เมื่อกลับมาถึงบ้านก็พบว่าหญิงสาวกำลังทำความสะอาดภายในบ้านอย่างขะมักเขม้น แต่ว่าเธอเป็นลูกคุณหนู จึงทำให้งานบ้านของเธอที่ตั้งใจทำออกมาได้แบบเละเทะมาก
เมื่อชายหนุ่มเดินเข้ามาในบ้านก็ถึงกับหัวเสียทันทีและน้ำเจิ่งนองเต็มพื้นและบนโต๊ะอาหารที่เต็มไปด้วยคราบน้ำที่ไม่สะอาด
“เธอกำลังทำอะไร”
“เอ่อ ฉันพยายามทำแล้วค่ะ แต่ว่าฉันไม่เคยทำงานทำความสะอาดบ้านมาก่อน มันเลยน่าจะไม่เป็นที่พอใจให้กับคุณสักเท่าไหร่”
หญิงสาวพูดพร้อมก้มหน้าลงเมื่อพบว่าเขายืนจ้องใบหน้าเธอด้วยอารมณ์โกรธเคืองและไม่พอใจเธอเป็นอย่างมาก
เขากระชากตัวเธอออกจากไม้ถูพื้นที่เธอกำลังจับอยู่ มันจึงทำให้เธอร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เพราะว่ามือนุ่มๆ ของเธอตอนนี้กำลังบวมช้ำเป็นอย่างมาก
จริงอยู่ที่เธอทำอาหารเป็นจากที่แม่เธอคอยสอน แต่ทว่าการทำงานบ้านพวกนี้เธอทำไม่เป็นเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะที่บ้านของเธอนั้นมีคนรับใช้ที่คอยทำให้อยู่ตลอด เธอจึงมีหน้าที่เรียนรู้การทำอาหารจากผู้เป็นแม่ของเธอเท่านั้น และในวันที่แม่กำลังจะสอนเพิ่มเติม ก็ดันมาด่วนจากไปเสียก่อน จึงทำให้เธอต้องเรียนรู้ด้วยตนเองในวันนี้
“ฮึก ฉันเจ็บ” หญิงสาวกำลังร้องขอความเมตตาจากเขาให้เขานั้นปล่อยมือออกจากเธอ แต่ก็ไม่เป็นผล เขานั้นกระชากเธอขึ้นไปยังห้องนอนของเขาและปิดประตูลงทันที
“ทำงานไม่ได้เรื่องสักอย่าง แล้วหนี้ห้าร้อยล้านที่พ่อเธอติดค้างไว้จะทำยังไงหมด”
“ฮึก ฉันจะพยายามเรียนรู้และพัฒนาค่ะ สัญญาว่าจะเรียนรู้ให้เร็วที่สุด”
“ก่อนที่จะเรียนรู้งานบ้าน เธอต้องมาเป็นนางบำเรอของฉันบนเตียงเสียก่อน”
“...”
“เรื่องนี้คงไม่ต้องให้สอนหรอกใช่ไหม เพราะเธอก็มีแฟนอยู่”
“คุณรู้??”
“ฉันรู้ทั้งหมดเกี่ยวกับเธอ และไอ้หมอนั้นด้วย”
“ได้โปรดอย่าทำร้ายเขาเลยนะคะ เขาไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้เลยค่ะ” น้ำค้างอ้อนวอนเขาออกมา ทำให้ชายหนุ่มไม่พอใจกับการกระทำของหญิงสาวยิ่งนัก
“ฉันไม่รับปาก ถ้าเธอทำให้ฉันพอใจ ฉันอาจจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับมัน”
“ค่ะ น้ำค้างจะตั้งใจทำให้ดีที่สุด”
“งั้นก็เริ่มเลย”
“อะไรนะคะ”
“ถอดเสื้อผ้าของเธอออกสิ”
“ได้ค่ะ ฉันจะทำให้คุณพอใจ แต่คุณพูดออกมาแล้วนะคะ คนมีอำนาจอย่างคุณคงพูดไม่คืนคำ”
“ฉันพูดคำไหนคำนั้น ถ้าเธอทำให้ฉันพอใจ คนรอบตัวของเธอก็จะไม่โดนเกี่ยวข้องกับการใช้หนี้ในครั้งนี้...ยกเว้นพ่อของเธอ”
“ค่ะ ฉันจะทำมัน และหวังว่าคุณจะพอใจ”