“ถ้าฉันบอกว่าอึดอัด เธอจะให้ฉันนอนหนุนตักแทนไหมล่ะ ฉันจะได้เหยียดขาไปทางนั้นแทน”
เพียงแค่นั้นหญิงสาวก็เม้มปากแน่นเพื่อกลั้นยิ้ม พลางเบือนหน้าไปมองทิวทัศน์ข้างทางแทน ก่อนหางตาของตัวเองจะเหลือบไปเห็นว่ามือของเขานั้นวางบนพนักเก้าอี้ใกล้กันกับไหล่ข้างซ้ายของเธอ ทั้งที่ตัวเขานั่งอยู่ด้านขวา เท่ากับว่าตอนนี้แขนยาวๆ ของเขากำลังพาดโอบเธออยู่กลายๆ
จะมีคนมองว่าเป็นคู่รักกันหรือเปล่าหนอ...
ต้องรักอดคิดในใจไม่ได้ แต่ไม่ว่าคนอื่นจะมองเธอและเขาเป็นแบบไหน ตอนนี้ เวลานี้ เธอขอโมเมเอาคนเดียวว่าเขาคือคนรักของเธอก็แล้วกัน คิดได้ดังนั้น ริมฝีปากอิ่มก็คลี่ยิ้มกว้าง ภาพบ้านเรือน และป่าชายเลนสองข้างทางดูน่ามองมากกว่าเดิมเป็นเท่าตัว ลมเย็นๆ ที่พัดตีเข้าหน้าและละอองน้ำที่กระเซ็นมายามที่เรือแล่นด้วยความเร็ว ทำให้เธอต้องหรี่ตาลงเล็กน้อย แต่ก็ไม่อยากหลับตาลงเพราะต้องการชื่นชมทิวทัศน์ทั้งสองข้างทาง
ชนาธิปยกมือข้าง
