เล่ห์รัก สลับตะวัน

07 บทที่ 7 - 2

คอนโดฯ ที่อินทัชพักอยู่คือคอนโดฯ หรูที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยมากนัก ที่นี่ทำให้ชายหนุ่มเดินทางไปเรียนได้อย่างสะดวกสบาย แต่ก็มีความเป็นส่วนตัวสูงและผู้คนไม่พลุกพล่าน ซึ่งมันเป็นข้อดีที่เขาชื่นชอบมาก เพราะเขาไม่อยากเป็นจุดสนใจเวลาที่พาใครมาที่นี่

‘เข้ามาสิ ยืนรออะไรอยู่’ อินทัชบอกกับหญิงสาวที่ยืนเก้ๆ กังๆ อยู่ตรงประตูห้อง ‘จะได้ช่วยดูไง ว่าพี่ควรจะเอากรงมันไว้ตรงไหนดี’

อินทัชชูกรงสุนัขที่เขาถือไว้ในมือข้างหนึ่ง ส่วนมืออีกข้างถือถุงของเล่นของใช้สำหรับสุนัขที่เขาซื้อมาจากร้านที่ตั้งอยู่ข้างๆ โรงพยาบาล

‘ว่ายังไง ช่วยคิดหน่อยสิ’ อินทัชถามย้ำ หญิงสาวจึงยอมก้าวเข้ามาในห้อง ก่อนที่เธอจะสะดุ้งเบาๆ เมื่อประตูห้องปิดอัตโนมัติตามหลังของเธอ

อินทัชระบายยิ้ม มองตามร่างบอบบางที่เดินไปยังมุมต่างๆ ของห้องรับแขก ก่อนที่เธอจะชี้นิ้วไปตรงมุมที่อยู่ใกล้กับประตูระเบียง

‘ไว้ตรงนี้ไหมคะ เผื่อตอนที่พี่ไม่อยู่ห้อง เจ้าเรนนี่จะได้ดูวิวและก็ไม่เหงา’ หญิงสาวบอกเขาพร้อมกับเรียกชื่อสุนัขตามชื่อที่เธอและเขาเพิ่งคิดร่วมกันระหว่างเดินทางมา

‘เอาสิ’ อินทัชคล้อยตามอย่างว่าง่าย เมื่อสำหรับเขา ไม่ว่าจะวางตรงไหนก็ไม่สำคัญ

อินทัชวางกรงลงบนพื้นตรงจุดที่เธอบอก ทั้งยังวางถุงของเล่นกับอาหารไว้ข้างๆ กัน หญิงสาวจึงก้มลงเล่นกับสุนัขพร้อมกับหยิบถุงอาหารออกมาดู

‘ว่าแต่เราชื่ออะไรล่ะ คุยกันมาตั้งนานยังไม่รู้จักชื่อกันเลยนะ’ อินทัชพูดด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ เมื่อดูเหมือนว่าทั้งเธอและเขาจะยังไม่ได้แนะนำตัวกันเลย

‘อุ่นค่ะ หนูชื่ออุ่นไอฟ้า’ หญิงสาวแนะนำตัวแต่ก็ยังเอาแต่สนใจเจ้าสี่ขา

‘ชื่อแปลกดีนี่ แต่ก็เพราะดีด้วย’ อินทัชนั่งลงข้างร่างบอบบาง และตั้งใจยื่นหน้าเข้าไปใกล้เพื่อเรียกร้องความสนใจจากเธอ และมันก็ได้ผล เมื่ออุ่นไอฟ้าหันมาสบตากับเขา และเขาก็มองเห็นริ้วสีชมพูบนแก้มนวลใส

‘พี่ชื่ออินทัช เรียกพี่อินก็ได้ ส่วนพี่จะเรียกเราว่าอุ่น ตกลงไหม’ อินทัชจดจ้องใบหน้างาม จนทำให้คนถูกมองต้องหลุบสายตาลง

‘ค่ะ’

‘สรุปว่าเราจะเป็นคนเข้ามาให้อาหารเจ้านี่นะ’ อินทัชอมยิ้มเมื่ออุ่นไอฟ้าตอบรับ ก่อนที่เขาจะยื่นโทรศัพท์ในมือไปข้างหน้า

‘เอาเบอร์มาสิ จะได้โทร. นัดกันได้’ อินทัชยกยิ้มที่มุมปาก ตอนที่อุ่นไอฟ้ากดหมายเลขของตัวเอง

หลังจากวันนั้น อินทัชก็ได้พบกับหญิงสาวที่เขาหมายตาเอาไว้ทุกวัน เขาและอุ่นไอฟ้าเริ่มสนิทสนมกันมากขึ้นหากแต่ความสัมพันธ์ก็ไม่ได้คืบหน้าอย่างที่ฝ่ายชายคาดหวังนัก อุ่นไอฟ้าไม่เหมือนกับผู้หญิงที่เขาเคยเจอ แม้เขาจะเห็นความหวั่นไหวในแววตาอีกฝ่าย แต่หญิงสาวก็ยังคงรักษาระยะห่าง หลายครั้งที่เขาลองหยอดคำหวาน แต่หญิงสาวกลับไม่ฉวยโอกาสตอบรับแบบที่หญิงสาวคนอื่นๆ เป็น

