คิมหันต์พากุลนิดามาจนถึงโรงพยาบาลของตัวเอง ซึ่งตอนนี้คุณหมอได้ย้ายน้องอบอุ่นมาพักที่ห้องพักพิเศษแล้วในช่วงเช้า จึงทำให้เขาและเธอได้อยู่ใกล้ชิดกับลูกสักที
กุลนิดากุมมือของลูกสาวเอาไว้แน่น ตอนนี้ลูกสาวของเธอยังไม่ฟื้นสภาพค่อนข้างสะบักสะบอมมีรอยขีดข่วนตามร่างกายพร้อมกับแผลผ่าตัดซึ่งอาจต้องใช้ระยะเวลาฟื้นฟูสักพักใหญ่ๆ คุณหมอบอกว่าพักที่นี่อีกสัก 2 สัปดาห์ก็กลับไปพักฟื้นที่บ้านได้แล้ว กุลนิดาโล่งใจขอแค่ลูกเธอปลอดภัยอะไรก็ได้ทั้งนั้น
" ถ้าลูกตื่นขึ้นมาแล้วออกจากโรงพยาบาลไปอยู่ด้วยกันได้ไหม ผมอยากดูแลเพื่อชดเชยกับวันเวลาและสิ่งดีๆที่ลูกสาวควรได้รับ "
คิมหันต์เขานั่งคิดทบทวนมาทั้งคืนแล้วว่าจะเริ่มต้นใหม่กับเธอ แม้ไม่รู้ว่าเธออยากจะเริ่มต้นใหม่กับเขาหรือเปล่า แต่ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือทำยังไงให้ลูกสาวยอมรับในตัวเขา เพราะเขาคิดว่าจะเข้าทางลูกสาวถ้าทำได้คงง้อแม่ของลูกได้เช่นกัน
กุลนิดานั่งน
