bc

ซ้อนกลรัก

book_age16+
231
ติดตาม
1K
อ่าน
ล้างแค้น
แน่วแน่
ดราม่า
หักมุม
ชายจีบหญิง
ทรยศหักหลัง
การโกง
เจ้าเล่ห์
love at the first sight
gorgeous
like
intro-logo
คำนิยม

เมื่อรักสี่เส้ามีจุดเริ่มต้นจากหนี้ก้อนโตซึ่งเกิดจากกลโกงของสุริยะโยธิน คีตาจึงต้องทวงคืนความยุติธรรมกลับคืนสู่สัตยธนะวงศ์ด้วยเล่ห์กลรัก อันนำมาสู่การแต่งงานโดยปราศจากความรักระหว่างคีตาและกันตภัทร์

พร้อมกันนั้นเธอยังต้องรักษาคำสัตย์ที่ให้ไว้กับรักแรก...ทีรภณ และเพื่อนรัก...บทมี ซึ่งหลงรักกันตภัทร์มาอย่างยาวนาน...ว่าการแต่งงานครั้งนี้จะไม่มีคำว่า “รัก” เกิดขึ้นเด็ดขาด

เรื่องราวความรักอันเต็มไปด้วยกลซ้อนกลจะจบลงอย่างไร...หาคำตอบได้ในซ้อนกลรักค่ะ

หมายเหตุ : บางส่วนของช่วงเวลา เหตุการณ์และสถานที่อาจถูกดัดแปลงเพื่อสร้างอรรถรสและความบันเทิงให้กับนิยาย ไม่อาจนำไปอ้างอิงเป็นข้อเท็จจริงได้นะคะ

