บทที่ 2.1 - แรกเริ่มก็หวงซะแล้ว (เปิดห้องสำคัญให้เธออยู่)
1046 คำ
หลังจากได้รับคำสั่งจากนายท่าน แม่บ้านประจำคฤหาสน์ที่อยู่มานานกว่าทศวรรษก็เรียกเด็กรับใช้ทุกคนให้ขึ้นมาช่วยกันทำความสะอาดห้องใหญ่ เปลี่ยนผ้าปูที่นอน เปลี่ยนผ้าม่าน ปัด กวาดเช็ดถู เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นดูใหม่เอี่ยมอ่อง เนื่องจากห้องใหญ่เป็นห้องที่ได้รับการทำความสะอาดทุกอาทิตย์เป็นประจำ นายท่านไม่เคยเปิดใช้ห้องนี้เลยสักครั้ง ไม่มีใครรู้ประวัติความเป็นมาของห้องใหญ่อันงดงาม ทุกคนรู้เพียงว่าห้องนี้เป็นห้องที่นายท่านหวงแหนมากที่สุด ถึงขนาดปิดตายเอาไว้ตลอดเวลาและไม่เคยให้ใครถือกุญแจห้องเฉกเช่นห้องอื่นๆ
เมื่อถึงกำหนดทำความสะอาด มีเพียงหัวหน้าแม่บ้านอย่างคุณอารีเท่านั้นที่ได้รับความไว้วางใจให้กุญแจมาไขเปิดห้อง
“คืนนี้นายท่านจะนอนห้องใหญ่หรือป้า” สาวใช้คนหนึ่งกระซิบถามขณะบรรจงเช็ดแจกันที่มีมูลค่าสูงเฉียดล้าน
“อืม” อารีตอบเพียงสั้นๆ แต่ดูเหมือนคำตอบที่สั้นแสนสั้นจนเกินไปไม่ใช่สิ่งที่ลูกน้องต้องการ
“นอนทำไมอะป้า ปกติไม่เคยเห็นท่านจะนอนห้องนี้เลยนะ ทั้งๆ ที่ห้องนี้ใหญ่ที่สุดในบ้าน แถมยังรักยังหวงห้องนี้ยิ่งกว่าอะไร แล้วผู้หญิงคนที่คุณพีทพามาพบนายนี่เป็นใครกันป้า สำคัญมากเหรอ หนูไม่เคยเห็นนายพาผู้หญิงคนไหนมาบ้านเลยนะ หรือว่าคุณคนนี้จะเข้ามาเป็นนายหญิงของเราป้า นี่พวกเรากำลังมีจะมีนายผู้หญิงแล้วเหรอ”
“นังคนนี้นิ หล่อนจะถามให้มากความทำไมยะ ฉันไม่ได้ว่างมาตอบทุกข้อที่พวกหล่อนสงสัยกันหรอกนะ ถ้าอยากรู้นักก็ไปถามนายท่านเอง อีกประเดี๋ยวก็คงจะมาแล้ว” อารีสลัดแขนที่เหล่าสาวใช้ต่างพากันเกาะรอคำตอบตาแป๋ว
พอได้ยินว่าอีกประเดี๋ยวนายท่านกำลังจะมา ต่างคนต่างลุกไปทำหน้าที่ของตัวเองอย่างขะมักเขม้น นายท่านไม่ใช่คนใจดีเท่าใดนัก นับเป็นคนดุและเข้มงวดพอตัว ขนาดบอดี้การ์ดทำงานพลาดแค่นิดเดียวยังถูกปืนยิ่งสั่งสอน โดนขาโดนแขนว่ากันไป อยู่ที่ว่าความผิดนั้นร้ายแรงมากแค่ไหน
บางคนพลาดพลั้งทำงานพลาดและงานชิ้นนั้นเป็นงานชิ้นสำคัญที่นายท่านตั้งความหวังเอาไว้สูง บทลงโทษก็ย่อมสาหัสพอสมควร
แม้หันหลังเดินนำหน้าแต่ทุกย่างก้าวแมทธิวรับรู้ได้ถึงอาการสั่นประหม่าของสาวน้อยที่ก้มหน้าก้มตาเดินตามเขาอย่างว่าง่าย
“ถึงแล้ว” เขาเอ่ยสั้นๆ นิฐามาศเงยหน้ามองประตูไม้สักบานใหญ่แกะสลักลวดลายงามวิจิตรด้วยความตกตะลึง
งดงามมาก มองด้วยตาเปล่ายังสัมผัสได้ถึงความตั้งใจของทุกรอยแกะสลักที่ผนึกลงบนประตูไม้สักบานนี้ คงได้ช่างศิลป์ระดับมือทองมาวาดลวดลายให้เป็นแน่
“สวยจังเลยค่ะ”
นิ้วเรียวทำท่าจะแตะรูปแกะสลักกามเทพแผลงศร แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าไม่ควรแตะต้องข้าวของของผู้อื่น เธอก็รีบหดมือกลับอย่างรวดเร็ว แมทธิวหลุดขำออกมา
“จับได้” เขาบอกเสียงทุ้มยกมือขึ้นแตะนำร่อง เห็นเช่นนั้นนิฐามาศจึงกล้ายกปลายนิ้วนุ่มสัมผัสความงามต่างระดับกับเขาบ้าง ริมฝีปากอวบอิ่มคลี่รอยยิ้มหวานช้าๆ ศิลปะอันเลอค่าช่วยให้เธอลืมความทุกข์ใจได้ชั่วขณะ ทุกอากัปกิริยาของหญิงสาวตกอยู่ในสายตาของแมทธิว หนุ่มใหญ่วัยสามสิบเก้าปีเผลอยิ้มตามเธอโดยไม่รู้ตัว
“ชอบเหรอ?”
