อุ่นไอฟ้าโอบกอดลดาที่ยังคงสะอึกสะอื้น อาทิตย์ที่นั่งมองอยู่ยังเบะปาก ทำท่าจะร้องไห้ตามไปด้วย อุ่นไอฟ้าเอื้อมมือข้างหนึ่งไปจับมือบุตรชาย ส่วนมืออีกข้างคอยลูบหลังลดา หญิงสาวรู้สึกผิดขึ้นมาที่ความใจร้อนของเธอทำให้ลดาดูสะเทือนใจมากกว่าที่เธอคิด
“อุ่น...อุ่นมากับคุณตะวันได้ยังไง” ลดาที่เริ่มตั้งสติได้ถามเสียงพร่า แต่ยังไม่กล้ามองไปทางร่างของตะวัน เธอเรียกตะวันว่าคุณตามที่ชื่นเรียก แม้ว่าตะวันจะเป็นลูกชายของเธอก็ตาม
“ตอนนี้อุ่นอยู่กับตะวันค่ะ”
“อะไรนะ” ครั้งนี้ลดาเงยหน้ามองคนทั้งสองอย่างแปลกใจ
“เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนเถอะค่ะพี่ลดา แต่อุ่นอยากแน่ใจเรื่องที่อุ่นเพิ่งถามพี่ลดามากกว่า ว่ามันเป็นเรื่องจริงใช่ไหมคะ” อุ่นไอฟ้าย้ำถึงเรื่องที่เธออยากรู้อีกครั้ง ลดาเม้มปากแน่น หลบสายตาของคนถาม
อุ่นไอฟ้ารออยู่นานแต่ลดาก็ไม่ยอมเปิดปากอีก เธอเห็นลดาเหลือบมองอาทิตย์จึงเริ่มเข้าใจว่าลดาคงไม่กล้าพูดต่อหน้าลู