chap-preview
อ่านตัวอย่างฟรี
ตอนที่ 1 #จุดเริ่มต้นของการจากลา (25%)
เรื่อง : ซ้อนกลรัก ตอนที่ 1 #จุดเริ่มต้นของการจากลา (25%) โดย : Kwitch (เขียนเป็นภาษาไทยว่า กวิชญ์ (อ่านว่า กะ-วิช (ออกเสียง “เฉอะ”))) พันธนาการของอุปกรณ์เครื่องช่วยหายใจระโยงระยายอยู่รอบร่างกายของเธอเต็มไปหมด แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้ช่วยให้การหายใจของเธอนั้นราบรื่นอย่างที่ควรจะเป็น ลมหายใจของเธอยังคงรวยริน สังเกตได้จากหน้าจอเครื่องวัดอัตราการเต้นของหัวใจที่สัญญาณชีพนั้นดูอ่อนแรงลงทุกที แม้ว่าเธอจะดูล้าซึ่งกำลังสักเพียงไหน แต่เธอก็ยังพยายามจะสื่อสารกับเขาโดยการดึงเครื่องช่วยหายใจซึ่งครอบอยู่ที่จมูกและปากของเธอออก รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าซีดขาวของเธอ จากนั้นเธอจึงหยิบไดอารี่สีขาวเล่มหนาขึ้นมาเพื่อจะส่งให้ชายหนุ่ม “ตั้งใจไว้ว่าวันหนึ่งจะให้พี่ที แต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะเป็นวันนี้ ขอบคุณที่อุตส่าห์มานะคะ” ทีรภณยื่นมือไปรับไดอารี่ พร้อมกับกุมมือเรียวเล็กเธอเอาไว้ ชายหนุ่มพยักหน้าแล้วหยาดน้ำตาก็ค่อย ๆ ไหลออกมาจากดวงตาทั้งคู่ของเขา ใบหน้าหล่อเหลาไม่มีคำพูดใด ๆ ที่จะเอื้อนเอ่ยกับเธอ อาจเป็นเพราะความเสียใจมันเกาะกุมความรู้สึกทั้งหมดของเขาในตอนนี้ ตัวเลขบนหน้าจอเครื่องวัดอัตราการเต้นของหัวใจค่อย ๆ ลดลง จาก 80 เป็น 60 เป็น 40 เป็น 25 จนกระทั่ง ‘ติ๊ด ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ’ สัญญาณเสียงนั้นดังยาวโดยไม่มีจังหวะคั่น มือเล็กของเธอแน่นิ่ง ไร้ซึ่งการเคลื่อนไหว ชายหนุ่มได้ยินแต่เสียงร้องของเครื่องวัดอัตราการเต้นของหัวใจ ที่ดังเป็นสัญญาณเตือนด้วยเสียงสูง และเมื่อหันไปมอง ก็เห็นว่าสัญญาณชีพและคลื่นไฟฟ้าหัวใจกลายเป็นเส้นตรงแนวนอน ปราศจากการเคลื่อนไหวขึ้นลงอย่างเช่นเคย ทีรภณเขย่าร่างบาง พร้อมกับตะโกนสุดเสียงเท่าที่เคยมี “คี ๆ ตื่นมาคุยกับพี่ก่อน พี่ขอโทษ พี่ขอโทษ” ร่างสูงโปร่งเข่าอ่อนทรุดลงไปอยู่กับพื้น และคิดในใจว่านี่หรือคืออาการล้มทั้งยืนอย่างที่เคยได้ยินมา ชายหนุ่มเข้าใจได้ถึงอาการของมันได้ทันทีแม้ว่าเพิ่งเคยเกิดขึ้นกับเขาเป็นครั้งแรกก็ตาม นั่นอาจเป็นเพราะขาทั้งสองนั้นไร้ซึ่งเรี่ยวแรง ไม่มีแม้แต่กำลังที่จะพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นยืน นายแพทย์และนางพยาบาลต่างรีบวิ่งเข้ามา เพื่อช่วยยื้อชีวิตร่างที่นอนนิ่ง “ญาติคนไข้ เชิญออกไปก่อนนะคะ คุณหมอต้องช่วยชีวิตคนไข้” พยาบาลนางหนึ่งกล่าวกับทีรภณ นายแพทย์โน้มตัวลงไปจับหัวไหล่ของร่างแบบบางและเขย่าเบา ๆ เพื่อตรวจสอบว่าเธอยังมีสติอยู่หรือไม่ “คนไข้ครับ ได้ยินผมไหมครับ คนไข้ครับ” เมื่อไม่มีอาการตอบสนองใด ๆ จากหญิงสาว นายแพทย์จึงปฏิบัติการช่วยฟื้นคืนชีพให้เธอด้วยการปั๊มหัวใจโดยใช้มือทั้งสองประสานกันและกดไปที่บริเวณหน้าอกของเธออย่างต่อเนื่อง ร่างบางยังคงสงบนิ่งไม่มีการเคลื่อนไหวเช่นเคย นายแพทย์จึงตัดสินใจทำซีพีอาร์โดยใช้เครื่องกระตุ้นหัวใจไฟฟ้า “หนึ่งร้อยห้าสิบจูลครับ” “หนึ่ง สอง สาม เคลียร์” ตัวปั๊มถูกวางไว้บริเวณหน้าอกของหญิงสาวเพื่อกระตุ้นคลื่นไฟฟ้าหัวใจ แต่คลื่นไฟฟ้าหัวใจก็ยังคงไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ “เพิ่มเป็นสองร้อยจูลครับ” “สองร้อยจูลค่ะ” นางพยาบาลหมุนปุ่มของเครื่องกระตุ้นหัวใจไฟฟ้าเพื่อเพิ่มกำลังตามคำสั่งของแพทย์ “หนึ่ง สอง สาม เคลียร์” ถึงกระนั้นคลื่นไฟฟ้าหัวใจยังคงแน่นิ่ง ร่างเล็ก...