Chapter 66
2504 Words
Chapter 66
Ayesha's POV
Hindi ko alam kung tama ba ang naging dinig ko sa sinabi ni Javadd ngunit malinaw kasi ang pagkakabigkas niya. At malinaw ko ring narinig ang tungkol sa mundong ibabaw na sinasabi niya. Tiningnan ko rin kung nagbibiro lang ba siya ngunit nakita ko sa mukha niya nag kaseryosohan. Hindi ko rin naman nahimigan ang pagbibiro nang sabihin niya ang mga iyon.
Sa buong buhay ko ay hindi pa ako nakarinig sa isang Lavitran ng paniniwala nito tungkol sa mundong ibabaw. Ayon sa mga matatandang Lavitran ay totoo ang mundong ibabaw. Mayroong mga nilalang na namumuhay sa mundo namin. Ngunit lahat ng iyon ay haka-haka lamang.
May mga nagsabi na noon daw, ilang daang taon na rin ang nakakalipas ay may ilang Lavitran na raw ang nakarating sa mundong iyon. Ngunit sa paglipas ng panahon ay naging usap-usapan na lamang ito dahil napaglipasan na ng panahon at wala naman nang bagong nakarating doon kaya wala nang bagong mga patunay.
Ngunit ako, kung ako ang tatanungin ay may kung anong nagtutulak sa akin na naniniwala sa mundong ibabaw. Minsan ko na nga rin ninais na patunayan sa lahat ang pagiging totoo nito. Ngunit alam ko naman na walang sino man ang maniniwala sa akin kaya hindi ko na rin naisipan pa na ituloy ang paghahanap ng ebidensya tungkol sa katotohanan ng mundong ibabaw. Kung totoo nga na naniniwala si Javadd sa mundong ibabaw ay magkakaroon na ako ng pwede kong makausap tungkol doon.
"Sandali lamang, Javadd. Mundong ibabaw ba ang sinabi mo?" tanong ko at tumango siya. "Naniniwala ka sa mundong ibabaw?" Gusto ko lamang makasiguro na talagang hindi nga siya nagbibiro. Dahil kung totoong naniniwala siya roon ay hindi ako magdadalawang isip na makipagkwentuhan sa kanya tungkol sa mundong ibabaw kahit pa doon na umikot ang maghapon namin.
"Alam kong katawa-tawa ngunit oo, Ayesha, naniniwala ako sa mundong ibabaw," aniya. Ngumiti siya nang pilit dahil siguro ang pag-aakala niya ay pagtatawanan ko siya. Ngunit natutuwa naman ako na kahit nahihiya siya ay hindi siya nagawa pa rin niya na aminin sa akin ang bagay na iyon.
Sunud-sunod ang iling na ginawa ko para sabihin na walang nakakahiya roon. Ngunit hindi niya yata nakuha dahil napakunot ang noo niya dahil ang akala niya yata ay kinokontra ko ang paniniwala niyang iyon sa mundong ibabaw. Kaya bago pa man kung ano ang isipin niya ay minabuti ko na magsalita na.
"Ano naman ang katawa-tawa sa paniniwala sa mundong ibabaw, Javadd?" Nahalata ko pa ang pagkagulat sa mukha ni Javadd dahil sa sinabi ko. Hindi niya yata inaasahan ang bagay na iyon.
"Hindi mo ako pagtatawanan dahil tila hibang ako na naniniwala sa mundong ibabaw?" tanong ni Javadd kaya hindi ko tuloy maiwasan ang matawa. Kinunutan niya tuloy ako ng noo dahil sa naging reaksyon ko.
"Hindi, Javadd, syempre. Kung pagtatawanan kita ay para ko na rin pinagtawanan ang sarili ko." Nagulat pa si Javadd sa sinabi ko. Halatang hindi pa nga siya naniwala noong una.
"Ang ibig mo bang sabihin ay..." Hindi na nagawa pa ni Javadd na tapusin ang kanyang tanong dahil agad na akong tumango. Ngumiti ako sa kanya ngunit hindi pa rin talaga siya naniniwala. Napaisip pa nga ako na kaya ganito na lamang ang reaksyon ni Javadd ay dahil hindi pala siya naniniwala at niloloko niya lang ako. Pero nakikita ko naman sa mga mata niya na seryoso siya kaya hindi na rin ako nag-alangan pa.
"Naniniwala ako, Javadd. Malaki ang paniniwala ko na totoo ang mundong ibabaw," sabi ko pa at nabakas na rin sa mukha ni Javadd ang interes na kahit papaano ay magawa namin na pag-usapan ito.
