İlk işimiz babamı dolaşmak oldu, elini yüzünü öptüm. Yalçın dediğini yaptı…
“Sizi tanımıyorum. Keşke önceden tanıyabilseydim. Duyup duymadığınızı bilmiyorum. İzninizle kızınızla evlenmek bir yuva kurmak istiyorum.”
Birbirimize sarıldık babama şimdilik veda ettik. Yalçın yanına hiçbir eşyasını almadan gelmişti, bavulları gelene kadar birkaç kıyafet almak için alışverişe çıktık. Ondan evvel taksilerde zor oluyor diyerek, araç kiraladı.
Arkadaşları birbiri peşi sıra telefon açıyorlardı, onlara durumum hakkında açıklama yapmadı. Sadece bir süre sonra düğüne hazırlanmalarını söyledi. “Yalçın”
“Efendim canım”
“Benim içinde bulunduğum durum normal olmasa da, çok merak ettiğim bir şey var”
Gözünü yoldan ayırdı, trafik yine durma noktasında ilerliyordu. “Neyi merak ediyorsun”
“Sen cümle âlem
