หอพักใกล้มหา'ลัย
" เมื่อไหร่พี่จะกลับหอตัวเองซักที "
" ก็ยัยนั่นยังไม่ออกจากห้องพี่เลยอ่ะ พี่เบื่อ ขอหลบภัยในห้องน้องซักคืนสองคืนนะ "
" แล้วทำไมพี่ไม่คุยกับเธอดีดีล่ะ นั่นมันห้องพี่นะ "
แสงรุ้งยืนเท้าเอววีนสายฟ้า พี่ชายที่นอนเอกขเนกไถหน้าจอโทรศัพท์อยู่บนโซฟาห้องเธออย่างสบายอกสบายใจ
" ก็บอกไปแล้ว แต่ยัยนั่นไม่ยอมไปอ่ะ พี่ไม่รู้จะทำยังไงแล้วเลยต้องบากหน้ามาขอพึ่งบารมีน้องนี่ไง "
" พี่น่ะผิด "
" ผิดยังไง ? "
" ก็ถ้าไม่คิดจะจริงจังตั้งแต่แรกก็ไม่ควรพาเค้าไปที่ห้อง "
แสงรุ้งจ้องพี่ชายอย่างเอาเรื่อง
" โอ้ย!! ไอ้รุ้ง นี่มันสมัยไหนแล้ว ปกติพี่พาผู้หญิงไปที่ห้องบ่อยๆก็ไม่เห็นมีใครเป็นแบบนี้เลยนะ มีแต่ยัยนั่นนั่นแหละ เกาะเป็นปลิงเลย "
" พี่พูดแบบนี้ออกมาได้ไง !! พี่มีน้องสาวนะ "
แสงรุ้งตะคอกพี่ชาย
" แล้วยังไงล่ะ !!! "
สายฟ้าเถียง
" ก็พี่ทำแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่นแล้วถ้าเกิดผู้ชายคนอื่นมาทำกับน้องพี่แบบนี้บ้างพี่จะทำยังไง "
" ไม่มีวันนั้นหรอก "
อยู่ๆสายฟ้าก็เปลี่ยนน้ำเสียงเป็นเย็นยะเยือก
" เพราะถ้ามีใครทำแบบนั้นกับแก ฉันจะไปฆ่ามัน แล้วก็จะฆ่าแกด้วย โทษฐานที่ไปนอนห้องผู้ชาย "
แสงรุ้งอึ้ง !!
นี่พี่ชายฉันเหรอ คำพูดทำไมมันฟังดูเห็นแก่ตัวแบบนี้ล่ะ
" แล้วถ้าเกิดผู้หญิงคนนั้นมีพี่ชาย แล้วพี่ชายเค้าคิดเหมือนที่พี่คิดล่ะ "
" อ๋อ ... ไม่มีวันนั้นแน่นอน "
สายฟ้าทำเสียงผ่อนคลาย มั่นใจเต็มที่
" ทำไมล่ะ "
แสงรุ้งขมวดคิ้วเข้าหากันพร้อมตั้งคำถาม
" ก็ยัยนั่นมีพี่สาวแล้วพี่สาวเธอก็เป็นหนึ่งในกิ๊กของพี่ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า "
โว๊ะ!!!! นี่มันพญาเทครัวชัดๆ
ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่าแล้ว เลยก้มหน้าก้มตากวาดห้องไปแบบเซ็งสุดๆ
มีพี่ชายนิสัยเสีย เหมือนมีส้วมตันอยู่หน้าบ้าน !!!
