Chapter 22

2441 Words

Bumalik sa Seoul si Xian kasama ang pamilya niya at si Armie. Ang huling pagkikita namin ay noong inihatid niya ako sa simbahan sa Antipolo sa araw ng Pasko. We didn't have much time to be together dahil kinailangan ko ring umuwi sa mga kamag-anak ko. He needs to go home too, with his family. We won't be celebrating New Year together but that's okay. I realized that I need a break too, from all the stress I went through. Kaya ayos lang kung pansamantala kaming hindi magkikita. Nitong mga huling araw ay napagisip-isip ko ang kapusukan ko. I gave myself to Xian, as a gift for Christmas and I find it crazy. Sinong matinong babae ang ibibigay ang sarili nang ganoon kadali? Ako lang, ako lang dahil nababaliw na nga ako sa kaniya. I'm not a bit regretful of what happened. Alam ko sa sarili ko

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD