Rad's POV
It was really hard for me letting the love of my life go. Masakit but I really had to. All I did for these past few weeks was cry and cry.
Rad: Insan..
Cyd: Chel, are you really sure about this?
Rad: Hindi ko alam insan.
Cyd: Hindi mo naman siya kailangan ipagtabuyan ng ganun. All you had to do was talk about the problem, then maybe malalagpasan niyo din.
Rad: I can't afford na masaktan pa siya. Ayaw ko maging selfish na ikulong pa siya sa relasyon namin tapos ang ending iiwan ko pa din naman pala siya.
Cyd: Hindi mo ba kayang ipaglaban?
Ipaglaban...
Gustong gusto ko ipaglaban kung anong meron kami. Gustong gusto ko ipaglaban si Mika dahil worth it siyang tao. I broke down and cry.
Rad: Insan, papatayin nila si Mika. Mas lalong hindi ko gugustuhin yun. Ayokong mawala siya ng tuluyan sakin.
Cyd: Sino ba yung ipapakasal sa'yo?
Rad: Anak ni Mr. Gonzaga. Ang laki ng utang ng pamilya namin sa kanila. Bakit ganun? Wala naman akong kinalaman pero ako yung kabayaran?
Natahimik naman siya. Kung tatanungin niyo ako kung naniniwala ako kay Mika, naniniwala ako sa lahat ng sinabi niya nung nakipagbreak ako sa kanya. Naniniwala ako na wala naman talaga. Ginawa ko lang excuse yun para hiwalayan siya. Para hindi na siya madamay. I know my babe, hindi siya yung tipong gagawa ng kahit anong ikakagalit ko. Siya yung pag sabihan mo lang ng isang beses, hindi niya na uulitin ulit and she'll make sure na magagawa niya na next time.
Naalala ko umuwi ako isang beses na napakadumi ng condo ay pinagalitan ko siya. Simula noon ay napakalinis na ng condo namin. May isang beses pa na dahil sa sobrang stress ko ay nainis ako dahil walang laman yung ref at cabinet namin, never na kami nawalan ng supply ng food sa bahay after that. Napangiti nalang ako sa naalala ko.
Cyd: Huy, parang kang baliw jan. Iyak tawa ka na.
Rad: Naalala ko lang ang babe ko :')
Cyd: Alam mo kung ako sa'yo sasabihin ko sakanya yung dahilan.
Rad: Hindi pwede insan. Alam ko gagawin niya lahat, ayokong mapahamak siya. Mas gugustuhin ko ng masaktan ako, wag lang siya.
Cyd: Bakit? Sa tingin mo ba hindi siya nasasaktan ngayon?
*Ting
From: My King Babe
I miss you babe. ❤️When will you be home? Miss ko na luto mo :') Uwi ka na please. Niluto ko favourite mo.
Naiyak nanaman ako. I'm sorry babe, I'm sorry.
Cyd: Shhh... Won't you atleast explain it to her?
Rad: Hindi ko alam couz, susubukan ko to ayusin pero hindi ngayon.
Cyd: Wag mong antayin mapagod si Mika. Alis na ako. Call me when you need me. Love you couz.
Pinipigilan ko ang sarili ko na replyan ang mahal ko. Namimiss ko na talaga siya. Hindi ako nagpapalit ng number dahil gusto ko pa din mabasa ang mga text messages na pinapadala niya, pati na din ang mga voice message na pinapadala niya.
I decided to end what we have. Ayoko lang maging unfair sa kanya.
Mika's POV
I've been waiting for days, then days become weeks. Then it become months of waiting. Everyday hindi ako nakakalimot magsend ng message sa kanya. Paulit man yung thought, gusto ko lang iparamdam sa kanya na andito pa din ako. Andito pa din ako kahit ang sakit sakit pa din sa puso.
To: My Queen Babe ❤️
Happy 24th of the month babe. ❤️ I miss you so much. I prepared something for us. Punta ka ha? :')
Hindi ko alam bakit hindi ako nagsasawa. Hindi ko alam bakit hindi ko magawang magalit dahil hindi niya ako pinakinggan. Hindi ko alam bakit hanggang ngayon mahal na mahal ko pa rin siya.
*Kring kring
Carol calling ...
Carol: Ye
Hikbi lang ang naisagot ko kay Carol, siya lang naman ang nakakaalam dahil alam kong siya lang ang makakaintindi sakin.
Carol: Ye, natraffic lang ako. Wait ka lang ha? Please wag kang magbibigti jan, papatayin kita.
Mika: Nagbigti na nga edi patay na, tapos papatayin mo pa? Edi double dead na?
Carol: Sige na, malapit na ako. Antayin mo ako.
She ended the call. After a month namin maghiwalay ni queeny ay tinawagan ko siya. I told her everything, agad agad niya akong pinuntahan, napakasweet na tropa.
