ภรรยาจำยอมของคุณภาคิน

ตามระราน

ตี้ด~~

เสียงโทรศัพท์มือถือสั่นระรัว มธุรดาที่กำลังไดร์ผมอยู่ในห้องแต่งตัวถึงกับต้องหยุดชะงักชั่วคราว หันไปมองนาฬิกาตรงฝาผนังเกือบได้เวลาห้าทุ่มแล้ว แต่ทว่าไม่มีวี่แววว่าสามีตัวร้ายของเธอจะกลับมา

'ว่าไงบี๋..โทรมาทำไมดึกๆดื่นๆห๊า?'

(คืนวันศุกร์ใครเขานอนกันล่ะ ดูรูปที่ส่งไปให้เสร็จแล้วก็รีบย้ายก้นออกมาด่วน ๆแชร์ locationไปให้แล้วแค่นี้แหล่ะกำลังมันส์)

กล่าวจบชัญญาก็วางสายทันที มธุรดาถึงกับขมวดคิ้วเมื่อเปิดดูรูปที่ชัญญาส่งมาให้

'สามหนุ่มเจ้าสำราญกับเหล่าพีอาร์สาวสวย แกไม่ควรพลาดโอกาสนี้นะแอนนี่'

มธุรดาพ่นลมหายใจออกมา หนุ่มเจ้าสำราญงั้นหรือ ลั้นล้าซะให้พอเพราะอีกไม่กี่นาทีจะเจอกับนรกจากเมียผู้ซื่อสัตย์และภักดีคนนี้แน่นอน ประชุมยาวงั้นหรือ แม่จะทุบให้หัวแบะเลยเชียว

แต่เอ๊ะ!นี่มันความรู้สึกจริงหรือเฟควะเอาดีๆนะยัยแอนนี่ ไม่รู้ล่ะรีบแต่งตัวก่อนดีกว่า ไนท์คลับที่ยัยบี๋ส่งมาก็อยู่ไม่ห่างจากบ้านเรือนหอที่เธออยู่กับสามีตัวดีมาก

ว่าแต่ชุดอะไรดี มธุรดาเปิดตู้ยืนเกาหัวแกร่กๆอยู่หน้าตู้เสื้อผ้าเธอจำได้ว่าเธอไม่มีชุดไปเที่ยวกลางคืนเลย

'อ๋อ นึกออกล่ะ ยัยบี๋เคยซื้อให้วันเกิดมีอยู่ชุดนึง' ว่าแล้วมธุรดาก็ไปหยิบกล่องที่เก็บชุดเดรสสีดำเว้าหน้าเว้าหลังเซ็กซี่เอาไว้หลังตู้ แต่ก่อนเธอมองว่ามันเป็นชุดยั่วสวาทผู้ชาย ไม่คิดเลยว่าวันนี้จะมีโอกาสมาสวมชุดนี้

ใช้เวลาเพียงสี่สิบห้านาทีมธุรดาก็ก้าวเข้ามาอยู่ในไนท์คลับชื่อดังแห่งหนึ่งที่ค่อนข้างหรูหราไม่เบา เสียงเพลงดังกระหึ่มจนแสบแก้วหู มธุรดาแทบจะนึกไม่ออกสักนิดว่าบรรยากาศที่อยู่กันอย่างแออัดแถมยังเบียดเสียดกันตลอดเวลาแบบนี้มันสนุกตรงไหน

"แอนนี่ทางนี้!"

ชัญญาโบกไม้โบกมือเรียก

"แกมานานแล้วเหรอยัยบี๋?"

มธุรดาทำปากยื่นค้อนเพื่อนด้วยสายตาหน่อยๆเมื่อเห็นชุดที่เบบี๋ใส่มา ทั้งเผ็ดทั้งแซ่บแหวกทั้งหน้าอกเปิดเปลือยหลัง ของเธอว่าโป๊แล้วของยัยบี๋ยิ่งกว่าหลายเท่า

แต่ก็ช่างเหอะนานๆครั้งหมายถึงเธอน่ะนานๆครั้งส่วนชัญญาปาร์ตี้เกือบทุกอาทิตย์ ไม่รู้โลกเหวี่ยงเธอกับยัยนี่มาเจอกันได้อย่างไรเดินกันอยู่คนละสายเลยด้วยซ้ำ แต่ก็สนิทกันแบบสุดๆ

"สักพักแล้ว ก็มาก่อนผัวแกนิดนึง ป่ะ ไปหาผัวแกกัน"

มธุรดาพยักหน้าเพราะเธอเองก็ไม่อยากเสียเวลามาก ชัญญาพาเธอเดินขึ้นไปที่ชั้นสอง ซึ่งเป็นมุมของลูกค้าวีไอพีที่มีระดับเหล่านักธุรกิจรวยๆมาใช้บริการ

"บี๋แกแน่ใจนะว่าเขาอยู่ในนี้"

"แน่ซะยิ่งกว่าแน่"

ชัญญาลากมธุรดามาหยุดอยู่ที่ๆมุมนึงค่อนข้างมืดและเป็นมุมสลัว เสียงเพลงดังแผ่วๆไม่ได้ดังมากเหมือนชั้นล่าง

"จัดเลยเพื่อน พรุ่งนี้แกได้หย่าสมใจแน่"

ตอนแรกมธุรดากล้าๆกลัวๆแต่พอได้ฟังชัญญาพูดเรื่องหย่า ทำให้เธอรู้สึกฮึดสู้ขึ้นมาในทันที ท่องไว้เพื่อใบหย่า เพื่อใบหย่า

"งั้นแกรอดูอยู่ห่างๆนะ เดี๋ยวฉันจัดการเอง"

"อืม ได้ๆ"

ชัญญาพยักหน้าอย่างนึกสนุก ก่อนจะยกแก้วไวน์ในมือขึ้นจิบ เชื่อว่ามธุรดาคนเดียวจัดการพวกนั้นได้ อีกอย่างเรื่องของผัวเมียปล่อยให้หยุมหัวกันเองดีกว่าส่วนคนนอกคอยซัพพอร์ตอยู่ข้างหลังก็พอ

"ไอ้คิน นั่น...นั่นเมียมึงป่ะ?"