อุ่นไอฟ้าทำให้เดือนมหาวิทยาลัยอย่างเขาสูญเสียความมั่นใจไปบ้าง แต่อีกใจก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกอยากเอาชนะ อยากเป็นเจ้าของหัวใจของเธอ

เขาพยายามติดต่อกับเธอในช่วงเวลาอื่นๆ แต่ก็เป็นไปได้ลำบากเมื่ออุ่นไอฟ้าชอบอ่านหนังสือเรียนและยังทำงานพิเศษในช่วงหลังหกโมงเย็นของทุกวันอีกด้วย เขาเคยแอบไปดูหญิงสาวที่ร้านกาแฟที่เธอทำงานอยู่ และเขาก็ได้รู้ว่าไม่ได้มีแค่เขาที่กำลังให้ความสนใจอุ่นไอฟ้า

หลังจากที่ทนหงุดหงิดใจอยู่ร่วมสัปดาห์เขาก็เสนองานพิเศษให้หญิงสาว เขาจ้างอุ่นไอฟ้าให้มาเป็นแม่บ้านที่ห้องของเขารวมถึงทำอาหารให้เขากินทั้งมื้อเช้าและมื้อเย็น

‘ไหนๆ อุ่นก็ต้องมาหาเจ้าเรนนี่ทั้งเช้าและเย็นอยู่แล้ว ก็ช่วยดูแลห้องให้พี่ด้วยแล้วกัน อุ่นก็เห็นว่าห้องพี่รกจะตาย’ อินทัชอ้างกับหญิงสาวที่กำลังทำท่าลังเล ‘พี่จะให้เงินเดือนๆ ละสองหมื่นบาท ถือว่าควบทั้งตำแหน่งแม่บ้านและแม่ครัว’

อุ่นไอฟ้าทำท่าตกใจเมื่อเงินที่อินทัชเสนอนั้นมากกว่าเงินที่เธอได้จากงานพิเศษหลายเท่า หญิงสาวขอเวลาคิดหนึ่งคืน แล้วตอบรับเขาในวันถัดมา ทำให้ความขุ่นมัวในใจของอินทัชหายไปทันที

แม้จะต้องแลกกับการที่ทำให้เขาไม่สามารถพาสาวๆ คนอื่นมาที่ห้องนี้ได้อีก แต่อินทัชก็ยังรู้สึกว่าคุ้มค่าอยู่ดี

เมื่อนานวัน นอกจากเรื่องหน้าตาที่สะสวยของอุ่นไอฟ้า อินทัชยังพบว่าการได้พูดคุยกับอีกฝ่ายทำให้เขาทั้งสนุกสนานและสบายใจ เพราะอุ่นไอฟ้าเป็นคนอารมณ์ดี เรียบง่าย เข้าอกเข้าใจผู้อื่น แต่ในขณะเดียวกันก็มีมุมออดอ้อนและช่างเอาใจจนทำให้เขาติดใจในเวลาที่ได้อยู่ใกล้ๆ เธอ

‘พี่อินคะ’...

อินทัชเผลอยิ้มยามที่คิดถึงเสียงหวานละมุนที่อุ่นไอฟ้าเคยใช้เรียกขานเขาและมักจะมาพร้อมกับรอยยิ้มหวานๆ ที่จากนี้มันคงไม่มีอีก

ไม่สิ...มันไม่มีมาตั้งนานแล้ว และเขาเป็นคนที่ทำให้มันหายไป

อินทัชคิดถึงภาพเมื่อตอนกลางวัน ตอนนี้อุ่นไอฟ้ามีครอบครัวของเธอที่ต้องดูแล มีสามีที่ดูรักและห่วงใยอุ่นไอฟ้ามาก และยังมีลูกที่เป็นห่วงคล้องใจของพวกเขา

แต่อยู่ๆ คิ้วเข้มก็ขมวดเข้าหากันเมื่อเพิ่งสังเกตได้ถึงสิ่งที่เขาละเลยไปก่อนหน้า

ตอนที่เขาคบหากับอุ่นไอฟ้า หญิงสาวเพิ่งเข้ามาเรียนปีหนึ่งเท่านั้น แต่ดูจากรูปร่างของเด็กชายที่ชื่ออาทิตย์ ลูกของอุ่นไอฟ้าน่าจะอายุราวๆ สี่ถึงห้าขวบ นั่นหมายความว่าอุ่นไอฟ้าคบหากับรามหลังจากที่เลิกรากับเขาไปไม่นานและยังมีลูกกับผู้ชายคนนั้นทั้งๆ ที่ยังเรียนไม่จบอีกด้วย

ไม่ใช่...นั่นไม่ใช่อุ่นไอฟ้าที่เขารู้จัก อุ่นไอฟ้าไม่ใช่คนปล่อยตัวปล่อยใจกับใครง่ายๆ แบบนั้น

ดวงตาของอินทัชสว่างวาบ หรือว่าบางที...

อินทัชผุดลุกขึ้นมานั่งตัวตรง แววตาของเขามุ่งมั่น เมื่อคิดขึ้นมาว่าเขาจะต้องหาคำตอบของเรื่องนี้ให้แน่ชัดให้ได้