ทีตอนย้ายมาเรียนที่นี่ใหม่ ขอไปอยู่ด้วยจะได้ช่วยแม่ประหยัดค่าหอ สายฟ้ากลับบ่ายเบี่ยงบอกตัวเองเป็นผู้ชาย น้องเป็นผู้หญิง
แต่มันก็จริงแหละ เพราะปกติถ้าบอกว่าเป็นพี่น้องกันไม่ค่อยมีใครเชื่อหรอก ก็หน้าเธอกับพี่ชายนั่น ไม่ได้ละม้ายกันเลยซักนิด
สายฟ้านั้นจัดว่าเป็นผู้ชายหน้าตาคมหล่อมาก ไปไหนมีแต่สาวกรี๊ด ส่วนเธอตั้งแต่มัถยม ตัวอ้วน ดำ เตี้ย ดูขี้เหร่มาก เรียกว่าต่างกันราวฟ้ากับเหว แต่พอโตขึ้น แสงรุ้งได้รู้จักการดูแลตัวเอง ดื่มน้ำเยอะๆเพื่อให้ผิวชุ่มชื้น ทาครีมทุกเช้าค่ำ พยายามลดน้ำหนัก เวลาไปไหนก็มีกันแดด เพราะโดนดูถูกมาเยอะ เธอจึงเลือกที่จะดูแลตัวเอง จนกลายเป็นผู้หญิงขาวสวยหวานได้ขนาดนี้
พี่น้องคู่นี่สนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆ รักกันแหละ เลยตีกันทุกวัน วันนี้ก็เช่นกัน
" พี่สายฟ้า !!! "
แสงรุ้งโวยเมื่อเห็นพี่ชายจุดบุหรี่สูบในห้องของเธอ
" อะไร "
" บอกไม่ให้สูบบุหรี่ในห้องไง ออกไปสูบข้างนอก "
" จะเป็นไรไปละ สูบตรงไหนก็เหมือนกันแหละ "
" ไม่เหมือน เดี๋ยวกลิ่นมันติดเสื้อผ้าที่นอนรุ้งนะ ออกไป "
แสงรุ้งพูดพร้อมกับพยายามดึงพี่ชายให้ออกไปสูบบุหรี่ข้างนอก แต่สายฟ้าจะคงขืนตัวนั่งสูบบุหรี่อยู่ที่เดิม
" ออกไปสิ "
" บ่นเก่งจริง "
สายฟ้าพูดแล้วก็พ่นควันใส่หน้าน้องสาว
" โอ๊ะ !! ไอ้พี่บ้า "
แสงรุ้งจึงเดินไปหยิบสเปย์ดับกลิ่นมาฉีดใสพี่ชายตัวเอง
" เฮ้ย!! เอาสเปย์มาฉีดใส่พี่ทำไมเนี่ย "
" ก็เหม็นอ่ะ "
" ยัยตุ่ม "
แสงรุ้งชะงัก เพราะเมื่อก่อนตัวเธออ้วน แม้ตอนนี้เธอจะผอมบางหุ่นเพียวแล้วบางทีพี่ชายก็ชอบมาเรียกให้ชีช้ำระกำใจ
" อย่ามาเรียกแบบนี้นะ "
" ยัยบ๊องเอ๊ย "
สายฟ้าเขกหัวน้องจนแสงรุ้งต้องยกมือลูบหัวป้อ
" เจ็บนะ "
แสงรุ้งทำหน้างอขัดใจสุดๆ สุดท้ายเมื่อทำอะไรไม่ได้ เธอจึงต้องปล่อยให้พี่ชายทำตามใจตัวเอง และใช้พัดลมเป่าไล่กลิ่นควันบุหรี่ออกไป
ตกเย็น
" พี่จะไปไหน "
แสงรุ้งถามเมื่อเห็นพี่ชายลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวซะหล่อเหลา แถมยังฉีดน้ำหอมจนฟุ้งไปทั้งห้อง
อันที่จริงเธอก็รู้แหละ
" ไปเที่ยว แล้วเราก็รอเปิดประตูให้พี่ด้วยนะ "
" นี่พี่จะกลับมานอนที่นี่อีกเหรอ "
" ถูกต้องครับน้องรัก "
สายฟ้าตอบพร้อมขยิบตาแบบหล่อเท่ห์สุดๆ
แสงรุ้งทำหน้าเซ็ง
" พี่จะไปแล้ว ไปล็อคประตูเร็ว "
แสงรุ้งจำต้องลุกไปหยิบกุญแจกับคีย์การ์ดออกมา
" เดี๋ยว ไหนๆก็จะกลับมานอนนี่ พี่ก็เอากุญแจกับคีย์การ์ดไปด้วยเลย รุ้งขี้เกียจลุกมาเปิดประตูให้ "
ถ้าไปเที่ยว แน่ล่ะว่าต้องลากยาวไปยันตี 2 ตี 3
" เออ เอางั้นก็ได้ ปิดประตูแล้วอย่าลืมล็อคด้วยล่ะ "
" รู้แล้ว "
เมื่อสายฟ้าออกไป แสงรุ้งจึงเดินไปล็อคประตู และกลับมาทำความสะอาดห้อง เพราะเวลาที่พี่ชายเธออยู่เขาจะทำรกจนเก็บไม่ไหว
เสร็จงานแสงรุ้งจึงเดินออกมานั่งเล่นที่ระเบียง ดูต้นบอนไซในกระถางใบน้อยๆที่อยู่ตรงระเบียง
ความโชคดีของเธอคือ ข้างห้องไม่มีคนอยู่ ซึ่งมันน่าแปลกมาก เพราะหอนี้ไม่น่ามีห้องว่างเหลืออยู่ เพราะมันเป็นหอพักที่อยู่ใกล้มหา'ลัย แต่ห้องข้างๆกลับว่าง ที่แปลกอีกอย่างคือ นี่เป็นหอพัก 5 ชั้น แต่ละชั้นจะมี 6 ห้อง แต่ชั้นที่เธออยู่มีแค่ 5 ห้อง จริงๆ เธออยากอยู่ห้องริมนะ เลยจะขอย้าย แต่คนดูแลบอกว่าห้องนั้นมีเจ้าของแล้ว แต่จนป่านนี้ฉันยังไม่เห็นมีใครเข้าไปเลย
ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว กลายเป็นคนอยากรู้อยากเห็นตั้งแต่เมื่อไหร่ เข้าห้องดีกว่า
แต่พอแสงรุ้งเข้าห้องกำลังจะปิดประตู เธอกลับได้ยินเสียงประตูห้องข้างๆปิดเบาๆดัง ปึก!!