Wala siyang ibang ginagawa dito kundi ang patahanin ako, hindi ko nga alam bakit pa to nagtyatyaga sa akin eh.
Mika: Carol.
Carol: Bakit?
Mika: Crush mo ba ko?
Carol: Gago! HAHAHA, patawa ka.
Mika: Eh bakit hindi ka napapagod? Bakit ka laging andito?
Carol: Kasi mahal kita Ye.
Nanlaki naman ang mata ko sa sinabi niya.
Carol: HAHAHA, Epic! Syempre Ye kaibigan kita and inaalagaan kita dahil parte ka ng pamilya ko :) Wag kang mag isip ng kung ano ano. Kilabutan ka nga.
Mika: Salamat Carol.
Ara's POV
Lagi ko pa din chinecheck ang profile ni Mika, no new updates. Hindi na siya nagpopost tapos si Rachel naman ay hindi na namention si Mika sa mga tweet niya.
Di ko maiwasan hindi mag isip kaya pumikit muna ako...
Bigla kong naalala yung panaginip ko..
Don't tell me..
*kring kring
Lablab calling ...
Agad ko naman sinagot ang tawag niya. Alas onse na ng gabi bakit naman napatawag to.
Mika: Babeeeee!
Ara: Ye, si Ara to.
Mika: Babeeee! Huwi ka nahh!!
Ara: Uyy lasing ka ba?
Mika: Di ako lashing babeee. Uwi ka na please. Mish na mish na kita. Hik*
Then she started crying. Ano bang dapat kong gawin?
Mika: Babe. Huwi ka na pleash. I'm shorry babe..
Sorry Mika.
Ara: Babe, nasa bahay ka ba? matulog ka na. Kung nasa labas ka, uwi ka na muna, para bati na tayo ha?
Mika: Talaga babe? Okay gooooonayt! I love you babe. I love you.
Muli kong narinig ang kanyang pag iyak bago niya ito patayin. Agad kong pinuntahan si Carol na nasa kwarto niya.
Ara: Carol, nasan si Mika?
Carol: Hmmm? Pwede bang bukas nalang Ara? Antok na ko eh.
Ara: Tumawag siya sakin. Lasing, asan siya?
Napabalikwas naman siya agad.
Carol: Anong sabi?
Ara: Pinapauwi si Rachel. Anong nangyari?
Carol: Ah eh...
Ara: ANONG NANGYARI?!
Carol: Break na sila.
Nakita kong umiyak si Carol, bakit pati siya umiiyak?
Ara: Bakit ka umiiyak?
Carol: Kunin mo na siya Ara please. Ayoko ng makita siyang miserable.
Ara: Bakit sila naghiwalay?
Kinuwento sakin ni Carol ang lahat ng alam niya. Sinisisi ni Mika ang sarili niya. Naiinis ako.
Ara: Akin na address niya.
Agad niyang isinulat ang address ni Mika. Nagbukas ako ng computer at tumingin ng pinakamaagang flight. Nagbook na ako agad at nagbihis. Di ko naman na kailangan ng kahit ano. Iuuwi ko kagad si Mika dito.
Rad's POV
I decided na pumunta sa condo namin ni Mika. To my surprise, nakita ko si Mika sa sala na nakasalampak sa sahig at madami ng nainom, namayat siya at ang lalim ng mga mata niya.
Rad: Ye..
Mika: Hmmm, babe?
Rad: Halika na, dalhin na kita sa kwarto mo.
Nang maihiga ko siya sa kama ay tinignan ko ang kanyang mukha. I hate to say this, pero ang gwapo pa din niya kahit ang haggard na niya
Mika: Babe, wag mo na ko iwan please. Dito ka nalang, wag ka na umalis. Please. Babe, miss na miss kita. I love you.
She said while her eyes are close. I'm sorry babe. I really miss you. I'm sorry. I'm sorry. Nagulat nalang ako ng bigla niya akong yakapin. Alam kong lasing na lasing tong taong to kaya't hindi niya na maaalala to bukas.
Mika: I'm sorry babe, but I never cheated on you. You were all I ever need. I love you.
I know baby I know. Niyakap ko siya at hinayaan na ang pagbuhos ng luha ko sa kanyang dibdib. I am sorry babe, I really need to do this.
Nakayakap lang kami sa isa't isa, nang masiguro ko na mahimbing na ang tulog niya ay umayos na ako at umupo nalang muna sa tabi niya.
I traced her face, as if I am memorizing the way she looks, I can't stop myself from crying. All I ever wanted was to sleep and wake up with you by my side. I hope someday I could wake up again next to you.
I reached closer for her lips and gave her a soft kiss. I miss you babe. I love you. I'm sorry.