ตอนที่ 1 จุดเริ่มต้น
ปัง! ปัง! ปัง!
“กรี๊ด ไม่นะ หยุดนะ ได้โปรดหยุดเดี๋ยวนี้ ฉันขอร้อง”
หญิงสาวที่เพิ่งอายุเพียงยี่สิบเอ็ด ใส่ชุดนักศึกษาร้องไห้ฟูมฟายอย่างบ้าคลั่ง กำลังคลานเข่าอ้อนวอนกอดขาชายหนุ่มผู้ซึ่งมีอิทธิกับครอบครัวของเธอในตอนนี้ ที่กำลังติดหนี้เขาอย่างมหาศาลจากการที่พ่อของเธอติดการพนันจากบ่อนคาสิโนของชายหนุ่มรูปงาม ที่กำลังถือปืนจ่อมาที่ศีรษะผู้เป็นพ่อของเธอ
“แกกล้ามาก ที่กล้ามาหลอกคนอย่างฉัน” คาลอสพูดเสียงรอดไรฟันออกมาด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น
เขายิงปืนเล็งไปยังข้าวของราคาแพงภายในบ้านของลูกหนี้ โดยไม่แคร์ว่าราคาจะเท่าไหร่
ขณะนี้เขากำลังเล็งปืนมาจ่อพ่อของหญิงสาว และเป็นอาจเป็นนัดสุดท้ายของการเคลียร์ตัวปัญหาในครั้งด้วย
“ได้โปรด คุณคะ อย่าทำอะไรพ่อของน้ำค้างเลยนะคะ น้ำค้างไหว้ล่ะ ขอร้อง ฮือ!” หญิงสาวผู้เป็นลูกของชายแก่กำลังคุกเข่าพนมมืออ้อนวอน ‘คาลอส’ ชายหนุ่มรูปงามที่มีนัยตาสีฟ้า สูงราวหนึ่งร้อยเก้าสิบเซนติเมตร ผมสีดำขลับ ปากเป็นรูปกระจับสีคล้ำจากการสูบบุหรี่ ยืนใส่ชุดสูทสีดำ หล่อเหลาปานเทพบุตร แต่การกระทำตอนนี้ของเขานั้นราวกับซาตานก็ไม่ปาน
เขากำลังจะปลิดชีวิตพ่อของเธอ ‘วิศัลย์’ บิดาของน้ำค้าง ที่โดนเพื่อนหักหลังในการลงทุนทำธุรกิจและหมดหนทางในการหาเงินทุนมาฟื้นฟูธุรกิจ จึงตัดสินใจเข้าบ่อนคาสิโนจากตอนแรกที่ได้เงินมาหลายร้อยล้าน กลับโลภมากอยากได้เพิ่ม เพราะคิดว่าเป็นวิธีที่หาเงินได้ง่าย แต่กลับกลายเป็นว่าเขากับเล่นจนสิ้นเนื้อประดาตัว และตอนนี้เขามีเพียงลูกสาวสุดน่ารักที่กำลังศึกษาในมหาวิทยาลัยชื่อดังของกรุงเทพฯ เหลือเพียงคนเดียว เพราะแม่ของเธอนั้นได้จากไปก่อนหน้านี้เพียงไม่กี่เดือน เหตุเพราะตรอมใจที่ยอมรับความจริงไม่ได้ว่าครอบครัวนั้นกำลังจะล้มละลายด้วยน้ำมือของผู้เป็นสามี
“คุณคาลอส ได้โปรดไว้ชีวิตลูกสาวของผมด้วย อย่าทำร้ายเธอเลยนะครับ น้ำค้างไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องที่ผมก่อขึ้น” พิศัลย์ยกมือไหว้อ้อนวอน เพราะเขาคิดว่าวันนี้คงเป็นวันสุดท้ายของเขา แต่อย่างน้อยก็ขอให้ชีวิตของลูกสาวเขาได้เติบโตและเป็นดอกไม้บาน สดใสเหมือนก่อนหน้านี้ที่ครอบครัวเคยมีความสุขด้วยกัน
‘น้ำค้าง’ หญิงสาวหน้าตาเอเชีย ตัวเล็ก ผิวขาวเหลือง ผมยาวลอนสยายถึงกลางหลัง มีใบหน้ารูปไข่ ดวงตากลมโตสีดำ และจมูกโด่งเข้ารับกับรูปหน้า และปากเล็กสวยสีชมพูธรรมชาติ บ่งบอกถึงการดูแลรักษาผิวพรรณมาเป็นอย่างดี
ในตอนนี้ชีวิตลูกคุณหนูของเธอที่สวยหรูและสบายมาตั้งแต่เด็กกำลังจะพังทลาย และกำลังจะจบสิ้นในวันนี้เหมือนพ่อของเธอ เพราะเจ้าหนี้ของพ่อเขากำลังจ้องมองดูใบหน้าเธอราวกำลังจะกินเลือดกินเนื้อเธอก็ไม่ปาน
“หึ ไว้ชีวิตของลูกสาวแกอย่างนั้นหรือ??” คาลอสพูดจบก็ใช้มืออีกข้างที่ไม่ได้ถือปืนบีบคางมนของหญิงสาวเงยหน้าขึ้นมา และใช้สายตามองหญิงสาวลึกเข้าไปในดวงตาของเธอ ทำให้เธอนั้นรับรู้ได้ถึงความน่ากลัวของเขา
“ฮึก ปล่อยฉันนะ ฉันเจ็บ” หญิงสาวพยายามใช้มือทั้งสองข้างแกะมือของชายหนุ่มที่กำลังบีบคางเธอออก แต่ก็ไม่เป็นผล เธอจึงได้แต่ร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด
“จะว่าไป ลูกสาวของแกก็สวยไม่เบา”
“...”
“งั้นวันนี้ฉันจะไว้ชีวิตแก”
“...”
“แต่…”
“...”
“ฉันจะเอาลูกสาวของแกไปขัดดอก จนกว่าแกจะหาเงินห้าร้อยล้านมาใช้หนี้ฉันได้”
“กรี๊ดดดด ปล่อยนะ!!!”