"Talaga ba, Ayesha? Kailan pa? Paano ka napapaniwala tungkol sa Kaliwag?" tanong pa ni Javadd at kumuha siya ng dalawang upuan upang sabay namin na tanawin ang itaas ng La Vitre. Hanggang ngayon ay may mga nagniningning pa rin doon kaya para sa akin ay lalong masarap pag-usapan ang tungkol sa paniniwala namin ni Javadd na sa tingin ko ay kami lamang ang magkakaintindihan.
"Oo, Javadd totoo ang mga sinasabi ko. Bata pa lamang ako ay nagkaroon na ako ng interes tungkol sa mundong ibabaw. At iyon ay mula nang unang beses na may narinig akong kwento tungkol doon. Hindi ko alam ngunit may kung anong nagtutulak sa akin na paniwalaan ang tungkol sa mundong ibabaw," sabi ko napangiti naman si Javadd.
"Sa totoo lang ay sobrang saya ko na mayroon pa palang ibang naniniwala sa mundong ibabaw bukod sa akin. Nagagawa ko ito na pag-usapan nang walang halong panghughusga," sabi niya at napatango ako dahil parehas lang pala kami ni Javadd ng nararamdaman.
"Ako rin, Javadd. Ngunit kailan ka nagsimula na maniwala sa mundong ibabaw at sa paanong paraan?" Binalik ko sa kanya ang naging tanong niya sa akin dahil nais ko ring malaman ang sagot. Napangiti naman siya at nakita ko ang kagustuhan niya na sagutin iyon.
"Tulad mo, Ayesha ay bata pa lang din ako nang maniwala ako sa mundong ibabaw. Ang buong akala ko ay dala lamang iyon ng pagkabata at kuryosidad sa mga bagay-bagay. Ngunit nadala ko hanggang sa aking paglaki ang kagustuhan na malaman ang lahat ng tungkol sa mundong ibabaw. At nagsimula ang lahat ng ito nang makakausap ang ng isang matandang Algenian na siyang nagkwento sa akin ng tungkol sa mundong ibabaw," sabi niya.
Halos parehas na parehas pala kami ni Javadd sa kung paano at kailan kami unang naniwala ng tungkol sa mundong ibabaw.
Marami pa kaming napag-usapan ni Javadd tungkol sa mundong ibabaw at hindi na nga namin namalayan ang oras. Ang sarap lang lalong pag-usapan ang tungkol sa bagay na iyon lalo na at ganito ang tanawin na nakikita namin kung saan maaaring isang patunay na totoo ang mundong ibabaw.
Sa buong oras na magkausap kami ni Javadd ay parehas hindi nawawala ang mga ngiti namin. Hindi rin kami nagkakaroon ng katahimikan dahil sa tuwing matatapos ang usapan namin tungkol sa isang posibilidad na tungkol sa kung ano ang mayroon sa mundong ibabaw ay may panibago kaming mapag-uusapan.
Napuno kami ni Javadd ng ideya patungkol sa mundong ibabaw. Ngunit dahil nga wala pa sa amin ang nakakarating doon ay hanggang imahinasyon lang namin ang mayroon kami. Hanggang sa tila mapagod na ang isip namin at bibig sa pag-iisip at pagsasalita kaya parehas kaming natahimik ni Javadd.
Ang buong akala ko ay mahaba-habang pahinga ang kakailanganin namin ni Javadd. Ngunit ilang sandali lang din mula nang matahimik kami ay narinig ko na siyang magsalita.
"Sa tingin mo ba, Ayesha ay may pagkakataon na mabisita natin ang lugar na iyon?" tanong ni Javadd na nakapagpaisip din sa akin. Hindi ako umaasa ngunit aaminin ko na nais kong makita ang lugar na iyon.
"Sana, Javadd," sagot ko.
"Kung sa mundong ibabaw kaya tayo pinanganak, sa tingin mo ba ay may pag-asa na magkakilala tayo?" tanong ni Javadd. Bawat tanong niya sa akin ay talaga namang nakakapagpaisip sa akin nang sobra. Tila ba pinag-iisipan niya ang lahat ng tanong niya at hindi ko alam na ganoon pala kadami iyon.
"Ayon sa aking pagkakatanda sa kwento ay malawak ang mundong ibabaw. Kaya sa totoo lang, Javadd ay hindi ko alam ang isasagot ko sa iyo. Ngunit kung gusto mo ng mas malinaw na sagot, siguro ay hindi," sabi ko at napangiti nang pilit si Javadd. Ayoko man isipin na malabong magkakilala kami sa mundong ibabaw ngunit ayoko naman na magsinungaling sa kanya. Iyon talaga ang tingin ko at iyon ang dapat ko na isagot.
