Our talk went on. Agad din naming iniwan ang usapin tungkol sa akin. I made an effort for that.
Mag-aalas seis na nang naisipan naming umalis. They pressured me to join the sleepover. But I was adamant. Marami talaga akong gagawing ipapasa bukas. As much as I wanted to join, I needed to prioritize.
“Addy.”
Nilingon ko si Michelle na nasa aking likuran. May pangamba at pag-aalala ang kanyang mukha habang nakatunghay sa akin. Nag-aagaw ang mga iyon at ayaw magpatalo sa isa’t isa.
“S-si Brett . . .”
Umayos ako sa pagkakaharap sa kanya, kuryuso sa iniisip kong pag-amin niya. “Anong meron kay Brett?”
She bit her lower lip. Kumunot ang noo ko sa nakitang naglalarong mga emosyon sa mukha niya. Tila pinag-iisipan niya kung dapat ba niyang sabihin o hindi.
“Michelle, anong meron kay Brett?”
