ابتسم جاسر عندما رأى لينا تختفى من أمامه بسرعه ..
علم انه اصابها فى مقتل كما يقولون ..
يعلم انها لن ت**ت على افعاله كثيرا ولكن
الكرة الان فى ملعبه فليستمتع بها ..
صعد الجميع الى غرفهم ونهض جاسر هو
الاخر يستعد ليرافقهم كما قال لكارمن ..
جاءت الدادة عفاف، فى هذه اللحظه مسرعه ..
دادة عفاف : جاسر، فى واحد بيسأل عليك، وعايزك
ضرورى
جاسر باستغراب : واحد مين ؟
الداده بقلق : مش عارفه يابنى بس شكله واحد
جاى يتخانق
قال جاسر : مقالش اسمه ؟
الداده متذكره : اه اسمه " جمال المنصورى "
هتف جاسر بسرعه : بتقولى ايه ؟ وهو فين دلوقتى ؟
الداده : قاعد بره موافقش يدخل المكتب،
ولا الصالون
تحرك جاسر بسرعه الى بهو الفيلا ..
وجد رجلا فى الخمسين من عمره يتأمل المكان
من حوله ..
التفت له عندما رأى جاسر قادما ..
قال جاسر بهدوء : ايوه مين حضرتك ؟
رد جمال بسخريه : اكيد طبعا متعرفنيش،
ما ا
