Kabanata 9.2

2300 Words

After almost forty-five minutes, narating ko na rin ang eskwelahan. Nagtanong-tanong ako kung nasaan ang guidance office. Makalipas ang ilang minutong lakad at takbo, narating ko na rin ang opisina. I knocked three times before my child’s teacher opened it for me. I smiled at her apologetically. “Sorry, I’m late.” Ngumiti rin siya sa akin. “It’s okay, Miss Fortalejo. Pasok po kayo.” I nodded and entered the room. “Say ‘sorry’, young man. Mali ang ginawa mo. That’s all we ask from you.” Dumako ang mga mata ko sa isang babae at lalaki, probably a couple, na nasa harap ng guidance counselor. Nasa gitna nila ang isang batang lalaki. Sa kabilang panig naman ay ang anak ko, nag-iisa. Nakaupo siya at yukong-yuko. He was fiddling with his fingers. His cheeks were red and he seemed like he cr

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD