รวมเรื่องเสียว สั้น ๆ แซ่บ ๆ

4.พันธนาการรัก สัมพันธ์สวาท NC25++

ณิชาหันกลับมามองชาลี ดวงตาแดงก่ำ ริมฝีปากสั่น

"ชาลีคุณ พูดอะไรหน่อยสิ อย่าบอกนะว่าคุณ คบกับเธอจริง ๆ"

ชาลีไม่ตอบทันที เขาถอนหายใจแล้วพูดเสียงเรียบเย็น

"กลับห้องไปซะณิชา นี่มันไม่ใช่เรื่องของเด็ก"

คำว่า "เด็ก" เหมือนมีดแทงใจเธอซ้ำอีกครั้ง ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา "คุณหลอกหนู... คุณแค่ต้องการผลักไสใช่ไหม เพราะกลัวใจตัวเอง กลัวจะรักหนูกลับ!"

ชาลีขบกรามแน่น

"ฉันไม่ได้รักใครทั้งนั้น และเธอก็ไม่ใช่คนพิเศษ หยุดคิดเข้าข้างตัวเองได้แล้วณิชา!"

เสียงตวาดของเขาทำเอาผู้หญิงที่มากับเขาถึงกับเงียบไป ณิชายืนอึ้ง ใบหน้าเธอซีดเผือด น้ำตาไหลอาบแก้มก่อนจะหันหลังวิ่งขึ้นไปบนห้อง ปล่อยให้บรรยากาศเย็นเยียบลงทันตา

ชาลียืนนิ่งอยู่นานก่อนจะพูดกับผู้หญิงข้างตัวเบา ๆ "เธอไปได้แล้ว เงินอยู่ในซอง"

ผู้หญิงคนนั้นทำหน้าตกใจ "คุณจ้างฉันมาแค่...เพื่อหลอกเธอเหรอ"

เขาไม่ตอบ แค่หันหลังเดินไปยังห้องทำงาน ปล่อยให้เธอออกไปเองโดยไม่มีคำลา

หัวใจของเขาเหมือนถูกกรีดด้วยความรู้สึกผิดที่ยากจะลบเลือน แต่เขาเลือกแล้ว เลือกจะทำร้ายเธอเพื่อไม่ให้เธอเจ็บกว่านี้ในอนาคต

แต่สิ่งที่ชาลีไม่รู้ คือผู้หญิงคนนั้นตั้งใจจะจับเขา เธอแอบใส่ยาปลุกเซ็กส์ ในน้ำดื่มที่เสิร์ฟให้เขาทันทีที่ถึงบ้าน

เวลาผ่านไปไม่นาน ร่างสูงที่นั่งสงบเงียบในห้องทำงานเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติ ร่างกายร้อนวูบวาบ หัวใจเต้นแรงอย่างไม่ปกติ ลมหายใจถี่ขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้

"บ้าเอ๊ย... เกิดอะไรขึ้นกับฉัน"

เขาคว้าขวดน้ำมาดื่ม แต่ยิ่งดื่มยิ่งร้อนในอก สมองพร่าเบลอ ร่างกายกระตุกเบา ๆ จนเขาต้องยันโต๊ะไว้ไม่ให้ล้ม

ทั้งบ้านเงียบ มีเพียงเขากับณิชาอยู่ และยากำลังออกฤทธิ์เต็มที่ เขาออกจากห้องทำงานอีกครั้งเพื่อหาน้ำดื่ม

บ้านทั้งหลังเงียบสงัด มีเพียงเสียงลมหายใจหนัก ๆ ของชายคนหนึ่งที่นั่งพิงผนังในห้องนั่งเล่น

แสงไฟจากโคมตั้งพื้นสาดสีเหลืองสลัวไล้ไปตามเรือนร่างหนาแน่นของเขา ชาลี เหงื่อซึมตามขมับ มือสองข้างกำแน่นอยู่บนเข่าตัวเอง กล้ามแขนตึงเกร็งเหมือนกำลังฝืนต่อต้านอะไรบางอย่างที่กำลังปะทุอยู่ภายในร่างกายเขา