กฤตินหันไปเห็นก่อนเป็นคนแรก มธุรดายืนกอดอกยืนอยู่ข้างหลังภาคินด้วยสีหน้าเอาเรื่อง

"คุณสามีคะ!"

ภาคินหันขวับไปหาตามเสียงเรียก สาวพีอาร์ที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็รู้ได้ทันทีว่าเจ้าที่ตัวจริงมาตาม งานเข้าแล้วไงไม่ใช่เข้าเธอแต่น่าจะเป็นคุณผู้ชายที่เธอกำลังนั่งบริการอยู่ต่างหาก

"ออกไป!"

มธุรดาไล่หญิงสาวที่นั่งขนาบผู้เป็นสามี

"ค่ะ ๆ"

น้องเชอรี่พีอาร์สาวหน้าใสรีบลุกออกไปในทันทีอย่างรู้งาน

"ใครใช้ให้คุณมาน่ะแอนนี่?"

ภาคินเอ่ยถามขึ้นอย่างหัวเสีย เขาดื่มไปหลายแก้วแต่ยังไม่ถึงขั้นเมายังเหลือสติอยู่บ้าง วันนี้เขาตั้งใจมาดื่มย้อมใจระบายให้เพื่อนสนิทฟังว่าเมียเอาแต่ตามติดหนึบแทบทำอะไรไม่ได้

ทว่าใครจะคิดว่ามธุรดาจะตามมาถึงที่นี่

"คุณทำแบบนี้ได้ยังไง คุณแต่งงานแล้วนะคะ อีพวกนี้ก็เหมือนกันไม่มียางอาย ผัวชาวบ้านทั้งนั้น พวกพี่ก็เหมือนกันไม่รู้จักเตือนเพื่อนหน่อยเหรอคะว่าคนที่เขามีเมียแล้วไม่ควรทำแบบนี้"

มธุรดาเล่นงานรวดเดียวตั้งแต่สาวพีอาร์บางคนที่ยังคงนั่งอยู่ยันเพื่อนสนิทของภาคินสามสี่คนที่นั่งหน้าถอดสีทำอะไรไม่ถูกไปตามๆกัน เพราะไม่เคยโดนเมียเพื่อนตามมาด่าขนาดนี้มาก่อน

"คือว่า...ใจเย็นๆ ก่อนนะครับน้องแอนนี่"

กฤตินเอ่ยขึ้นก่อนเป็นคนแรก แต่มธุรดาไม่อยากฟังเพราะเพื่อนสนิทก็ต้องเข้าข้างกันอยู่แล้ว เธอเอือมระอาผู้ชายแบบนี้เหลือเกิน ต่อให้เธอไม่ได้แสดงบทบาทเมียขี้หึงอยู่ภาคินก็ไม่สมควรทำกับเธอแบบนี้

"ไม่เย็นค่ะ..แอนนี่ไม่อยากฟังเหตุผลที่พวกพี่กำลังแก้ตัว"

มธุรดายกมือขึ้นกอดอกเชิ่ดหน้าใส่กฤติน

"หุบปากของคุณเดี๋ยวนี้แอนนี่! คุณไม่ควรมาลามปามเพื่อนผมแบบนี้..ขอโทษซะ!"

ภาคินออกคำสั่งปนตะคอก เขารู้สึกเสียหน้าไม่น้อยที่โดนมธุรดาทำแบบนี้ เขาไม่ใช่พวกกลัวเมียและไม่ใช่ผู้ชายที่ผู้หญิงอย่างมธุรดามาทำให้อับอายได้ง่ายๆ

"แอนนี่ผิดที่มาตามสามีที่นั่งเมาเหล้าเคล้านารีในขณะที่เพิ่งแต่งงานกันเหรอคะ?"

"แอนนี่!"

ภาคินลุกขึ้นลากมธุรดาออกห่างมาจากโต๊ะ

"ลืมไปแล้วเหรอว่าคุณเองก็ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงพวกนั้น"

ภาคินฟิวส์ขาดแต่ยังมีสติพอที่จะไม่พูดเสียงดังมาก แม้จะรู้สึกโกรธมากก็ตาม

"ได้ค่ะ คุณพูดเองนะคะว่าแอนนี่ไม่ต่างอะไรจากผู้หญิงอะไรพวกนั้น"

ความจริงมธุรดาอยากจะตบเขาให้หน้าหันด้วยซ้ำ แต่แค่นั้นไม่พอ เธอจะเอาคืนด้วยวิธีอื่น มธุรดาสะบัดแขนออกจากการถูกเขาดึงรั้งเอาไว้

"จะไปไหน!?"

มธุรดาไม่ฟัง หญิงสาวเดินตรงดิ่งไปนั่งตรงเคาน์เตอร์ที่มีบาร์เทนเดอร์กำลังยืนชงเหล้าบริการอยู่ ส่วนภาคินเดินกลับไปนั่งที่เดิม ในหัวของเขาก็ไม่ยอมผู้เป็นภรรยาป้ายแดงเหมือนกัน ขืนกลับไปตอนนี้พวกไอ้ตินมันหัวเราะเยาะตามหลังแน่ว่ากลัวเมีย คนอย่างภาคินไม่มีวันกลัวเมีย