ภายในห้องทำงานของคาลอส
“ไปสืบประวัติลูกสาวของนายวิศัลย์มา พรุ่งนี้เช้าฉันต้องรู้เรื่องของเธอทั้งหมด”
“ครับนาย”
“ออกไปได้แล้ว”
“รับทราบครับ”
คาลอสนั่งเงียบอยู่ภายในห้องทำงาน เขากำลังคิดว่าจะทำอย่างไรกับหญิงสาวที่เพิ่งลากเธอเข้ามาในบ้านเพียงแค่ไม่กี่นาทีที่ผ่านมา
เงินแค่ห้าร้อยล้านที่พ่อของเธอติดหนี้ มันไม่ได้มีผลกระทบกับธุรกิจของเขาเลยแม้แต่น้อย แต่ที่เขาต้องเข้าไปจัดการด้วยตนเอง เหตุก็เพราะพ่อของเธอนั้นหลอกเขาจนเขานั้นเกือบตายใจ และในวันนี้ที่เขาไปก็พบว่านายวิศัลย์พ่อของเธอกำลังจะพาลูกสาวหนีออกนอกประเทศ มันจึงทำให้เขาโมโหเป็นอย่างมาก และเมื่อได้เห็นน้ำตาของมันไหลรินก็ทำให้เขานั้นรู้สึกสะใจ เว้นแต่น้ำตาของหญิงสาวที่ทำให้หัวใจของเขานั้นเกิดความเมตตาออกมา หรืออาจจะเป็นเพราะว่าเธอกำลังเล่นละครตบตาของเขาอยู่ เขาจึงตัดสินใจดึงหญิงสาวเข้ามาเล่นในเกมนี้ด้วย เพราะอยากเห็นพ่อของเธอทรมานและรู้สึกตายทั้งเป็น ที่บังอาจกล้ามาทำกับเขาแบบนี้
รุ่งเช้า..
คาลอสตื่นขึ้นมาตั้งแต่ตีห้า เพื่อมาออกกำลังกายในห้องฟิตเนสที่เขานั้นเนรมิตมันขึ้นมา มันเป็นกิจวัตรประจำวันของเขาไปแล้วที่ต้องทำแบบนี้ ก่อนจะออกไปทำงาน
หลังจากเขาใช้เวลาอยู่ในห้องฟิตเนสจนถึงเจ็ดโมงเช้าก็ไม่เห็นเหงาของหญิงสาวที่เมื่อคืน เขาให้เธอนอนอีกห้องที่ติดกับเขา จึงตัดสินใจไขกุญแจเข้าไปในห้องของเธอ ก็พบว่าเธอนั้นกำลังนอนหลับอยู่บนเตียงเปิดเครื่องปรับอากาศเย็นอย่างสบายใจ
“ตื่นได้แล้ว”
หญิงสาวที่ได้ยินเสียงปริศนาเข้ามาในห้องและรบกวนเวลานอนของเธอก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา ก็พบว่าคาลอสเจ้าหนี้ของพ่อเธอกำลังยืนมองเธออยู่ข้างเตียงด้วยใบหน้าที่ดุดันและเผยอกกว้างโชว์ซิกแพคของเขาอยู่ต่อหน้าเธอ
“เฮือก คุณคาลอส”
“เป็นลูกหนี้ อย่ามาทำตัวสุขสบายในบ้านของฉัน ลงไปทำอาหารให้ฉันกินซะ”
“...”
“ฉันให้เวลาเธอสามสิบนาที ถ้ายังไม่เห็นอาหารวางอยู่บนโต๊ะ เธอเจอดีแน่”
“ค่ะ”
เมื่อจบคำพูดของชายหนุ่มเธอก็ลุกลี้ลุกลนรีบวิ่งลงไปยังด้านล่างและมองหาห้องครัวก่อนที่จะรีบเข้าไปจัดเตรียมอาหารมื้อเช้าให้กับเขา
และชายหนุ่มก็ใช้เวลาสามสิบนาทีตรงตามคำพูดของเขา ก็เดินลงมายังด้านล่างและนั่งมองดูหน้าตาอาหารก่อนที่จะตักมันเข้าไปในปาก ซึ่งหญิงสาวก็ยืนมองเขาตาปริบๆ
“ฉันจะออกไปทำงาน ในช่วงเวลาที่ฉันไม่อยู่ เธอก็จัดการทำความสะอาดบ้านไปซะ แต่ห้ามยุ่งกับห้องนอนของฉัน”
“รับทราบค่ะ”
ณ บริษัทของคาลอส
“ประวัติของเธอ ผมได้มาแล้วครับนาย” เคนบอดี้การ์ดคนสนิทของเขาเดินเข้ามาพร้อมกับแฟ้มสืบประวัติของน้ำค้างยื่นมาให้กับคาลอสผู้เป็นเจ้านายของตน
เขารับมันมาเปิดดู ก็พบว่าประวัติของเธอช่างน่าสนใจ และเป็นเด็กเรียนดีมาตลอด รูปภาพหญิงสาวในก่อนหน้านี้ช่างดูสดใสยิ่งนัก ทำให้มุมปากเขายกยิ้มขึ้นมาอย่างพอใจ
‘คงจะเป็นเด็กดีของนายวิศัลย์สินะ’ เขานึกอยู่ภายในใจ
แต่ไม่นานมุมปากที่กำลังยกยิ้มอยู่กับหยุดลง เมื่อพบว่าตัวหนังสือบนกระดาษนั้นบอกว่าเธอกำลังคบหากับหนุ่มหน้าตี๋ชั้นปีเดียวกัน ซึ่งเป็นว่าที่แพทย์ในอนาคต เขารู้จักไอ้หนุ่มหน้าตี๋คนนี้ เพราะว่าตระกูลของมันก็ไม่ธรรมดา แต่ทว่าก็ยังด้อยกว่าเขาอยู่ดี แถมยังเป็นพาร์ทเนอร์ของเขาอีกต่างหาก
เขาปิดแฟ้มและโยนมันไปอีกทางอย่างไม่ชอบใจและลุกจากเก้าอี้ออกไปดูงาน แต่ทว่าเคนสังเกตุพฤติกรรมของเจ้านายก็ต้องแปลกใจ เพราะว่าการทำงานในวันนี้ของเขานั้นลำบากเป็นอย่างมาก เพราะคาลอส เจ้านายของเขานั้นเห็นใครทำอะไรก็ไม่ถูกใจไปเสียหมด
“กลับบ้าน”
“ครับนาย”
“อายุแค่นี้ยังกล้ามีแฟน...ฉันจะเป็นคนแยกเธอกับมันออกจากกันเอง...ยัยคุณหนูตกอับ”