แปรปรวน

1497 Words

ฟาง... " ฟางอยากไปไหนป่าว เดี๋ยวเซียนพาไป " เซียนถามทั้งๆที่เดินกอดคอฉันลงมา พอเดินใกล้แบบนี้แล้วรู้สึกเหมือนฉันเตี้ยมากๆเลยแฮะ " อืม ไม่รู้สิฟางไม่เคยไปไหนเลยนอกจากบ้านเซียนกับห้างที่คุณนักรบพาไป " ฉันส่งยิ้มแหยๆไปให้เซียนเพราะไม่เคยไปไหนจริงๆ " งั้น...ไปที่ที่พวกผู้หญิงชอบไปกัน " " ที่ไหนอะเซียน " ฉันถามพลางเข้าไปนั่งในรถก่อนจะคาดเบลท์ให้เรียบร้อย " ก็ไปกินข้าว กินไอติม แล้วก็ช้อปปิ้งไง " เซียนหันมาตอบพลางเลิกคิ้วใส่ฉันก่อนจะขับรถออกไป " พาแฟนไปบ่อยหรอ รู้ดีจัง " ฉันแซวเล่นๆ การได้คุยกับเซียนทำให้ฉันหายเหงาและรู้สึกไม่ต้องใช้ชีวิตแบบเกร็งจนตัวสั่นหรือกลัวอะไรเหมือนตอนที่อยู่กับคุณนักรบ " ไม่ใช่แฟนหรอก รุ่นพี่น่ะ " เซียนหันมาตอบยิ้มๆ ฉันแอบเห็นแววตาวูบไหวของเซียนเล็กน้อย คนสำคัญงั้นหรอ " รุ่นพี่คนนี้ต้องพิเศษแน่ๆ " ฉันแซวต่อ " ก็พิเศษพอๆกับของเล่นชิ้นของเฮียรบนั่นแหละ " เ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD