รสาบัณฑิตใหม่วัย 21 ปี ไปเที่ยวส่งท้ายก่อนกลับไทยในหมู่บ้านชาวนาที่ขุดเจอศพผู้หญิงเกือบร้อยเมื่อเดือนก่อน เธอผู้เป็นสาวกพอดแคสต์ฆาตกรต่อเนื่องจะพลาดโอกาสมาเป็นไทยมุงในสถานที่จริงได้ยังไงกัน แต่แล้วจู่ๆ รสาก็ฟื้นขึ้นมาพบว่าตัวเองอยู่ในร่างของ ‘ว่านเฟยเฟิ่ง’ ลูกคุณหนูวัย 18 ปีที่ร้ายกาจจนแม่เลี้ยงและปู่ส่งมาแต่งงานในหมู่บ้านชนบทปี 1980 เพื่อกำจัดให้พ้นหูพ้นตา ทีแรกเธอหลงดีใจคิดว่าจะได้ใช้ชีวิตสโลว์ไลฟ์เป็นนางเอกทะลุมิติแบบนิยายที่ชอบอ่าน จากนางร้ายปลายแถวสู่นางเอกครบเครื่องทุกความเก่งกาจอะไรเถือกนั้น แต่มันกลับไม่ง่ายเช่นนั้น เพราะเธอดันมาอยู่ในหมู่บ้านเดียวกันกับที่ขุดเจอศพเหล่านั้น นอกจากจะค้นพบว่าความสามารถตัวเองไม่ใช่ระดับนางเอกแมรี่ซู ความฉลาดก็งั้นๆ สกิลการสืบสวนก็ไม่มี ไหนจะลูกเลี้ยงและแม่สามี แถมยังต้องแบ่งเวลาไปช่วยผีที่คอยตามมาขอความช่วยเหลือถึงบ้านอีก ทางเดียวที่จะมีชีวิตแบบไม่ห่วงหน้าพะวงหลังคือรีบหาเงิน แล้วกล่อมสามีที่ยังไม่เคยเจอหน้าให้ไปซื้อบ้านไกลๆ ก่อนฆาตกรจะเริ่มลงมือ “ตอนเป็นไทยมุงก็สนุกดีอยู่แหละ แต่เป็นผู้ประสบภัยแบบนี้ ใครไหวก็ไปก่อนเลย”

เสิ่นหรงลี่คุณหนูรองผู้อ่อนหวานดูบอบบาง และเก็บตัว หนีออกจากจวนหลังนางสังหารมารดาของตนจนสิ้นใจ ตามคำสั่งของมารที่ดังก้องอยู่ภายใน เมื่อเห็นเลือดซึมออกมาจากลำคอผู้เป็นแม่ กระแสความคิดก็พลันกลับมาเป็นของตนเอง “หนี” คือสิ่งแรกที่คุณหนูรองผู้นี้คิดได้ เสียงนั้นมีเพียงตัวนางที่ได้ยิน หากรั้งอยู่รอแม้อาจรอดพ้นบทลงโทษ แต่โทษฐานของการเป็นผู้ติดต่อมาร หากไม่ถูกทำพิธีไล่ผี ก็ย่อมต้องถูกกังขังไว้ไม่มีวันได้อิสระ จะทางใดก็ล้วนเป็นผู้อื่นเลือกให้ทั้งสิ้น เมื่อหมดหนทางเช่นนี้ นางจึงต้องหนี ให้อย่างน้อยครั้งหนึ่งในชีวิตหรงลี่ได้เลือกจุดจบด้วยตนเอง ‘ดี คิดเช่นนี้ดียิ่ง คนชั่วช้าสังหารมารดาไม่สมควรอยู่บนโลกนี้’ เสียงนั้นดังก้องขึ้นอีกครั้ง เสิ่นหรงลี่กลั้นใจกระโดดลงผาน้ำตก คิดปลิดชีพตนชดใช้ความผิด แต่ทว่า…นางกลับฟื้นคืนสติขึ้นมาเคียงข้างกับชายบาดเจ็บปางตายผู้หนึ่งเสียได้ คุณหนูรองผู้ความคิดและจิตใจไม่มั่นคง หลงคิดเอาว่าสวรรค์คงต้องการให้นางช่วยชีวิตคน ไถ่โทษที่เอาชีวิตผู้อื่นจึงไว้ชีวิตไว้ หรงลี่มิได้รู้ตัวเลยว่ากำลังนำตนเองไปผูกติดกับชายผู้ขึ้นชื่อว่าเป็นจอมมาร “ในโลกนี้ไม่มีที่สำหรับตัวข้าอีกแล้ว ข้าเพียงอยากขอติดตามไปในฐานะบ่าว” “หวังเพียงเท่านี้ เสื้อผ้าหน้าตาผิวพรรณล้วนไม่ใช่คนชนชั้นบ่าว เจ้าจะทนได้หรือ” “หากทนไม่ได้แล้วจะทำอย่างไรเจ้าคะ ให้ข้าไปตายเอาดาบหน้าหรือ อย่างน้อยหากเป็นท่าน บุญคุณที่ได้ช่วยเหลือชีวิต คงไม่ทำให้ท่านใจร้ายกับข้ามากจนเกินไปนัก”

หลี่เซวียนอี้นึกว่าได้ดื่มเหล้ามงคลเพราะเจาจ้าวหลงรักนางสุดหัวใจ จึงได้หาทุกทางบันดาลงานแต่งงานนี้ให้เกิดขึ้น แต่แท้ที่จริงมันมีความจริงที่ถูกซุกซ่อนเอาไว้ ความสุขของคุณหนูหลี่มลายหายไปสิ้น นางเป็นเพียงผู้หญิงที่หน้าตาเหมือนคนรักของเขาที่ตายไปแล้วเท่านั้น นั่นจึงทำให้เซวียนอี้เจ็บปวด จนต้องขอแยกทาง