หญิงสาวชะงัก !!!!
" ห้องข้างๆไม่มีคนอยู่นี่ แล้ว เสียงอะไร "
ไม่ใช่แต่เสียงนะ กลิ่นก็มา
บุหรี่ !!!
กลิ่นบุหรี่ พี่สายฟ้าไม่อยู่นะ แล้ว กลิ่นมาจากไหน
แสงรุ้งค่อยๆสูดดมกลิ่นเพื่อหาต้นตอเหมือนสุนัขพิสูจน์กลิ่น
" กลิ่นไม่ได้อยู่ในห้องนี่ กลิ่นมาจากข้างนอก คงไม่ใช่ .... "
แสงรุ้งคิดอย่างหวาดระแวง เหงื่อผุดด้วยความตื่นกลัว
" ผี !! ว้ากกกก!!! "
คลื่นสยองของคนรุ่นใหม่ !!!
" หรือว่าข้างห้องจะมีคนตาย เลยไม่ให้ใครเข้าไปอยู่ อาจเป็นห้องปิดตายที่เคยมีการฆาตกรรม หรือผูกคอตาย ใครเข้าไปก็จะอยู่ไม่ได้ "
คิดแค่นั้นหญิงสาวจึงวิ่งไปบนที่นอน เอาผ้าห่มคลุมโปง ยกมือไหว้ปกๆอยู่ใต้ผ้าห่ม
" แง ...กลัวแล้ว อย่ามาหลอกมาหลอนกันเลย พรุ่งนี้เช้าจะทำบุญกรวดน้ำไปให้นะ "
ทันใดนั้น
" หึ "
แสงรุ้งตาค้าง เสียงมันมาจากข้างห้องชัดเลย
" แว้กกกก ไม่ต้องตอบก็ได้ โว้ย กลัวแล้ววว !!! "
คิดดูอีกที มันอาจจะเป็นประสบการณ์ที่ดีนะ วันนึงฉันอาจจะได้ไปนั่งเล่าในเดอะโกทส์ก็ได้
คืองี้ครับพี่แจ็ค ....
' ปึง !! '
หญิงสาวผวาตัวสั่นคลุมโปงใต้ผ้าห่ม ร้องลั่นไม่เป็นภาษา
" ว้ากกกกก นะโมตัสะ.... "
วิ๊งงงงง ?????
แล้วไงต่อวะ จำไม่ได้ ไม่เคยสวด ไม่เคยไล่ผี ไม่เคยคิดว่าจะมาเจอผีแบบนี้ด้วย
" แงงงง พ่อจ๋า แม่จ๋า .."
" เบาๆหน่อยโว้ยคนจะหลับจะนอน "
!!!!!
" มีคนอยู่ด้วยเหรอ ไหนป้าที่ดูแลหอบอกไม่มีคนอยู่ไง "
แสงรุ้งค่อยๆแง้มประตูออกไปที่ระเบียง ทุกอย่างดูปกติ แต่ที่มันไม่ปกติคือ
" ต้นบอนไซหายไปไหนอ่ะ "
แสงรุ้งมองลงไปข้างล่าง
" รึจะหล่น ... หล่นได้ไง ... แล้วมันจะไปโดนหัวใครรึเปล่าเนี่ย "
ลงไปตอนนี้ไม่ได้ดิ มืดแล้ว พรุ่งนี้ค่อยลงไปหาละกัน