فى صالون الحلاقه جلس جاسر، على المقعد
المخصص للتصفيف، ومعه صديقه سعيد وايضا
صديقين اخريين ..
غمغم جاسر بغيظ : عمرو بطل رخامه ادينى الموبايل
اخرج عمرو ل**نه لجاسر قائلا : لا يسطا، احنا
سلو بلدنا بيقول مينفعش العريس يكلم العروسة،
غير لما يكتب عليها
هتف جاسر بنفاذ صبر : مش العروسة يازفت،
دى مرات اخويا، خلينى بس اعرف عايزه ايه ؟
عبد الرحمن : خلاص يا عمرو بلاش رخامه، يمكن
فيه حاجه مهمه سيب الموبايل
عمرو : خلاص تنزل المره دى، خد الموبايل اهو
نظر له جاسر بضيق : سخيف
امسك جاسر الهاتف وقام بالرد .. اتاه صوت كارمن،
رددت كارمن : ايوه يا عريس
رد جاسر : ايه ياكارمن فى حاجه ولا ايه ؟
قالت كارمن : لا بطمن عليك، عملت ايه
قال جاسر بهدوء : مفيش انا عند الحلاق اهو
كارمن متسائلة : هتخلص على امتى ؟
نظر جاسر في ساعة يده قائلا : قدامى ساعة خلاص
هتفت كارمن : طب خلى سعيد، ولا حد من صح