“ค่ะ ชอบมาก”
เห็นแค่บานประตูยังงดงามถึงเพียงนี้ ชักอยากรู้เสียแล้วว่าภายในห้องที่คนของเขาว่าหวงนักหวงหนาจะสวยอลังการเพียงใด
ก่อนที่แมทธิวจะพานิฐามาศมาที่ห้องใหญ่ เธอได้ยินคนของเขาพูดกันว่านายสั่งให้เปิดห้องใหญ่ทั้งๆ ที่เคยลั่นวาจาเอาไว้ว่าจะไม่ใช้ห้องนั้นเด็ดขาด นิฐามาศไม่ใช่คนที่ชอบทำตัวเป็นผู้สอดรู้สอดเห็น แต่เธอยังได้ยินอีกว่า ห้องใหญ่ที่ว่านั้นนายท่านหวงมาก พลอยทำให้เกิดความสงสัยอยู่ลึกๆ ว่าถ้าเขาหวงแหนถึงเพียงนี้แล้วจะเปิดให้เธอเข้าพักทำไม
“เข้าไปข้างในกันเถอะ” แมทธิวรับหน้าที่ผลักประตูเปิดเผยห้องกว้างใหญ่อลังการ
“โห” นิฐามาศเผลอร้องอุทานออกมา สมแล้วที่ห้องนี้ถูกขนานนามว่าห้องใหญ่ เพราะขนาดของห้องใหญ่พอๆ กับบ้านเดี่ยวสามสี่หลังทุบรวมกัน อย่าเรียกว่าห้องเลย ถ้าบอกว่าที่แห่งนี้เป็นบ้านอีกหลังที่ซ่อนตัวอยู่ในคฤหาสน์แห่งนี้ยังจะเหมาะเสียกว่า
“นี่ห้องนอนหรือคะ ทำไมมันครบครันทุกอย่างแบบนี้”
ลำพังห้องนอนที่เขาให้เด็กรับใช้พาเธอไปอาบน้ำแปลงโฉมก็ว่าใหญ่แล้วนะ แต่พอเอาห้องนั้นมาเทียบกับห้องนี้ขนาดของมันช่างแตกต่างราวฟ้ากับเหว!
“ชอบไหม” เขาเอ่ยถาม นิฐามาศพยักหน้ารัวๆ แมทธิวอมยิ้ม “ให้อยู่ เอาไหม”
“คุณจะให้ฉันอยู่ห้องนี้หรือคะ” นิฐามาศเอ่ยถามอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง
“ตอบก่อน อยากอยู่ไหม ถ้าให้อยู่”
“ฉันอยู่ที่ไหนก็ได้ค่ะ”
หญิงสาวไม่คิดฉวยโอกาสเรียกร้องอะไรเกินตัว เธอไม่ได้มาที่นี่เพื่อเที่ยวเล่นพักผ่อนหย่อนใจ แต่เธอถูกป้าใจร้ายหลอกขายให้กับเขา ซึ่งก็เพิ่งเคยเห็นหน้าคร่าตาวันนี้เป็นวันแรก บอกตามตรงว่าเธอยังไม่ค่อยไว้ใจเขาเท่าไรนัก เขาค่อนข้างเคร่งขรึม น่ากลัว และทรงอิทธิพลอย่างบอกไม่ถูก แค่เห็นจำนวนบอดี้การ์ดก็พอรู้ได้ลางๆ ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดาร้อยเปอร์เซ็น เพราะคนธรรมดาที่ไหนจะมีบอดี้การ์ดรายล้อมอยู่รอบตัวนับร้อยคน ดีไม่ดีอาจเป็นพวกมาเฟียร้ายที่ทำการค้าผิดกฎหมาย ถึงได้ร่ำรวยเงินทองมหาศาล
- ผู้เขียน
