“น่านะ” พีรภัทรส่งเสียงอ้อนๆ
“พี่พีช” เธอครางออกมา การอ้อนของเขาก็ทำให้ใจเธอละลาย
“ใช้ปากก็ได้นะ” สายตาออดอ้อนทำให้ใจสั่น
“อะ ก็ได้ค่ะ” เธอไม่มีทางปฏิเสธ สองพวงแก้มสุกปลั่งจนหน้าร้อน
พีรภัทรไม่รอช้า เขารีบรูดซิปและงัดท่อนบุรุษออกมา ในทันทีที่มันพ้นจากพันธนาการของร่มผ้า สิ่งที่เรียกว่าใหญ่ก็ดีดเด้งตั้งตรง
พิมมาลาพ่นลมหายใจแรง เธอรีบเอายางรัดผมมารัดเส้นผมของตัวเองเอาไว้ ก่อนจะก้มลงไป หญิงสาวยังคงหันไปมองรอบ ๆ กระจกรถของเขาใช้ฟิล์มหนาทึบถึง 80% ด้านนอกมองไม่เห็นแน่ ๆ แค่คิดว่าจะต้องทำอะไร ๆ กับเขาในที่โล่งแจ้งอล่างฉ่างอย่างนี้ หัวใจก็เต้นโครมคราม
พิมมาลาก้มหน้าลงไปทันที และอ้าปากอมท่อนใหญ่ โพรงปากที่อุ่นครอบครองแค่หัว คนตัวโตก็แทบทิ้งทวน เขาจับเส้นผมของเธอแล้วขยุ้ม เบา ๆ เด้งท่อนเนื้อสวนเข้าปากของพิมมาลา
เธอก็กินของเขาอยู่บ่อย ๆ และรู้สึกชอบซะด้วย อมทีไร ช่องทางน้อย ๆ ก็น้ำซึมทั้งวัน เ
