RANA
Hayatın getirileri insanı ordan oraya savuruyordu. Yıllarca annesizliğin acısını yaşadım. Benim için fedakarlıklar yapacak beni sarıp sarmalayacak bir annem yoktu. Babam desen katı otoriter bir adamdı. Babamın karşısında konuşmak bile zor gelirdi. Her zaman korkar çekinirdim. Ona yaranabilmek için kendimden çok şey verdim.
Benim evleneceğim adam bile babam tarafından seçilmişti. Hiç de erkek arkadaşım olmadı çünkü ben Korhan için vardım. Her ne kadar başlarda istemesem de okulunda onu görmeye gittiğim de etkilendim. Ya da etkilendiğimi sandım.
Hiç bir erkekle yakınlaşmak aklımdan geçmedi haliyle acemiydim. Üstelik hep kendimi Korhan'a ait gibi hissettim. Hissettirildim.
Üstelik Korhan her kadının yanında isteyeceği bir adamdı. Güçlü, zengin yakışıklı. Ama o beni hiç istemedi.
