The Battlefield

Chapter Six

[Happy new year guys ]

"Run for your lives"

Tumungo na lamang ako sa garden na tinambayan ko kagabi at tulad ng ginawa ko noon ay muli kong inihiga ang aking sarili sa damuhan at hindi ko na lamang pinansin ang mga bulong bulongan sa aking tabi .

I have my own.

Ipikit ko ang aking mga mata at inilagay ang aking bisig sa aking likuran.Ngunit muli kong na imulat ang aking mga mata ng maramdaman kong may tumabi sa akin .

"Sino ka ba talaga Rylie?"

"Huwag mo ng alamin pa shan dahil saglit lang akong mananatili rito at sa oras na mahanap ko na ang dapat kong mahanap ay parang bula rin akong mawawala kaya huwag ka ng mag sayang pa ng oras para malaman kong sino ako."

Muli akong tumingin sa kalangitan at agad kong napansin ang unti unting patak ng ulan ngunit wala man lang responde ang katawan ko samantalang ang iba naman na nakatambay sa loob ng grade na kasamahan ko ay mga nagsialisan na upang hindi na abutin pa ng ulan na paparating .

"Wala ka bang balak sumilong?"

"Wala ka bang balak umalis shan at pwede ba tigilan mo na ang katatanong mo"

" i have rights para tanong ka sa mga bagay nagusto kong malaman dahil akin kana na ngayon"

"At paano mo naman  na sabi na sayo ako talaga"

"Dahil sa hinalikan mo ako at bilang prinsipe ng lugar na ito kailangan mo yung pagbayaran kong ayaw mong mamatay"

"Hindi ako takot mamatay shan"

"pwes ako hindi!Hindi ako papayag sa gusto mong mangyari!"

Seryoso akong tumingin kay shan at kasabay nito ang malakas na pagbuhos ng ulan .

"Walang puwang sa puso ko ang pag ibig shan kaya matutuo ka na lamang tumulad sa ulan na bawat patak nito ay saglit lang"

Tinalikuran ko na lamang ito at hinayaan ko ang aking sarili na mabasa ako ng ulan. Inilagay ko ang aking kamay sa aking bulsa at tumingin sa madilim na kalangitan at muli akong naglakad ngunit napatigil ako sa aking paglalakad ng bigla na lamang may humila sa aking braso at mas lalong ikinalaki ng mga mata ko ng bigla na lamang may kumabig sa likuran ng aking ulo dahilan upang maglapat ang aming mga labi .Isang matamis na halik ang ibinigay sa akin ni shan at tila may kong anong mahika ang pumasok sa aking katawan at nagawa kong sagutin ang bawat halik nito ngunit saglit lamang iyon dahil agad ko itong tinulak at mabilis akong tumakbo papalayo rito.

"Magiging Akin ka rin Rylie tandaan mo yan!"

Napatigil na lamang ako sa aking pagtakbo dahil sa isinigaw nito ngunit tulad ng dati ay tinakbohan ko lamang ito .

"Hindi mo ko kilala shan at sa oras na makilala mo ako ay baka ikaw na rin mismo ang tumalikod sa lahat ng sinasabi mo"

Bulong ko sa hangin at muli kong ipinapatuloy ang aking pagtakbo pabalik ng dormitoryo.Nang makarating na ako sa loob ng dormitoryo ay agad kong hinubad ang suot kong hood at ibinigay sa babaeng lumapit sa akin mabilis akong tumulak sa hagdanan patungo sa ikalawang palapag ngunt agad akong napatihil ng marinig ko ang malakas na sigaw ni shan sa pangalan ko na maririnig sa buong bulwagan .

For freaking shake is he out of his mind!Damn!

Mabilis akong lumingon dito  at isang kisap mata lamang ay nasa likudan na nito ako ,mabilis kong hinawakan ang balikat nito at sa susunod na pagkisap mata ko ay nasa loob na kami ng kwarto ko ,mabilis akong naglakad sa harapan nito at isang masamang tingin ang ipinukol ko dito.

"Nasisiraan ka na ba ng bait binatang PRINSIPE!"

"kung Oo ang isasagot ko maniniwala kaba?"

Tumitig ako ng seryoso kanyang mga mata .

"Umalis kana!"

Saad ko rito at agad kong hinawakan ang balikat nito at isang iglap lamang ay wala na ito sa aking tabi ,kasabay ng pagkawala nito ay syang namang pagbukas ng pintuan at inluwa noon si hamil na humahangos.

"Salamat naman at ligtas ka lang master!"

Tumingin ako sa kanya at naupo sa gilid ng kama .

"Ikaw yata ang kailangan kong tanongin ng ganyan matapos ang nangyari sa ating dalawa"

"May nang-ya-yari sa ating dalawa?"

nabubulol nitong wika na halata sa boses nito ang pagkagulat .Napahilamos na lamang ako sa aking mukha bago ako gumawa ng dark ball sa aking kamay.Mabilis kong inihagis ang ginawa kong atake sa kanya na hindi naman nito nagawng iwasan bago pa tuluyan nitong maabo ay ipanaglaho ko na lamang ang aking atake at nahiga na ako sa aking kama wala na akong pakialam kong ano mang isipin ng ungas na ito ang mahalaga lang sa akin ay ipikit ang aking mga mata at takasan ang mundo .

Tanging ang pagtulog na lamang ang naging sansalan ko sa tuwing gusto kong iwanan kahit saglit lang ang magulong mundo.