"Ayoko mang aminin sa aking sarili ngunit iyan din ang tingin ko, Ayesha. Tulad ng sinabi ng nagkwento sa iyo ay ganoon din ang sinabi ng nagkwento sa akin. Sadyang malaki raw ang mundong ibabaw at malawak. Kaya hindi na siguro nakakapagtakha kung hindi nga tayo mabigyan ng kahit na kaunting pagkakataon para magkakilala." Tulad ni Javadd ay napangiti rin ako nang pilit.
"Bakit mo nga pala naitanong iyan, Javadd?" Hindi ko alam kung ano ang dahilan niya kung bakit pumasok sa isip niya ang mga katanungang ito kaya nais ko lang malaman.
"Wala naman, Ayesha. Naisip ko lang na paano kaya kung sa mundong ibabaw tayo namuhay? Sa tingin ko ay hindi tayo magkakaroon ng hadlang. Ang problema nga lamang ay hindi rin sigurad kung magkakakilala tayo. Kaya siguro ay mas mabuti na rin na narito sa La Vitre ang buhay natin. Kahit papaano ay nararanasan ko ang makasama ka," sabi niya at hindi ako nakaimik.
Hindi ko naman akalain na naging sobrang lawak ng iniisip ni Javadd at maging ang tungkol sa aming dalawa ay naisip niya. Ngunit may punto naman siya. Ang pagkakakilala namin sa mundong ibabaw ay walang kasiguraduhan. Kaya tama lamang na makuntento na kami sa kung anong mayroon kami rito ngayon sa La Vitre. Hindi man ito panghabang-buhay, kahit papaano ay nagkakilala at nagkasama kami ni Javadd.
"Kuntento na ako sa ganito, Javadd." Ngumiti siya at tumango. Muling nabaling ang mga tingin namin sa itaas at nandoon pa rin ang mga kumikislap. Nais kong malaman kung ano ang tawag sa mga iyon ngunit wala naman kaming mapagtatanungan kung ano iyon dahil ang nagsabi sa akin ng tungkol sa mundong ibabaw ay namatay na bunsod ng katandaan. Siya na ang huling Vittorian na naniniwala at naninindigan tungkol sa mundong ibabaw ngunit nawala pa siya. Kaya wala na rin akong narinig pa na ano mang balita tungkol sa mundong ibabaw at hindi naman na ako nagtangka pa na magtanong sa iba.
Ngunit bigla ko na lamang naisip sa kung sino ang nakakausap ni Javadd tungkol doon. Sana ay buhay pa ang Algenian na iyon at sana rin ay magkaroon kami ni Javad ng pagkakataon na makilala pa iyon. Nilingon ko si Javadd para magtanong at agad naman niyang sinalubong ang mga tingin ko na tila ba handa nang makinig sa ano mang sasabihin ko dahil nabasa niya agad na may gusto akong sabihin.
"Sino nga pala ang nagkwento sa iyo ng tungkol doon?" tanong ko at hindi naman siya nag-alinlangan na sumagot.
"Ang dati kong maestro na nagretiro na dahil sa katandaan," sagot naman ni Javadd at umusbong ang pag-asa ko na hindi tulad ng sinapit ng nagkwento sa akin ng tungkol sa mundong ibabaw ay buhay pa ang kung sino man na nagkwento kay Javadd. Wala naman siyang sinabi na patay na ito at nagretiro lamang.
"Buhay pa naman siguro siya, hindi ba?" tanong ko at sana lang ay hindi mali ang naging paraan ko ng pagtatanong. Ngunit hindi pala ako makakakuha ng isang tiyak na sagot mula kay Javadd dahil nagkibit balikat siya.
"Hindi ko rin nasisiguro, Ayesha dahil wala na akong naging balita pa sa kanya mula nang umalis siya sa palasyo," sabi niya at bumagsak ang mga balikat ko dahil nawala ang pag-asa namin na magtanong pa ng ibang bagay tungkol sa mundong ibabaw. Siyana lang kasi ang nakikita kong paraan.
"Sayang naman, Javadd." Hindi naitago ang labis na panghihinayang sa tono ko at alam ko na nahimigan iyon ni Javadd kaya kinunutan niya ako ng noo.
"Bakit, Ayesha? May pinaplano ka ba?" tanong niya at tumango ako dahil wala rin naman akong plano na itago iyon sa kanya. Kailangan ko rin talagang sabihin sa kanya ang dapat sana ay plano ko dahil mag-iisip kami ng ibang paraan. Alam ko na matutulungan ako ni Javadd sa bagay na ito. "Ano ba ang iyong plano, Ayesha?" tanong nito at huminga ako nang malalim bago muling nagsalita.
