ฟาง...
สองวันต่อมาคุณนักรบก็บินกลับจากไทย อันที่จริงฉันได้ยินข่าวจากเซียนว่าจะคุณนักรบจะกลับมาให้เร็วกว่านี้แต่เที่ยวบินเต็ม และวันนี้ฉันก็ได้อยู่กับเซียนสองคนเป็นวันสุดท้ายเพราะอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าคุณนักรบก็จะมาแล้ว
" นั่นไงฟาง เฮียมานู่นแล้ว "
เสียงเซียนหันมาบอกฉันก่อนจะโบกมือให้คุณนักรบที่กำลังเดินมา วันนี้เซียนชวนฉันมารับคุณนักรบด้วยอีกอย่างวันนี้ฉันกับเซียนเรามีนัดกินข้าวกันและหวังว่าคุณนักรบคงจะอนุญาต
" มาด้วยกัน? "
เสียงคุณนักรบเอ่ยเชิงประโยคคำถามพลางขมวดคิ้วก่อนจะหันมามองหน้าฉัน
" ก็ใช่น่ะสิเฮีย ป่ะเราไปหาอะไรกินก่อนแล้วค่อยกลับหรือเฮียจะกลับก่อนก็ได้นะเดี๋ยวเซียนไปส่งฟางเอง "
เซียนบอกกับคุณนักรบพลางโยกหัวฉันไปมา ฉันไม่กล้ามองคุณนักรบเท่าไหร่แต่แอบเห็นคุณนักรบมองมาที่ฉันและขมวดคิ้วเหมือนสงสัยอะไรบางอย่าง
" เดี๋ยวกูไปด้วย "
คุณนักรบตอบก่อนจะเดินมาแทรกกลางระหว่างฉันกับเซียน
