Pilit ang pagbanayad ko sa mga emosyong naghihimutok sa loob ko. But my heart took precedence. Hindi na makasingit ang isip ko.
Before me was the great Iñigo of the Villaraza clan. In his simple white shirt and black jeans, he was no doubt the firstborn. Ang malakandila niyang mga daliri ay metikulosong hawak ang iniinom na kape. Bawat galaw niya ay tila kalkulado, walang puwang sa pagkakamali.
His presence always demanded attention. Kaya hindi na kataka-takang marami ang napapatingin sa gawi namin. Mabuti na lamang at walang naglakas-loob na lumapit.
“So, are you a boyfriend of my Mommy, too?”
Gulat na nilingon ko ang aking anak. Ang tamad na mga mata ni Kuya Iñigo ay bumaling sa kanya. My Pocholo was curious. His eyes revealed how he was fascinated with the man with us.
“P-Pocholo,