‘เป็นคนดีไปก็ไม่มีใครรัก ทุ่มเทเท่าไหร่สุดท้ายไอ้พระเอกก็ทิ้งข้าไปรักกับแม่นางเอกที่ไม่เคยทุ่มเทอันใดให้ เช่นนั้นก็ร้ายแทนแล้วกัน!’ ไป๋ลี่เฟยดื่มยาพิษเพื่อช่วยเหลือชายผู้เป็นที่รักไว้ เกิดวิญญาณหลุดลอยไปเห็นว่าเรื่องราวของนาง(?) ถูกบอกเล่าอยู่ในกล่องสี่เหลี่ยมน่าประหลาด แล้วดูนั่นเหตุใดจึงเลือกหญิงสาวหน้าตาจืดจางเช่นนั้น มาแทนตัวไป๋ลี่เฟยสาวที่นับว่าน่ารักน่าเอ็นดูงดงามเป็นหนึ่งในสี่ของเมืองหลวงกัน?! ยังกรุ่นโกรธได้ไม่เต็มที่กล่องนั้นก็ฉายภาพเป็นเหตุการณ์ที่นางเสียสละตนเองดื่มพิษเจ็ดทวารสี่ทรมานพอดี ไป๋ลี่เฟยที่เป็นวิญญาณจึงอยากตั้งใจดูว่ามีสิ่งใดเกิดขึ้นตามมา ลี่เฟยพบว่าการกระทำของนางไม่ถูกจารึกลงในหัวใจเขาเลย ต้องกลับกลายเป็นหญิงโง่งม เป็นสิ่งที่คน ณ ที่แห่งนี้รู้สึกเวทนาสงสาร “นี่ล่ะนะ นางรองน่าสงสารจริงๆ ทำไปเท่าไหร่ คนไม่รักเขาก็ไม่รักอยู่ดี” ลี่เฟยอดทนดูไปจนถึงตอนจบพวกเขาที่เป็นพระเอกนางเอกก็ใช้ชีวิตอย่างสุขสม องค์ชายสามที่นางหลงรักเอาชนะหัวใจไป๋ซินหยานที่ผู้คนในที่แห่งนี้เรียกว่านางเอกมาเป็นฮองเฮาคู่บัลลังก์ได้ในที่สุด เมื่อทำดีแล้วไม่เห็นค่าไม่แม้แต่จะไว้อาลัยให้เช่นนี้ หากข้าได้กลับไปจะขอเป็นตัวการขัดขวางสิ่งที่องค์ชายสามปราถนา บัลลังก์ทองหรือ พลังมากมายเหนือผู้คนงั้นหรือ นางไม่มีวันให้เขาได้ครอบครอง

นักดับเพลิงหญิงที่ผันตัวมาเป็นเจ้าของร้านอาหารแบบ Farm to Table ที่ลงมือทำเองทุกอย่างในโลกยุคปัจจุบัน จู่ๆ ก็ตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองกลายเป็นตัวประกอบหญิงในนิยายที่อ่านไปได้จนเกือบจบเรื่อง ซึ่งเป็นตัวละครที่น่าจะตายไปตั้งแต่บทแรก ‘เสิ่นลี่อิง’ เธอตายระหว่างเดินทางไปแต่งงานกับหนิงอ๋อง เจ้าของฉายาเทพสงครามแห่งแคว้นตู้ตัวร้ายของเรื่อง ทีแรกเธอต้องการจะใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกลืนหายไปในเมืองเล็กๆ ที่ห่างไกลจากเมืองหลวงนี้ แต่เรื่องราวกลับไม่ง่ายเช่นนั้น เพราะเจ้าลูกชายในวัย 3 หนาวของตัวร้ายที่จะกลายเป็นผู้ช่วยพระเอกทำลายพ่อตัวเองในอนาคตดันมาสลบอยู่หลังบ้านเธอซะได้ เด็กคนนี้เป็นตัวแปรสำคัญที่ทำให้ตัวร้ายถลำลึก หากปล่อยไปให้อาจารย์ของพระเอกมาเจอและนำไปเลี้ยงดู แผนอันแยบยลที่บีบให้พ่อลูกต้องฆ่ากันจำต้องเกิดขึ้น เมื่อหนิงอ๋องได้รู้ว่าศัตรูที่ตนสังหารคือบุตรชายเพียงคนเดียว เมื่อนั้นสงครามที่ยาวนานก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ จากเทพสงครามที่น่ายำเกรงกลับกลายเป็นทรราชผู้ถูกเกลียดชัง ไม่ได้การล่ะ ถ้าสงครามเกิดขึ้นต่อให้เธอหลบไปอยู่ไกลปืนเที่ยงเพียงไหนก็คงไม่อาจรอดพ้นความเลวร้ายของสงครามได้ แม้จะยังไม่ได้กราบไหว้ฟ้าดินก็ขอทำหน้าที่แม่เลี้ยงเฉพาะกิจปกป้องดูแลเด็กคนนี้จนกว่าจะถึงเวลาที่สมควร “เด็กน้อยเชื่อพี่สาวเถิดนะ ตอนนี้ข้ายังพาเจ้าไปหาพ่อไม่ได้ ไว้รอพวกมันตายใจ ข้าสัญญาจะพาเจ้ากลับไปหาพ่อแน่นอน”