ยังคงหลับใหล ไม่มีแม้แต่การโต้ตอบใด ๆ ..... ณ คอนโดมิเนียมของทีรภณ ทีรภณเดินออกมายืนที่ระเบียงหน้าห้องนอน ซึ่งอยู่ในคอนโดหรูสูงตระหง่านห้าสิบชั้น ตั้งอยู่ใจกลางเมืองหลวง ชายหนุ่มเงยหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืน ท้องฟ้าในคืนนี้ช่างมืดสนิท ไร้ซึ่งแสงประกายระยิบระยับจากดวงดาวเฉกเช่นเคย ในเวลานี้หากมีเครื่องมือวัดระดับอัตราความมืดมิด ก็ไม่อาจตอบได้อย่างแน่ชัดนักว่า ท้องฟ้า หรือหัวใจของเขากันแน่ ที่มันมืดมิดมากกว่ากัน สายลมพัดโชยผ่านใบหน้าคม ชายหนุ่มรู้สึกว่ามันช่างเย็นยะเยือก ไม่สดชื่นอย่างเช่นเคย เขาก้มหน้าลงมองไปยังมือซึ่งถือไดอารี่อยู่ แล้วบรรจงเปิดมันอ่านอย่างตั้งใจ ตัวหนังสือดูจะค่อย ๆ เลือนราง แล้วสายตาของเขาก็เริ่มพร่ามัวทีละนิด อาจเป็นเพราะม่านน้ำตามาบดบังทัศนวิสัยในการมองเห็นก็เป็นได้ เขาสัมผัสได้ถึงหัวใจอันยิ่งใหญ่ของเธอ “คีตา สัตยธนะวงศ์” หัวใจที่เขาไม่อาจรักษาให้มันกลับคืนมาเป็นดังเดิมได้อีกต่อไป ความพยายามอย่างต่อเนื่องถึงสิบหกปีของเธอ ชายหนุ่มก็เพิ่งรับรู้ได้ในวันนี้ ว่าความยาวนานและการเดินทางของเวลาสำหรับคนที่รอคอยเพียงข้างเดียวนั้นมันช่างยาวนานเกินกว่าที่อีกคนจะเข้าใจ อย่างนี้สินะ ถึงได้มีคำพูดที่ว่า “เวลาของเราไม่เท่ากัน” ทีรภณถอนหายใจยาว มองตรงไปข้างหน้าอย่างไร้ซึ่งจุดหมาย ชายหนุ่มไม่เข้าใจการกระทำของตัวเอง และยิ่งไปกว่านั้นเขายิ่งไม่เข้าใจตัวเอง ว่าทำไมเขาถึงไม่รักคีตา ซึ่งนั่นก็เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้เธอจมอยู่กับความเจ็บปวดตลอดมา เขาอดคิดไม่ได้ว่า ถ้าเขารักเธอตั้งแต่ตอนนั้น เรื่องก็คงไม่จบลง...แบบในวันนี้ ..... หนึ่งปีก่อนหน้านี้ ‘อะไรนะคะ หมั้นเหรอคะ’ หญิงสาวขึ้นเสียงดังพร้อมกับลุกขึ้นยืน เนื่องจากร้อนรนจนไม่สามารถที่จะนั่งนิ่งเฉยกับสิ่งที่เพิ่งได้ยิน หญิงชราพยักหน้าหนึ่งครั้ง ‘ใช่จ้ะ...หมั้น’ ‘กับใครเหรอคะ’ ใบหน้าพริ้มเพราหันไปถามหญิงชรา พร้อมกับถลึงตาใส่ราวกับจะคาดคั้นเอาความจริงให้ได้ในบัดนั้น ‘เดี๋ยววันนี้คีก็เจอเขา เพราะเขาจะมารับคีไปทานข้าว เพื่อทำความรู้จักกัน’ หญิงชรายังคงตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ‘แต่...คุณย่าคะ นี่มันยุคสมัยไหนแล้วคะ หมดยุคคลุมถุงชนแล้วนะคะ’ คีตายังคงพูดเสียงสูงใส่หญิงชรา หญิงชรานั่งนิ่ง ไม่มีแม้แต่คำอธิบายที่เหมาะสมให้กับคีตา ผู้ที่ยืนรอคอยสิ่งที่เธออยากจะได้ยินอย่างใจจดใจจ่อ เมื่อคาดการณ์ได้ด้วยตนเองว่า หญิงชราไม่น่าจะมีคำพูดเอื้อนเอ่ยไปมากกว่านี้ เธอจึงตัดสินใจที่จะกล่าวในสิ่งที่เธอคิดว่ามันควรจะเป็น ‘หนูน่าจะมีสิทธิเลือกคนที่หนูรักด้วยตัวเองนะคะ’ หญิงชราหันไปมองดวงหน้างาม พร้อมกับแค่นยิ้มเล็ก ๆ ให้กับเธอ ‘เลือกเองแล้วเป็นยังไงล่ะ...มีความสุขดีใช่มั้ย’ ใบหน้าสลวยนิ่งอึ้งกับคำพูดที่ทิ่มแทงบาดลึกเข้าไปในหัวใจของเธอ จนระบบการตอบโต้นั้นเสียศูนย์ลงชั่วคราว ‘เขาเป็นคนที่เหมาะสมกับคี และดูแลคีได้ ย่ามั่นใจ’ แม้น้ำเสียงนั้นจะยังคงราบเรียบ แต่เต็มไปด้วยความหนักแน่น ‘แต่...’ ระบบการตอบโต้ของคีตาเริ่มทำงานอีกครั้ง ‘ไม่มี “แต่”...รีบไปแต่งตัวได้แล้ว ประมาณสิบเอ็ดโมง ว่าที่คู่หมั้นจะมารับคีจ้ะ’ หญิงสาวจำต้องนิ่ง แต่ในใจนั้นกำลังไตร่ตรองเพื่อหาทางจบเรื่องนี้ให้ได้อย่างสวยงาม ‘ค่ะ’

editor-pick
Dreame - ขวัญใจบรรณาธิการ

bc

Trick or Treat แสบ... กวน... ป่วนเมือง !!

read
1K
bc

ลูกสาวของอาฉ่า

read
1K
bc

มาลัยนารี

read
1K
bc

มาลินีและโสภี

read
1K
bc

กับดักรักวันสงกรานต์

read
8.3K
bc

Friend (เฟรนด์)

read
1.0K
bc

สามีรอบตัวของฉัน

read
1K

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook