Sessizlik.
Sessizlik.
Sessizlik.
Sonunda biraz rahatlatıcı sessizlik.
Ve başımda bekleyen benden en az üç kat daha büyük diğer kurtlara görede oldukça sıska bir kurt yanıbaşımda bekçi olarak beklemekteydi. Stray Dogs isimli barın arkası limanın bir kısmını ve limana yanaşan gemileri gösteriyordu. Boş ve ıssız çakıl taşları ile dolu bir kumsaldı. Çakıl taşları olan kıyıda yürüyüp ahşap v pek sağlam görünmeyen iskelenin üzerine çıktım.
Kurt kısık bir homurtu çıkardı. Omzumun üstünden kurda baktım başını hayır anlamında sallıyordu. Bir adım daha iskelenin üzerinde yürüdüm. Siyah gözleri deli gibi etrafta dönüyordu. Bu büyük varlıktan ölesiye korkuyordum ama içim o kıpırtısızdı ki rüzgar esmeyen bir güz günü kadar hem de. Bende tek bir yaprak oynamıyordu.
Kurt ileri bir adım attı. Dur.