"Nais ko sanang makausap ang siyang nagkwento sa iyo. Gusto kong makarinig ng mas maraming kwento tungkol sa mundong ibabaw. Ang tagapag-kwento ko kasi noon ay namatay na dahil sa labis na katandaan," sambit ko at hindi naman siya nagsalita. Halatang nakikinig lang siya sa mga sasabihin ko.
"Maganda sana ang plano mong iyan, Ayesha ngunit matagal na kasi siyang wala rito sa palasyo. Tulad mo ay nais ko ring makarinig pa ng kwento tungkol sa mundong ibabaw ngunit ayoko namang umasa," aniya. Ngumiti ako at tumango para sabihin na naiintindihan ko. Wala rin naman na akong magagawa pa.
Ngunit nanatili ang mga titig sa akin ni Javadd na tila ba binabasa ang isip ko. Ayoko sanang ipakita sa kanya ang pagkadismaya ko pero hindi ko naman makokontrol ang mukha ko lalo pa at alam ko naman na kilalang-kilala na ako ni Javadd. Hindi rin naman ako makakapaglihim sa kanya.
"Nais mo ba talaga siyang makausap, Ayesha?" tanong niya at sunud-sunod na tango lamang ang naisagot ako. Ayoko siyang pilitin dahil baka pati ang bagay na ito ay kanyang pang problemahin. Alam ko naman na marami nang iniisip ang tulad niyang magmamana sa trono. "Kung gayon ay mag-iisip ako ng paraan upang makausap natin siya."
Natuwa ako sa sinabi ni Javadd ngunit hindi ko rin naman naiwasan ang mapaisip sa kung anong paraan ang gagawin niya para lang mapagbigyan ako sa gusto ko na mangyari. Baka mamaya ay kung anong hakbang pa ang gawin niya.
"Sigurado ka ba, Javadd? Kung hindi naman talaga pwede ay ayos lang sa akin. Nagbaka sakali lang naman ako," sabi ko para lang hindi na niya problemahin pa ang gusto kong iyon.
"Ayos lang naman sa akin, Ayesha. Ang mahalaga ay mapagbigyan kita sa bagay na ito. Kilala naman ang maestrong iyon kaya sa tingin ko ay hindi rin tayo mahihirapan na ipagtanong siya," sabi ni Javadd. Kung gayon, kung kilala nga ang maestro na sinasabi niya ay hindi nga kami mahihirapan. Tama lamang pala talaga na sinabi ko kay Javadd ang plano ko dahil ngayon ay matutulungan na niya ako.
"Talaga, Javadd? Kung gayon ay hindi na ako makapaghintay pa," sabi ko at hindi ko na naitago pa sa tono ko ang labis na pagkasabik na makausap ang maestro na tinutukoy niya. Natawa na lamang tuloy si Javadd sa akin at napailing.
"Kung talagang hindi ka na makapaghintay pa, Ayesha ay ngayon na mismo tayo aalis," sabi ni Javadd at halos malaglag ang panga ko dahil sa sinabi niya. Alam ko na gagawa agad si Javadd ng paraan para malaman ang kasalukuyan na kinaroroonan ng dati niyang maestro ngunit hindi ko naman akalain na agad-agad na iyon.
"Totoo ba iyan, Javadd?" tanong ko dahil baka nabibigla lang siya o hindi naman kaya ay binibiro lang niya ako. Ngunit tumango siya na tila ba sigurado na sa kanyang biglaang desisyon.
"Oo, Ayesha, ngayon na tayo mismo aalis. Tutal ay wala naman tayong gagawin at pupuntahan ngayon," sabi pa nito at napaawang ang bibig ko dahil totoo nga na ngayon na kami aalis. Pinaghalong kaba at pagkasabik na tuloy ang nararamdaman ko na tila ba hindi na ako mapakali.
"Sige, Javadd!" Napapalakpak pa ako sa tuwa at muli siyang natawa. Sana nga lang ay hindi kami mahirapan na hanapin siya.
"Ngunit kinakailangan ko munang bumaba upang ipagtanong sa iba ang posibleng kinaroroonan ng maestro. Hintayin mo na lamang siguro muna ako rito, Ayesha. Babalikan agad kita," sabi ni Javadd at tumango agad ako para makaalis na siya at magawa ang dapat niyang gawin. Sana nga lang ay makakuha agad ng sagot si Javadd nang sa gayon ay agad na kaming makaalis.
- Writer
