang linya.

"oh, Melissa? how are you? long time no update"

"wait, how come you know the telephone number? "

"I'm also her in Thailand. I accidentally met your brother at the gala of the company where I worked as a fashion designer.so I asked your office telephone number and he gave it to me.

so I guess we can meet up to discuss certain things about us.? but if you don't like it's okay."

sabi ni Melissa nang walang pag-aalinlangan.

"ah, okay I'll check my schedule then I tell you later" I responded

"okay, thank you, I will hung up the phone now cause I know you're busy" she said.

that's a quick call but I can say her voice is still familiar to me, calming voice that makes me feel fine whenever I heard it. but not like how I miss her before. Aya's voice is more like of baritone but I felt so happy whenever I hear it. she's always happy whenever I talk to her. Seems like she's a person full of positive vibes in her body. So what exactly I'm talking about. maybe I need to take a break to be able to think properly.

FLASHBACK

I already packed my things at handa na sa pag-alis. pero mukhang hindi pa ata ready sila mama na umalis.

"ma, may hinihintay pa ba tayo? saad ko sa pagkainip.

oo, si Tita Annalisa mo, kasama nga pala niya si Aya so hindi ka mabobored na ikaw lang mag-isa kapag nagsama-sama ang matatanda" panunudyo nito.

"I can go by myself and also I enjoyed being alone"

tumango-tango lamang si mama habang nakangisi.

I get this, she likes that girl but I don't like her. bulong ko sa sarili.

at the beach, everyone is having a great time. summer is always fun to take a quick vacation after a long frustrating months in college.

Hindi ko gusto ang kursong pinakuha sakin ng mga magulang kaso wala naman akong magawa ayoko rin naman silang suwayin pero kung pati sa lovelife ay makikialam sila ay di ko na ito mapapayagan.

I have person in mind, she's beautiful and most of all she's my ideal type.

si Melissa ang tinutukoy ko. maraming nakapaligid na lalaki sa kanya kaya mahirap siyang pormahan pero ganoon pa man desidido akong mapasakin siya.

"John Paulo Santebañes" sigaw ng isang babae sa likuran ko habang may hawak-hawak na canvass at painting materials sa kamay.

napalingon naman ako ng bahagya at bumalik rin sa pagmumuni-muni.

"suplado" rinig kong sinabi nito.

akala ko ay aalis na ito ngunit hinawakan nito ang aking dalawang braso at iniharap ako sa kanya.

"ano ba, Aya" painis ko namang sabi.

"Ito naman, kailangan kita para makapagpractice ako sa pag-painting."

"paano kung ayoko ko."

"hindi pwede mahal na hari, kailangan ko 'yang nangungunot mong mukha para sa contest na sasalihan ko."

"bakit di ka na lang maghanap ng iba" tugon ko habang nangungunot pa rin ang noo.

"eh kailan ba ako maghanap ng iba?, ikaw lang sapat na. tugon nito habang nanunuksong hahawakan ang aking tenga

"hay naku! kung ano-anong pinagsasabi mo" bulalas ko naman dala ng pagkainis.

sa huli ay napapayag din ako. napakakulit rin talaga nitong babaeng ito. at isa ito sa dahilan bakit ayoko sa kanya.

"oh, ayan tapos na. tingnan mo ang gwapo mo rito. pagmamalaki pa nito habang pinapakita sakin ang painting na ako ang prospect.

di maipagkakaila ang galing niya sa ganitong larangan pero di naman niya ata pinursue dahil teacher ang kinuha nito. minsan nga naisip ko teacher ang kinuha nito para makapag-aral rin ito sa unibersidad na pinapasukan ko ngayon.

isang semestre na lang ay gagraduate na ako samantalang siya ay freshman pa lamang.

"oh siya magaling kana sa ganyan aalis na muna ako para matulog" pagpapaalam ko sa kanya.

"sige" reply naman nito habang nakabungisngis pa.

napakamot na lamang ako sa ulo habang papalayo sa kanya. sana lahat ay katulad niya na kayang ngumiti nang ganoon sa lahat ng pagkakataon. wala pa kong maalalang araw na nagkikita kami na di siya nakangiti.marahil nakita ko lamang siyang balisa noong nakita niyang para kay Melissa ang hawak kong bulaklak noong valentine's pero kahit na ganoon binigyan pa rin niya ako ng regalo. napakaunpredictable niya talagang tao.kaya minsan ay di ko mapigilang iwasan na lamang siya para magalit siya sakin.

napatigil ako sa pagmumuni-muni noong tinawag ako ng aming sekretarya.

"Sir Paulo your brother is here" aniya.

"ok, I'll be there in 3 minutes " tugon ko naman at umalis na ito para bumaba.

inubos ko lamang ang aking kinakaing meryenda at tuluyan na ring bumaba.

"how's the project's going? tanong ko rito nang makaupo na ako sa sofa sa conference room.

"so far, it was smooth" he said while comfortably sitting and sipping his favorite coffee.

"oh shoot! nakalimutan ko pa lang sabihin sayo, I met Melissa on a gala held in Bangkok last Saturday."

"yeah, we already talked on the phone."

"oh, I see. did she tell you something?"

"actually she invited me to meet up with her to talk about our past."

"that's good, pero if ever na magkabalikan kayo or masettle nyo nang maayos ang tungkol sa issues nyo sa isat-isa. please let Aya know that you don't love her.

"alam mo namang sinusuportahan Kita sa lahat ng gusto mo. si Aya ay parang kapatid ko na rin, hindi naman sa ayoko kay Melissa. she's good but I think Aya is the most suitable girl for you. she makes you calm and paint happiness in your face. this is just an advice from your brother but the decision is always on you alone."

"I understand", I replied shorty to my brother's long speeches.

"I wouldn't let her shed tears again because of me" bulong ko sa sarili habang sinasara ang bintana ng aking kwarto.

"I made sure, I make a right decision, this time" last words I bubbled before I close my eyes.