Hinarap siya nito matapos na makausap ang doctor.
"Don't talk any man that way." Sabi nito bago siya iniwang nakatulala.
Wala naman siyang maalalang may ginawa siya kanina na kakaiba habang kausap ang doktor ng anak niya. Ngumiti lang siya dito.
"Ano ang masama sa pag ngiti ko?" Naguguluhang tanong niya sa sarili niya.
Ang hirap talaga nitong espellingin, para siyang mababaliw kakaisip sa mga kahulogan ng mga ginagawa at sinasabi nito. O kung dapat nga ba niyang bigyan ng kahulogan ang mga bagay na ginagawa nito sa kanya, naiisip niya na baka conscious lang siya sa lahat ng mga action sa sinasabi nito dahil sa katotohanang kumukha ito ng taong may naging malaking bahagi ng buhay niya. Minsan napapaisip siya kung dapat niya pa ba itong isipin o dapat niya pang intindihin ang mga sinasa