ฤทธิ์ยาร้อนวาบไปทั่วช่วงท้อง ความกระหายอย่างไม่ควรเกิดขึ้นถาโถมเข้าใส่จนเขาแทบหายใจไม่ออก ใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ ราวกับร่างกายไม่ใช่ของเขาอีกต่อไป

"เวรเอ๊ย..." เขาสบถต่ำ ๆ ผ่านไรฟัน กัดกรามแน่นเพื่อฝืนตัวเองไม่ให้เดินขึ้นไปบนห้องของเธอณิชา

แต่เสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังขึ้นที่บันไดก่อนจะหยุดลงตรงหน้าเขา

เด็กคนนั้น...ไม่ใช่แล้ว เธอคือผู้หญิงเต็มตัว ร่างบางในชุดนอนผ้าบางเบาสีครีมที่แนบชิดเนื้อจนแทบมองทะลุ ทุกส่วนบนร่างเธอสั่นไหวเพียงแค่สายตาคมเข้มคู่นั้นตวัดมองมา

"ชาลี คุณไม่เป็นไรใช่ไหมคะ" เสียงของเธอสั่น แต่กลับแฝงความกล้าเกินกว่าผู้หญิงอายุยี่สิบจะควรมี เธอเห็นเขามีท่าทางแปลกแม้จะโกรธเขาอยู่มากก็ตาม

เขาเบือนหน้าหนีทันทีที่เธอเดินเข้ามาใกล้ กลิ่นครีมอาบจากกายเธอลอยมาแตะจมูกเขา ความร้อนในอกพุ่งสูงขึ้นจนชาลีเผลอกัดฟันแน่นขึ้น

"กลับขึ้นไป" เสียงเขาแหบพร่า ต่ำและเข้มจนเธอสะดุ้งเล็กน้อย แต่ไม่ถอย

ณิชาไม่พูดอะไร เธอแค่เดินเข้าไปใกล้อีกนิด นั่งย่อลงตรงหน้าชายที่เธอรักมาตลอด ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่น เธอรู้ว่าเขากำลังสู้กับบางอย่างอยู่

"คุณตัวร้อน หน้าแดงด้วย" เธอวางมือแตะที่หน้าผากเขาเบา ๆ แต่ทันใดนั้นเอง มือหนาของเขาก็คว้าเข้าที่ข้อมือของเธออย่างรวดเร็ว แรงบีบทำให้เธอสะดุ้ง แต่ไม่ได้ร้องออกมา

ชาลีหายใจแรงขึ้น แววตาแดงวาว มองสบดวงตากลมโตของเด็กสาวตรงหน้าแล้วกัดฟันแน่นกว่าเดิม

"กลับขึ้นไปก่อนที่ฉันจะทำเรื่องเลว ๆ ลงไป...ณิชา"

เธอส่ายหน้า ดวงตาฉ่ำวาวไหวสะท้อนความกลัว...และความต้องการ

"ทำสิคะ หนูอยู่ตรงนี้แล้วอยู่กับคุณ"

คำพูดของเธอเหมือนชนวนสุดท้ายที่จุดไฟในอกเขาให้ลุกโชน เขาดันร่างเธอลงไปกับพื้นพรมอย่างรุนแรงจนแผ่นหลังบางแนบกับพื้น มือหนาขยุ้มเสื้อผ้าบางเบาของเธอไว้แน่น ก่อนจะฉีกมันออกอย่างไม่ลังเล

ณิชาร้องเบา ๆ ด้วยความตกใจ ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อเขาคร่อมทับร่างเธอไว้ ดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งและแรงปรารถนาแบบชายผู้หลุดการควบคุม

"เธอเลือกทางนี้เอง อย่าหวังว่าจะถอยได้อีกนะณิชา"

ณิชาเม้มปากแน่น เธอกลัว แต่ไม่ถอย ดวงตาเต็มไปด้วยหยาดน้ำตา แต่มือเล็กกลับเลื่อนแตะข้างแก้มกร้านของเขาอย่างอ่อนโยน

"งั้น ทำให้หนูเป็นของคุณไปเลยสิ"